روزه دهر

[ویکی فقه] از احکام روزه دهر در باب صوم سخن گفته‏اند.
روزه دَهر روزه تمامی ایّام سال می باشد.
دهر به زمان و گذشت روزگار (روز، ماه و سال) اطلاق شده است. بنابر این، مراد از روزه دهر، روزه گرفتن در همه ایام سال است.
احکام روزه دهر
صوم دهر، به معنای روزه گرفتن همه ایام سال، حتّی روزهایی که روزه گرفتن در آنها حرام می‏باشد، مانند عید قربان و عید فطر، حرام است؛ لیکن بدون روزهای حرام، کراهت دارد. برخی، حرمت صوم دهر را به عنوان روزه روزگار- قطع نظر از روزهای حرام- قریب دانسته‏اند.
کسی که نذر کرده زمانی از دهر- بدون تعیین مدت- را روزه بگیرد، بنابر تصریح برخی قدما، باید شش ماه روزه بگیرد، و اگر روزه دهر را نذر کرده، باید همه‏ ایام سال جز روزهای حرام را روزه بگیرد؛ لیکن اگر قصد وی روزه همه روزها، حتّی روزهای حرام باشد، برخی چنین نذری را باطل دانسته‏اند و برخی، نذر را در غیر روزهای حرام، صحیح دانسته و در نتیجه روزه غیر آن ایّام را واجب دانسته‏اند.
کسی که روزه دهر را نذر کرده، چنانچه در نذر خود حال سفر را نیز لحاظ کرده، باید در سفر هم روزه بگیرد؛ در غیر این صورت، نباید در سفر روزه بگیرد و سفر کردن نیز برای وی جایز است؛ لیکن برخی، فدیه دادن (یک مُدّ طعام برای هر روز) را واجب دانسته‏اند.