زبان های استرونزیایی

زبان های آسترونزیایی. زبان های آسترونزیایی یکی از خانواده های زبانی در جهان هستند که در ناحیه دریایی جنوب شرق آسیا، ماداگاسکار، جزایر اقیانوس آرام، تایوان ( توسط بومیان تایوان ) و قاره آسیا گویش می شوند. [ ۲] آن ها توسط حدود ۳۸۶ میلیون نفر ( ۴٫۹٪ از جمعیت جهان ) تکلم می شوند و پنجمین خانواده بزرگ جهان از نظر شمار سخنگویان هستند. زبان های بزرگ آسترونزیایی شامل مالایی ( اندونزیایی و مالزیایی ) ، جاوه ای و تاگالوگ ( فیلیپینی ) هستند. مطابق برآوردها این خانواده دارای ۱٬۲۵۷ زبان است که از این نظر نیز رتبه دوم را در جهان دارد. [ ۳]
محدودهٔ پراکنش این زبان ها جزیره های جنوب شرق آسیا و اقیانوس آرام است. چند زبان از این خانواده نیز در قاره آسیا گویشور دارد. یک زبان تک افتاده نیز از این خانواده به قاره آفریقا رسیده است. این زبان، یعنی زبان مالاگاسی در کشور ماداگاسکار صحبت می شود. بیشتر زبان های این خانواده شمار کمی گویشور دارند ولی چند زبان اصلی استرونزیایی هم هستند که ده ها میلیون متکلم دارند. معنی نام آسترونزیا در زبان لاتین، «جزایر جنوبی» است.
شواهد باستان شناسی نشان دهنده ارتباط فناورانه بین فرهنگ های متنوع کشاورزی «جنوب» به معنی جنوب شرقی آسیا و ملانزی با مکان هایی است که با عنوان بخش هایی از سرزمین اصلی چین شناخته می شوند. در حالی که ترکیبی از شواهد باستان شناسی و زبانی نشان می دهد که «شمال» منشأ خانواده های زبانی آسترونزیایی است که شامل سرزمین اصلی چین و تایوان می شود.
قبل از گسترش های قلمرو به سمت جنوب که توسط ویتنامی ها صور گرفت، خلیج تونکین در جنوب چین مسکن بومیان آسترانزیایی بود. گسترش فرهنگ چینی منجر به چینی کردن جمعیت های آسترونزیایی از کارهای بعدی در سرزمین اصلی چین بود. [ ۴]
جایگزین هایی برای این مدل پراکندگی وجود دارد که بیان می دارند که منشأ زبان های آسترونزیایی در آسیای مرکزی یا آسیای جنوب شرقی است. [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸]
تجزیه و تحلیل ژنوم کشت نارگیل ( Cocos nucifera ) شواهدی مبنی بر چگونگی مهاجرت و پراکندگی مردمان آسترونزیایی ارائه می دهد. این مردم ممکن است حتی از سمت شرق تا آمریکا هم رفته باشند. [ ۹]
یک دیدگاه دربارهٔ ریشه مردمان آسترونزیایی زبان این است که از تایوان در حدود ۱۰٬۰۰۰– ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد شروع به مهاجرت به مناطق مختلف اقیانوسی کرده اند. [ ۱۰] [ ۴]