رهوا

[ویکی الکتاب] معنی رَهْواً: وسعتِ راه - با آرامش
ریشه کلمه:
رهو (۱ بار)

مفسران و ارباب لغت برای «رَهْو» (بر وزن سهو) دو معنا ذکر کرده اند: «آرام بودن» و «گشاده و باز بودن» و جمع هر دو معنا در اینجا نیز بی مانع است.
گشوده. باز (صحاح) راغب آن را راه وسیع گفته. یبرسی آن را ساکن و آرام معنی کرده ولی راغب آن را نپسندیده است . دریا را گشوده بگذار که آنها غرق شدگانند. از آیه به نظر می‏اید که اگر موسی می‏خواست بار دیگر عصا را به دریا می‏زد و اب به هم می‏آمد ولی خدا از این کار نهی کرد تا فرعونیان غرق گردند. و منظور موسی آن بود که دریا بسته شود تا اهل مصر به بنی اسرائیل راه نیابند. این کلمه فقط یک بار در قرآن آمده است . ابن اثیر در نهایه از علی علیه السلام نقل کرده که درباره آسمان فرمود «وَ نَظَمَ رَهَواتِ فُرَجِها»یعنی مواضع گشوده آن را منظّم کرد. و گوید: رهوات جمع رهوة است.