زنجیره تأمین. در بازرگانی، زنجیره تأمین ( به انگلیسی: Supply chain ) سیستمی متشکل از سازمان ها، افراد، فعالیت ها، اطلاعات و منابعی است که در عرضه یک محصول یا خدمت به مصرف کننده دخیل هستند. فعالیت های زنجیره تأمین شامل تبدیل منابع طبیعی، مواد اولیه و اجزای سازنده به یک محصول نهایی است که به مشتری نهایی تحویل داده می شود. [ ۱] در سیستم های پیچیده زنجیره تأمین، محصولات استفاده شده ممکن است در هر نقطه ای که مقدار باقیمانده قابل بازیافت است، دوباره وارد زنجیره تأمین شوند. زنجیره های تأمین زنجیره های ارزش را بهم پیوند می دهند. [ ۲]
در یک زنجیره تأمین، مواد اولیه در کارخانه تولید می شوند، سپس برای انبار کردن به انبارها حمل و نقل شده و در نهایت به دست مشتری یا خرده فروش می رسد. اگر از افرادی که به شغل تجارت مشغول می باشند تعریف زنجیره تأمین را بپرسید پاسخ های کاملاً متفاوتی را دریافت می کنید که هر کدام از پاسخ های ارائه شده به نحوی ماهیت تجارت، داده ها و در نهایت ستاده های تولید شده را بیان می کند. در نظر برخی از افراد زنجیرهٔ تأمین همان خرید و تهیه و تدارک کالای مورد نظر می باشد و از نظر بعضی دیگر به معنای انبارداری، توزیع و حمل و نقل می باشد. تعریف جامعی از زنجیره تأمین ارائه شده است که همهٔ سازمانها را در بر می گیرد و عبارتست از:
• تبدیل مواد اولیه و اطلاعات به محصولات و خدمات
• به مصرف رساندن محصولات و خدمات
• به دور انداختن محصولات و خدمات[ ۳]
زنجیره تأمین شامل کلیه اطلاعات، محصولات، مواد و بودجه بین مراحل مختلف ایجاد و فروش یک محصول به کاربر نهایی است. مفهوم زنجیره تأمین از دیدگاه مدیریت عملیاتی ناشی می شود. هر مرحله از فرایند - از جمله ایجاد کالا یا خدمات، ساخت آن، حمل و نقل آن به یک محل فروش و فروش آن - بخشی از زنجیره تأمین یک شرکت است.
زنجیره تأمین شامل کلیه فعالیت های مربوط به دریافت و تکمیل درخواست مشتری است. این فعالیت ها عبارتند از:
• توسعه محصول
• بازاریابی
• عملیات
• توزیع
• مالی
• خدمات مشتری
ایده زنجیره ارزش ( به انگلیسی: Value Chain ) توسط مایکل پورتر، در کتاب «مزیت رقابتی: ایجاد و حفظ عملکرد برتر»[ ۴] در سال ۱۹۸۵ ارائه شد. مفهوم زنجیره ارزش از دیدگاه مدیریت کسب و کار ناشی می شود. مدیران زنجیره ارزش به دنبال فرصت هایی برای افزودن ارزش به تجارت هستند. آنها ممکن است به دنبال راه هایی برای کاهش کمبودها، تهیه برنامه های محصول و کار با دیگران در این زنجیره برای ارزش افزوده به مشتری باشند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر یک زنجیره تأمین، مواد اولیه در کارخانه تولید می شوند، سپس برای انبار کردن به انبارها حمل و نقل شده و در نهایت به دست مشتری یا خرده فروش می رسد. اگر از افرادی که به شغل تجارت مشغول می باشند تعریف زنجیره تأمین را بپرسید پاسخ های کاملاً متفاوتی را دریافت می کنید که هر کدام از پاسخ های ارائه شده به نحوی ماهیت تجارت، داده ها و در نهایت ستاده های تولید شده را بیان می کند. در نظر برخی از افراد زنجیرهٔ تأمین همان خرید و تهیه و تدارک کالای مورد نظر می باشد و از نظر بعضی دیگر به معنای انبارداری، توزیع و حمل و نقل می باشد. تعریف جامعی از زنجیره تأمین ارائه شده است که همهٔ سازمانها را در بر می گیرد و عبارتست از:
• تبدیل مواد اولیه و اطلاعات به محصولات و خدمات
• به مصرف رساندن محصولات و خدمات
• به دور انداختن محصولات و خدمات[ ۳]
زنجیره تأمین شامل کلیه اطلاعات، محصولات، مواد و بودجه بین مراحل مختلف ایجاد و فروش یک محصول به کاربر نهایی است. مفهوم زنجیره تأمین از دیدگاه مدیریت عملیاتی ناشی می شود. هر مرحله از فرایند - از جمله ایجاد کالا یا خدمات، ساخت آن، حمل و نقل آن به یک محل فروش و فروش آن - بخشی از زنجیره تأمین یک شرکت است.
زنجیره تأمین شامل کلیه فعالیت های مربوط به دریافت و تکمیل درخواست مشتری است. این فعالیت ها عبارتند از:
• توسعه محصول
• بازاریابی
• عملیات
• توزیع
• مالی
• خدمات مشتری
ایده زنجیره ارزش ( به انگلیسی: Value Chain ) توسط مایکل پورتر، در کتاب «مزیت رقابتی: ایجاد و حفظ عملکرد برتر»[ ۴] در سال ۱۹۸۵ ارائه شد. مفهوم زنجیره ارزش از دیدگاه مدیریت کسب و کار ناشی می شود. مدیران زنجیره ارزش به دنبال فرصت هایی برای افزودن ارزش به تجارت هستند. آنها ممکن است به دنبال راه هایی برای کاهش کمبودها، تهیه برنامه های محصول و کار با دیگران در این زنجیره برای ارزش افزوده به مشتری باشند. [ ۵]
wiki: زنجیره تأمین