روابط اجتماعی در رفتار امام حسین

[ویکی فقه] روابط اجتماعی در درون نظام معنایی خاصی شکل می گیرد. به دیگر سخن، رابطه معنا داری میان روابط اجتماعی و نظام معنایی وجود دارد. معناداری روابط اجتماعی در گرو منظومه ای از مفاهیم است که تشکیل دهنده نظام معنایی آن روابط اجتماعی است. از این رو،فهم روابط اجتماعی در گرو شناخت نظام معنایی حاکم بر روابط اجتماعی است. چنانچه بتوان به منطق درونی روابط اجتماعی راه یافت، می توان به فهم درستی از روابط اجتماعی دست یافت. در غیر این صورت، روابط اجتماعی پراکنده دیده شده، نمی توان برای ارتباط معناداری میان روابط مذکور برقرار کرد.
مطالعه رفتار وگفتار امام حسین علیه السّلام در قیام کربلا نمایانگر آموزه هایی است که تداعی کننده روابط اجتماعی خاصی است. این آموزه ها هم در گفتار امام حسین علیه السّلام بازتاب یافته، هم در رفتار اجتماعی وی تجلی یافته است. دقت در این آموزه ها، بیانگر منظومه ای از مفاهیم است که نظام معنایی حاکم بر رفتار اجتماعی وگفتار امام حسین علیه السّلام را تشکیل می دهد. هدف اساسی نوشتار مختصر حاضر، راه یافتن به نظام معنایی حاکم بر روابط اجتماعی امام علیه السّلام در قیام کربلا است.به زعم نگارنده، با مطالعه رفتار و گفتار امام حسین علیه السّلام می توان به منطق درونی این رفتار و گفتار و در نتیجه نظام معنایی آن راه یافت. با فهم این نظام معنایی می توان به فهم درستی از روابط اجتماعی بازتاب یافته در رفتار و گفتار امام علیه السّلام دست یافت. فهم این نظام معنایی در گرو استخراج مفاهیم مکنون در رفتار اجتماعی و گفتار امام حسین علیه السّلام از یک سو و قرار دادن این مفاهیم در منظومه معنایی از سوی دیگر است.
عبودیت و خدامحوری
حرکت امام حسین علیه السّلام از مدینه تا کربلا و اقدامات و فعالیت های وی در این مسیر تا شهادت در بر گیرنده روابط اجتماعی خاصی است. مهمترین مفهومی که بر این حرکت سایه افکنده بود و تولید کننده معنای روابط اجتماعی در آن به حساب می آید، مفهوم عبودیت و خدامحوری است. امام علیه السّلام در تمامی این روابط و در دقایق مهم آن، حرکت خود را در مسیر بندگی خداوند معرفی نموده، هدف اصلی خود را تحقق اراده الهی می داند.
← برخورد اول
امام حسین علیه السّلام با توجه به اصلخدامحوری در حرکت اجتماعی اش که مهمترین مفهوم در نظام معنایی این حرکت بود، همواره در روابط و برخورد های اجتماعی اش با یاران و حتی دشمنانش تلاش می کند آگاهی لازم را نسبت به هدف اصلی حرکتش ابراز نماید. امام علیه السّلام برای حرکت خود رسالتی الهی دارد و از این رو، در فرصت های متعددی مخاطبانش را نسبت به این رسالت آگاه می سازد. این تلاش ارزنده امام علیه السّلام آن قدر زیاد بوده است که هیچ کدام از یاران و دشمنانش نسبت به رسالت و هدف وی ناآگاه باقی نماندند.
← نامه نویسی حضرت
...