[ویکی فقه] جامعه دینی، پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) گرفتار برخی نابخردی ها و کج روی هایی شد که اثری نامطلوب بر سیاست حکومت اسلامی باقی گذاشت و با تسلط عناصر فاسدی چون امویان، نوعی جمود و رکود در عالم اسلام پدید آمد، اما بی شک استواری و شکوفایی این جامعه اسلامی، مدیون موضع گیر ی ها، تدابیر و سیره الهام گرفته از وحی ائمه اطهار (علیهم السلام) است؛ به طوری که آن ها با روش های بسیار مدبرانه خود، اصل و اساس دین اسلام را نجات دادند و با فداکاری، صبر، موعظه، و حتی با شهادت و تحمل اسارت خود توانستند تحرکی نوین به جامعه اسلام بخشیده، آن را به پیش ببرند.
بی گمان سقیفه سر منشأ اصلی انحرافات و بدعت های فرهنگی و اجتماعی جامعه مسلمین پس از دوران رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) بود. با کنار گذاشتن امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) از امامت و رهبری و قرار گرفتن خلافت در دست سیاست مداران فاسق و دنیاطلب، احکام دینی یکی پس از دیگری جای خود را به بدعت ها و پدیده های نوین غیر اسلامی داد؛ و هر چه جامعه اسلامی از عصر رسالت فاصله پیدا کرد، این بدعت ها گسترده تر و عمیق تر شد و رفته رفته کار به جایی کشیده شد که در زمان حاکمیت امویان تخلف از کتاب و سنت موارد بی شمار به خود گرفت؛ آن گونه که به واسطه این بدعت ها، دین وارونه و جاهلیت به جای اسلام نهادینه گردید.
خلفا و بدعت های آنان در امر دین
اکنون به برخی بدعت های خلفا در امر دین اشاره می شود:
← خلافت ابوبکر
امام علی (علیه السلام) در یکی از سخنان خود در توصیف جامعه ای که از سه حاکم پیش از خود تحویل گرفته بود، چنین فرمودند: «عباد الله انکم... و قد اصبحتم فی زمن لا یزداد الخیر فیه الا ادبارا و لا الشر فیه الا اقبالا و لا الشیطان فی هلاک الناس الا طمعا....؛ بندگان خدا ... شما در روزگاری واقع شده اید که خیر و نیکویی به آن پشت کرده و شر و بدی از هر سو بدان رو آورده است و شیطان هر روز بیش از پیش در کار گمراهی مردم طمع می ورزد... به هر طرف که می خواهی نگاه کن و چشم بگردان چیزی نمی بینی جز فقیری که با فقر در کشمکش است یا ثروتمندی که نعمت خدا را تبدیل به کفر کرده و حق ناشناسی نموده است یا بخیلی که از طریق نپرداختن حق خدا (خمس و زکات یا انفاق) ثروت اندوزی کرده است یا متمردی که برای جلوگیری از شنیدن موعظه ها و پیام های اخلاقی پنبه در گوشش فرو برده است؛ کجایند آن نیک مردان و اهل خیر و صالحان شما؟ کو آن آزادگان و بخشایندگان مهرورز؟ کجایند آن کسانی که در کسب و کارشان پرهیز از حرام می ورزند و در رفتار و عقیده شان پاکی می ورزند؟. ... . فساد همه جا را فرا گرفته است... آیا با این وضع می خواهید و امید می برید که به دار قدس خدا و جوارش راه یابید و در درگاهش عزیزترین اولیائش باشید؟ چه بعید است این انتظار و آرزو».
بنی امیه و بدعت های سیاسی و اجتماعی
...
بی گمان سقیفه سر منشأ اصلی انحرافات و بدعت های فرهنگی و اجتماعی جامعه مسلمین پس از دوران رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) بود. با کنار گذاشتن امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) از امامت و رهبری و قرار گرفتن خلافت در دست سیاست مداران فاسق و دنیاطلب، احکام دینی یکی پس از دیگری جای خود را به بدعت ها و پدیده های نوین غیر اسلامی داد؛ و هر چه جامعه اسلامی از عصر رسالت فاصله پیدا کرد، این بدعت ها گسترده تر و عمیق تر شد و رفته رفته کار به جایی کشیده شد که در زمان حاکمیت امویان تخلف از کتاب و سنت موارد بی شمار به خود گرفت؛ آن گونه که به واسطه این بدعت ها، دین وارونه و جاهلیت به جای اسلام نهادینه گردید.
خلفا و بدعت های آنان در امر دین
اکنون به برخی بدعت های خلفا در امر دین اشاره می شود:
← خلافت ابوبکر
امام علی (علیه السلام) در یکی از سخنان خود در توصیف جامعه ای که از سه حاکم پیش از خود تحویل گرفته بود، چنین فرمودند: «عباد الله انکم... و قد اصبحتم فی زمن لا یزداد الخیر فیه الا ادبارا و لا الشر فیه الا اقبالا و لا الشیطان فی هلاک الناس الا طمعا....؛ بندگان خدا ... شما در روزگاری واقع شده اید که خیر و نیکویی به آن پشت کرده و شر و بدی از هر سو بدان رو آورده است و شیطان هر روز بیش از پیش در کار گمراهی مردم طمع می ورزد... به هر طرف که می خواهی نگاه کن و چشم بگردان چیزی نمی بینی جز فقیری که با فقر در کشمکش است یا ثروتمندی که نعمت خدا را تبدیل به کفر کرده و حق ناشناسی نموده است یا بخیلی که از طریق نپرداختن حق خدا (خمس و زکات یا انفاق) ثروت اندوزی کرده است یا متمردی که برای جلوگیری از شنیدن موعظه ها و پیام های اخلاقی پنبه در گوشش فرو برده است؛ کجایند آن نیک مردان و اهل خیر و صالحان شما؟ کو آن آزادگان و بخشایندگان مهرورز؟ کجایند آن کسانی که در کسب و کارشان پرهیز از حرام می ورزند و در رفتار و عقیده شان پاکی می ورزند؟. ... . فساد همه جا را فرا گرفته است... آیا با این وضع می خواهید و امید می برید که به دار قدس خدا و جوارش راه یابید و در درگاهش عزیزترین اولیائش باشید؟ چه بعید است این انتظار و آرزو».
بنی امیه و بدعت های سیاسی و اجتماعی
...
wikifeqh: زمینه های_قیام_امام_حسین