زندگی دریایی یا حیات دریایی، به مجموعه گیاهان، جانوران و دیگر موجودات زنده ای گفته می شود که در آب شور دریاها، اقیانوس ها یا آب لب شور پای رود ساحلی زندگی می کنند.
زندگی دریایی، تأثیری اساسی بر طبیعت کره زمین دارد. موجودات دریایی اکسیژن تولید کرده و کربن جذب می کنند. خط ساحلی دریاها تا حدودی توسط حیات دریایی شکل گرفته و از سوی آنها محافظت می شود و برخی جانداران دریایی حتی به ایجاد خشکی های جدید کمک می کنند.
بیشتر گونه های زیستی در ابتدا در زیستگاه های دریایی تکامل پیدا کردند. از نظر حجم، اقیانوس ها حدود ۹۰ درصد از فضای قابل زیست بر روی کره زمین را تأمین می کنند. اولین مهره داران به شکل ماهی ظاهر شدند، که منحصراً در آب زندگی می کنند. برخی از اینها به دوزیستان تبدیل شده اند که بخشی از زندگی خود را در آب و بخشی را در خشکی می گذرانند.
ماهی های دیگر به پستانداران خشکی تبدیل شدند و بعداً برخی از آن ها به شکل فوک، دلفین یا نهنگ به اقیانوس بازگشتند.
گونه ای گیاهی مانند کتانجک و جلبک در آب رشد می کنند و اساس برخی از بوم سازگان ( اکوسیستم های ) زیر آب هستند.
پلانکتون ها پایه و اساس کلی زنجیره غذایی اقیانوس ها هستند، به ویژه فیتوپلانکتون ها که از خودپروردگان هستند.
در بدن بی مهرگان دریایی، برای زنده ماندن در آب های کم اکسیژن، طیف گسترده ای از تغییرات بروز کرده ، برای نمونه تشکیل مجرای تنفسی در نرم تنان یا آبشش در ماهیان، اگرچه برخی از ماهیان مانند شش ماهی، هر دو را دارند. پستانداران دریایی، مانند دلفین ها، نهنگ ها، سمورهای آبی و فوک ها برای تنفس هوا ناچارند به طور متناوب به سطح آب بیایند.
در مجموع ۲۳۰٬۰۰۰ گونه دریایی ثبت شده و حدود دو میلیون گونه دریایی دیگر هنوز باید بررسی و ثبت و توصیف علمی گردند. گونه های دریایی در اندازه های متنوعی یافت می شوند، از اندازه میکروسکوپی فیتوپلانکتون ها گرفته که ۰٫۰۲ میکرومتر اند، تا حیوانات بزرگ ( نهنگ ها و دلفین ها ) ، از جمله نهنگ آبی - که طولش به ۳۳ متر می رسد. ریزاندامگان دریایی، از جمله پروتئین ها، باکتری ها و ویروس ها، حدود ۷۰٪ از کل زیست توده دریایی را تشکیل می دهند.
ریزاندامگان ( میکروارگانیسم ها یا میکروب ها ) در حدود ۷۰ درصد از زیست توده دریایی را تشکیل می دهند. میکروب یک جانداران میکروسکوپی است که به خاطر جثه ریزش قابل رویت با چشم غیر مسلح نیست. یک میکروب می تواند تک یاخته ای باشد یا چندیاخته ای.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفزندگی دریایی، تأثیری اساسی بر طبیعت کره زمین دارد. موجودات دریایی اکسیژن تولید کرده و کربن جذب می کنند. خط ساحلی دریاها تا حدودی توسط حیات دریایی شکل گرفته و از سوی آنها محافظت می شود و برخی جانداران دریایی حتی به ایجاد خشکی های جدید کمک می کنند.
بیشتر گونه های زیستی در ابتدا در زیستگاه های دریایی تکامل پیدا کردند. از نظر حجم، اقیانوس ها حدود ۹۰ درصد از فضای قابل زیست بر روی کره زمین را تأمین می کنند. اولین مهره داران به شکل ماهی ظاهر شدند، که منحصراً در آب زندگی می کنند. برخی از اینها به دوزیستان تبدیل شده اند که بخشی از زندگی خود را در آب و بخشی را در خشکی می گذرانند.
ماهی های دیگر به پستانداران خشکی تبدیل شدند و بعداً برخی از آن ها به شکل فوک، دلفین یا نهنگ به اقیانوس بازگشتند.
گونه ای گیاهی مانند کتانجک و جلبک در آب رشد می کنند و اساس برخی از بوم سازگان ( اکوسیستم های ) زیر آب هستند.
پلانکتون ها پایه و اساس کلی زنجیره غذایی اقیانوس ها هستند، به ویژه فیتوپلانکتون ها که از خودپروردگان هستند.
در بدن بی مهرگان دریایی، برای زنده ماندن در آب های کم اکسیژن، طیف گسترده ای از تغییرات بروز کرده ، برای نمونه تشکیل مجرای تنفسی در نرم تنان یا آبشش در ماهیان، اگرچه برخی از ماهیان مانند شش ماهی، هر دو را دارند. پستانداران دریایی، مانند دلفین ها، نهنگ ها، سمورهای آبی و فوک ها برای تنفس هوا ناچارند به طور متناوب به سطح آب بیایند.
در مجموع ۲۳۰٬۰۰۰ گونه دریایی ثبت شده و حدود دو میلیون گونه دریایی دیگر هنوز باید بررسی و ثبت و توصیف علمی گردند. گونه های دریایی در اندازه های متنوعی یافت می شوند، از اندازه میکروسکوپی فیتوپلانکتون ها گرفته که ۰٫۰۲ میکرومتر اند، تا حیوانات بزرگ ( نهنگ ها و دلفین ها ) ، از جمله نهنگ آبی - که طولش به ۳۳ متر می رسد. ریزاندامگان دریایی، از جمله پروتئین ها، باکتری ها و ویروس ها، حدود ۷۰٪ از کل زیست توده دریایی را تشکیل می دهند.
ریزاندامگان ( میکروارگانیسم ها یا میکروب ها ) در حدود ۷۰ درصد از زیست توده دریایی را تشکیل می دهند. میکروب یک جانداران میکروسکوپی است که به خاطر جثه ریزش قابل رویت با چشم غیر مسلح نیست. یک میکروب می تواند تک یاخته ای باشد یا چندیاخته ای.
wiki: زندگی دریایی