زبان فارسی چندکانونی یا چندمرکزی زبانی با چند گونهٔ معیار و اغلب رایج در چند کشور مختلف است. برای نمونه می توان انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و فارسی را نام برد. در برابر این مفهوم زبان تک کانونی وجود دارد که فقط یک گونه معیارشده رسمی دارد برای نمونه ژاپنی و روسی. در برخی موارد، گونه های معیار یک زبان چندکانونی به زبان خودمختار تبدیل می شوند که این روند در میان مالزیایی و اندونزیایی و همچنین هندی و اردو یا گونه های صربی کرواتی رخ داده است.
انگلیسی یک زبان چندکانونی[ ۱] [ ۲] با تفاوت هایی در تلفظ واژگان املا و… میان کشورها و مناطق انگلیسی زبان یعنی بریتانیا، آمریکای شمالی، کارائیب، ایرلند، آفریقا، سنگاپور، هند و اقیانوسیه است. انگلیسی زبانان تحصیل کرده با استفاده از گونهٔ انگلیسی معیار سرزمین خود، قادر به ارتباط مؤثر با یکدیگر هستند، اما گونه های غیرمعیار دارای تفاوت های گویشی بسیاری هستند که این وضعیت با کاهش فهم متقابل همراه است.
انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی دو گونه پرکاربرد انگلیسی در سامانه های آموزشی مناطقی هستند که انگلیسی به عنوان زبان دوم آموزش داده می شود. انگلیسی بریتانیایی بیشتر در سایر مناطق اروپا و مستعمرات سابق انگلیس، هند غربی، آفریقا و آسیا غالب است و در مقابل، انگلیسی آمریکایی در آمریکای لاتین، لیبریا و آسیای شرقی تسلط یافته است. [ ۳] [ ۴]
از نظر آماری، گویش آمریکایی، گویش بیش از ۶۶٪ از انگلیسی زبانان بومی است و پس از آن انگلیسی بریتانیایی با ۱۸٪ و سایر گونه ها مانند انگلیسی استرالیایی و انگلیسی کانادایی هر کدام حداکثر ۷٪ قرار دارند. به دلیل جهانی شدن و گسترش انگلیسی در دهه های اخیر، انگلیسی با استفاده روزمره و مطالعه در سراسر کشور از زبان در مدارس که در بیشتر مناطق جهان رشد می کند، به طور فزاینده ای غیرمتمرکز و چندکانونی می شود. با این حال، در زمینه جهانی، تعداد انگلیسی زبانان بومی ( مفهومی که به طور فزاینده ای مورد چالش قرار می گیرد ) بسیار کمتر از تعداد انگلیسی زبان غیربومی با تسلط مناسب است. در سال ۲۰۱۸، تخمین زده شد که به ازای هر گویشور بومی زبان انگلیسی، شش گویشور غیر بومی با تسلط مناسب وجود دارد[ ۵] که انگلیسی را به عنوان متداول ترین شکل زبان میانجی مطرح می کند.
انگلیسی فیلیپینی ( که عمدتاً به عنوان زبان دوم صحبت می شود ) در درجه اول تحت تأثیر انگلیسی آمریکایی است. ظهور صنعت مرکز تماس در فیلیپین برخی از فیلیپینی ها را ترغیب کرده است تا لهجه های خود را «صیقل دهند» یا خنثی کنند تا شباهت بیشتری به لهجه های کشورهای مشتری خود داشته باشند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفانگلیسی یک زبان چندکانونی[ ۱] [ ۲] با تفاوت هایی در تلفظ واژگان املا و… میان کشورها و مناطق انگلیسی زبان یعنی بریتانیا، آمریکای شمالی، کارائیب، ایرلند، آفریقا، سنگاپور، هند و اقیانوسیه است. انگلیسی زبانان تحصیل کرده با استفاده از گونهٔ انگلیسی معیار سرزمین خود، قادر به ارتباط مؤثر با یکدیگر هستند، اما گونه های غیرمعیار دارای تفاوت های گویشی بسیاری هستند که این وضعیت با کاهش فهم متقابل همراه است.
انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی دو گونه پرکاربرد انگلیسی در سامانه های آموزشی مناطقی هستند که انگلیسی به عنوان زبان دوم آموزش داده می شود. انگلیسی بریتانیایی بیشتر در سایر مناطق اروپا و مستعمرات سابق انگلیس، هند غربی، آفریقا و آسیا غالب است و در مقابل، انگلیسی آمریکایی در آمریکای لاتین، لیبریا و آسیای شرقی تسلط یافته است. [ ۳] [ ۴]
از نظر آماری، گویش آمریکایی، گویش بیش از ۶۶٪ از انگلیسی زبانان بومی است و پس از آن انگلیسی بریتانیایی با ۱۸٪ و سایر گونه ها مانند انگلیسی استرالیایی و انگلیسی کانادایی هر کدام حداکثر ۷٪ قرار دارند. به دلیل جهانی شدن و گسترش انگلیسی در دهه های اخیر، انگلیسی با استفاده روزمره و مطالعه در سراسر کشور از زبان در مدارس که در بیشتر مناطق جهان رشد می کند، به طور فزاینده ای غیرمتمرکز و چندکانونی می شود. با این حال، در زمینه جهانی، تعداد انگلیسی زبانان بومی ( مفهومی که به طور فزاینده ای مورد چالش قرار می گیرد ) بسیار کمتر از تعداد انگلیسی زبان غیربومی با تسلط مناسب است. در سال ۲۰۱۸، تخمین زده شد که به ازای هر گویشور بومی زبان انگلیسی، شش گویشور غیر بومی با تسلط مناسب وجود دارد[ ۵] که انگلیسی را به عنوان متداول ترین شکل زبان میانجی مطرح می کند.
انگلیسی فیلیپینی ( که عمدتاً به عنوان زبان دوم صحبت می شود ) در درجه اول تحت تأثیر انگلیسی آمریکایی است. ظهور صنعت مرکز تماس در فیلیپین برخی از فیلیپینی ها را ترغیب کرده است تا لهجه های خود را «صیقل دهند» یا خنثی کنند تا شباهت بیشتری به لهجه های کشورهای مشتری خود داشته باشند.
wiki: زبان چندکانونی