ریخته گری رزین یکی از روش های ریخته گری پلاستیک است که در آن قالب با مذاب رزین ترکیبی پُر و سپس سرد و سخت خواهد شد. این روش معمولاً برای تولید تعداد پایین قطعات مانند تولید نمونه های صنعتی استفاده می شود. همچنین این روش در دندان پزشکی نیز کاربرد دارد. این روش توسط افراد علاقه مند غیرحرفه ای با سرمایهٔ کم قابل انجام است. همچنین می توان برای ساخت اسباب بازی ها، مدل ها یا اَشکال تزیینی از این روش بهره برد. همچنین یکی از کاربردهای مهم این روش تولید جواهرآلات در تعداد پایین است.
رزین ترکیبی در این فرایندها نقش مونومر را ایفا می کند؛ به این صورت که پلاستیک را به پلیمر های ترموست تبدیل می کند. در حین انجام فرایند، رزین ترکیبیِ مذاب تبدیل به پلیمر می شود؛ در نتیجه، مذاب سخت می شود و به جامد تبدیل می گردد.
رزین های تک مونومر می توانند در فرایندهایی استفاده شوند که به تولید هوموپلیمرها ( پلیمرهایی که فقط شامل یک نوع پلیمرند ) بینجامد. در این کاربرد، عامل پخت با رزینی که شامل مادهٔ از بین رونده به نام "کاتالیزور " ترکیب می شود که باعث تولید رادیکال های آزاد می شود. این رادیکال های آزاد عامل شروع واکنش های زنجیره ای پلیمری شدن هستند. همچنین ریخته گری رزین می تواند به وسیلهٔ رزین به همراه یک مذاب "سخت کننده" با مقدار تقریباً برابر انجام شود. این فرایند برای تولید پلیمرهای دوتایی استفاده می شود. پلیمرهای دوتایی شامل دو نهاد شیمیایی متفاوت درمولکول پلیمر است که به صورت متناوب تکرار می شوند.
به طور معمول، رزین ترموست با عامل پخت ( کاتالیزور پلیمری ) در دمای اتاق و فشار معمولی ترکیب می شود و باعث ایجاد پلیمر می گردد. به این رزین ها اصطلاحاً رزین ترکیبی گفته می شود که شامل: رزین پلی استر، رزین پلی اورتان، رزین اپوکسی، رزین پلی استر غیر اشباع، رزین آکریلیک و رزین سیلیکون می باشد.
ویسکوزیتهٔ رزین اپوکسی پایین تر از رزین پلی اورتان است. رزین پلی استر نیز هنگام پخت انقباض قابل توجهی پیدا می کند. رزین اکریلیک در اصل بخش متیل متاکریلات رزین ترکیبی را تشکیل می دهد و برای تولید شیشه های آکریلیک ( که به آن ها پلکسی گلس نیز گفته می شود ) استفاده می شود. شیشه های آکریلیک در اصل شیشه نیستند بلکه یک پلیمر پلاستیکی شفاف و بسیار سخت هستند و برای تعبیه کردن در اجسام و نشان دادن اشیا متفاوت قابل استفاده هستند. استایرن یک مونومر است که در دمای اتاق شبه مایع یا خمیزی شکل است که پلیمری شده و مانند شیشه می شود که به آن پلاستیک پلی استایرن گویند. باید توجه داشت که این فرایند پلیمری شده در حضور کاتالیزور مناسب انجام می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرزین ترکیبی در این فرایندها نقش مونومر را ایفا می کند؛ به این صورت که پلاستیک را به پلیمر های ترموست تبدیل می کند. در حین انجام فرایند، رزین ترکیبیِ مذاب تبدیل به پلیمر می شود؛ در نتیجه، مذاب سخت می شود و به جامد تبدیل می گردد.
رزین های تک مونومر می توانند در فرایندهایی استفاده شوند که به تولید هوموپلیمرها ( پلیمرهایی که فقط شامل یک نوع پلیمرند ) بینجامد. در این کاربرد، عامل پخت با رزینی که شامل مادهٔ از بین رونده به نام "کاتالیزور " ترکیب می شود که باعث تولید رادیکال های آزاد می شود. این رادیکال های آزاد عامل شروع واکنش های زنجیره ای پلیمری شدن هستند. همچنین ریخته گری رزین می تواند به وسیلهٔ رزین به همراه یک مذاب "سخت کننده" با مقدار تقریباً برابر انجام شود. این فرایند برای تولید پلیمرهای دوتایی استفاده می شود. پلیمرهای دوتایی شامل دو نهاد شیمیایی متفاوت درمولکول پلیمر است که به صورت متناوب تکرار می شوند.
به طور معمول، رزین ترموست با عامل پخت ( کاتالیزور پلیمری ) در دمای اتاق و فشار معمولی ترکیب می شود و باعث ایجاد پلیمر می گردد. به این رزین ها اصطلاحاً رزین ترکیبی گفته می شود که شامل: رزین پلی استر، رزین پلی اورتان، رزین اپوکسی، رزین پلی استر غیر اشباع، رزین آکریلیک و رزین سیلیکون می باشد.
ویسکوزیتهٔ رزین اپوکسی پایین تر از رزین پلی اورتان است. رزین پلی استر نیز هنگام پخت انقباض قابل توجهی پیدا می کند. رزین اکریلیک در اصل بخش متیل متاکریلات رزین ترکیبی را تشکیل می دهد و برای تولید شیشه های آکریلیک ( که به آن ها پلکسی گلس نیز گفته می شود ) استفاده می شود. شیشه های آکریلیک در اصل شیشه نیستند بلکه یک پلیمر پلاستیکی شفاف و بسیار سخت هستند و برای تعبیه کردن در اجسام و نشان دادن اشیا متفاوت قابل استفاده هستند. استایرن یک مونومر است که در دمای اتاق شبه مایع یا خمیزی شکل است که پلیمری شده و مانند شیشه می شود که به آن پلاستیک پلی استایرن گویند. باید توجه داشت که این فرایند پلیمری شده در حضور کاتالیزور مناسب انجام می شود.
wiki: ریخته گری رزین