روغن معدنی، روغن مینرال، یا مینرال اویل ( به انگلیسی: Mineral oil ) هر نوع از انواع مخلوط بی رنگ، بی بو و سبک از آلکان های آلی از یک منبع معدنی، به ویژه از تقطیر نفت، [ ۱] است که از روغن های گیاهی که معمولاً خوراکی هستند، متفاوت دانسته می شود.
نام روغن معدنی به خودیِ خود، دقیق نیست، چرا که در طی چند قرن گذشته، برای بسیاری از روغن های خاص، مورد استفاده قرار گرفته است. نام های دیگر، که به همین ترتیب دقیق نیستند، شامل عباراتی مانند روغن سفید ( به انگلیسی: white oil ) ، روغن پارافین ( به انگلیسی: paraffin oil ) ، پارافین مایع ( به انگلیسی: liquid paraffin ) ( پالایش شدهٔ رتبه بالا، برای مصارف پزشکی ) ( به انگلیسی: paraffin oil ) ، پارافینیوم لیکوییدیوم ( نام لاتین ) ( به انگلیسی: paraffinum liquidum ) ، و نفت مایع ( به انگلیسی: liquid petroleum ) هستند. روغن بچه، نوعی روغنِ معدنیِ معطر است.
در اغلب موارد، روغن معدنی، یکی از محصولات جانبی مایع است که در پالایش نفت خام برای تولید بنزین و دیگر فرآورده های نفتی به وجود می آید. این روغن معدنی، نوعی روغن شفاف و بی رنگ است که به طور عمده از آلکان ها[ ۲] و سیکلوکلان هایی تشکیل شده که مربوط به ژلهٔ نفتی هستند. چگالی روغن معدنی در حدود ۰٫۸–۰٫۸۷ گرم بر سانتی مترمکعب است. [ ۳]
برخی از بی دقتی های نام گذاری ( به عنوان مثال «روغن معدنی» و «روغن سفید» ) نشان دهنده نوع استفادهٔ خریداران و فروشندگانی است که ترکیب دقیق شیمیایی روغن های معدنی را نمی دانند و معمولاً نیازی هم ندارند که به آن اهمیتی بدهند. در لغت نامهٔ مِریِم - وبستر ( به انگلیسی: Merriam - Webster ) آمده است که اولین استفاده از اصطلاح «روغن معدنی» در سال ۱۷۷۱ بوده است. [ ۴] قبل از اواخر قرن نوزدهم، دانش شیمی برای تعیین چنین آرایش در دسترس نبوده است. وضعیت واژگانی مشابهی برای اصطلاح فلز سفید نیز رخ داده است.
«روغن معدنی» که به طور گسترده و ارزان در آمریکا فروخته می شود، به همان ترتیب در انگلیس فروخته نمی شود. در عوض، داروسازان انگلیسی از اصطلاحات «پارافینیوم پِرلیکوییدیوم» ( به انگلیسی: paraffinum perliquidum ) برای روغن معدنی سبک و «پارافینیوم لیکوییدیوم» ( به انگلیسی: paraffinum liquidum ) یا «پارافینیوم سابلیکوییدیوم» ( به انگلیسی: paraffinum subliquidum ) برای انواع کمی غلیظ تر ( چسبناک تر ) استفاده می کنند. اصطلاح «پارافینیوم لیکوییدیوم» اغلب در لیست مواد تشکیل دهندهٔ روغن کودک و مواد آرایشی دیده می شود. رایحه درمانگرهای انگلیس، معمولاً از اصطلاح «روغن معدنی سفید» ( به انگلیسی: white mineral oil ) استفاده می کنند. در روغن های روان کننده، بر اساس گروه بندی مؤسسه نفت آمریکا ( API ) ، در سطح جهان، برخی روغن های گروه های ۱ تا ۲ و در مناطق خاص، برخی روغن های گروه ۳، روغن معدنی نامیده می شوند. دلیل این نام گذاری این است که روغن هایِ روانکاری کننده یِ معدنیِ سطحِ بالایِ گروه ۳، به قدری خالص هستند که دارای خواصی مشابه روغن های پلی آلفااولِفین یا PAO ( به انگلیسی: polyalphaolefin ) ( روغن های سنتتیک/مصنوعی گروه ۴ ) هستند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام روغن معدنی به خودیِ خود، دقیق نیست، چرا که در طی چند قرن گذشته، برای بسیاری از روغن های خاص، مورد استفاده قرار گرفته است. نام های دیگر، که به همین ترتیب دقیق نیستند، شامل عباراتی مانند روغن سفید ( به انگلیسی: white oil ) ، روغن پارافین ( به انگلیسی: paraffin oil ) ، پارافین مایع ( به انگلیسی: liquid paraffin ) ( پالایش شدهٔ رتبه بالا، برای مصارف پزشکی ) ( به انگلیسی: paraffin oil ) ، پارافینیوم لیکوییدیوم ( نام لاتین ) ( به انگلیسی: paraffinum liquidum ) ، و نفت مایع ( به انگلیسی: liquid petroleum ) هستند. روغن بچه، نوعی روغنِ معدنیِ معطر است.
در اغلب موارد، روغن معدنی، یکی از محصولات جانبی مایع است که در پالایش نفت خام برای تولید بنزین و دیگر فرآورده های نفتی به وجود می آید. این روغن معدنی، نوعی روغن شفاف و بی رنگ است که به طور عمده از آلکان ها[ ۲] و سیکلوکلان هایی تشکیل شده که مربوط به ژلهٔ نفتی هستند. چگالی روغن معدنی در حدود ۰٫۸–۰٫۸۷ گرم بر سانتی مترمکعب است. [ ۳]
برخی از بی دقتی های نام گذاری ( به عنوان مثال «روغن معدنی» و «روغن سفید» ) نشان دهنده نوع استفادهٔ خریداران و فروشندگانی است که ترکیب دقیق شیمیایی روغن های معدنی را نمی دانند و معمولاً نیازی هم ندارند که به آن اهمیتی بدهند. در لغت نامهٔ مِریِم - وبستر ( به انگلیسی: Merriam - Webster ) آمده است که اولین استفاده از اصطلاح «روغن معدنی» در سال ۱۷۷۱ بوده است. [ ۴] قبل از اواخر قرن نوزدهم، دانش شیمی برای تعیین چنین آرایش در دسترس نبوده است. وضعیت واژگانی مشابهی برای اصطلاح فلز سفید نیز رخ داده است.
«روغن معدنی» که به طور گسترده و ارزان در آمریکا فروخته می شود، به همان ترتیب در انگلیس فروخته نمی شود. در عوض، داروسازان انگلیسی از اصطلاحات «پارافینیوم پِرلیکوییدیوم» ( به انگلیسی: paraffinum perliquidum ) برای روغن معدنی سبک و «پارافینیوم لیکوییدیوم» ( به انگلیسی: paraffinum liquidum ) یا «پارافینیوم سابلیکوییدیوم» ( به انگلیسی: paraffinum subliquidum ) برای انواع کمی غلیظ تر ( چسبناک تر ) استفاده می کنند. اصطلاح «پارافینیوم لیکوییدیوم» اغلب در لیست مواد تشکیل دهندهٔ روغن کودک و مواد آرایشی دیده می شود. رایحه درمانگرهای انگلیس، معمولاً از اصطلاح «روغن معدنی سفید» ( به انگلیسی: white mineral oil ) استفاده می کنند. در روغن های روان کننده، بر اساس گروه بندی مؤسسه نفت آمریکا ( API ) ، در سطح جهان، برخی روغن های گروه های ۱ تا ۲ و در مناطق خاص، برخی روغن های گروه ۳، روغن معدنی نامیده می شوند. دلیل این نام گذاری این است که روغن هایِ روانکاری کننده یِ معدنیِ سطحِ بالایِ گروه ۳، به قدری خالص هستند که دارای خواصی مشابه روغن های پلی آلفااولِفین یا PAO ( به انگلیسی: polyalphaolefin ) ( روغن های سنتتیک/مصنوعی گروه ۴ ) هستند. [ ۵]
wiki: روغن معدنی