[ویکی فقه] رسالة مسالة الغناء (للکشمیری). رسالة مسالة الغناء تألیف، سید مهدی موسوی نجفی کشمیری قدس سره بوده و در مورد مسائل غناء است.
مرحوم کشمیری در این رساله ابتدا اجمالا با پذیرش نظر محدث کاشانی قدس سره در باب غنا، نسبت بین غنا و صوت حسن را عرفا و لغة تساوی می داند و انصراف ادلۀ حرمت را به غنای متعارف در زمان خلفای جور، که مشتمل بر ملاهی و معاصی بوده، تایید می کند. از کلمات شیخ انصاری قدس سره چنین استظهار می کند که دلیلی بر حرمت مطلق غنا نداریم و پس از بیان سازگاری بین نظر مشهور و نظر محدث کاشانی، سخن را در دو مقام (تحقیق موضوع و تحقیق حکم مساله) ادامه داده با نقل اقوال و تحلیل آیات و روایات و بحث دربارۀ غنا در مراثی، رساله را به پایان می برد و سپس چنین نتیجه می گیرد: حرمت غنا خلاف اصل است و خروج از خلاف اصل نیاز به دو چیز دارد: ۱ قطع به وجود مخرج؛ ۲ قطع به تحقق موضوع. و اثبات یکی از این دو بسیار مشکل است چه رسد به اثبات هر دوی آنها، و بدین طریق اشکالی که در مراثی سید الشهداء سلام الله علیه ایراد می شود به طوری که ممکن است اغلب مجالس عزاداری آن حضرت را به تعطیلی بکشاند مندفع می شود.
مرحوم کشمیری در این رساله ابتدا اجمالا با پذیرش نظر محدث کاشانی قدس سره در باب غنا، نسبت بین غنا و صوت حسن را عرفا و لغة تساوی می داند و انصراف ادلۀ حرمت را به غنای متعارف در زمان خلفای جور، که مشتمل بر ملاهی و معاصی بوده، تایید می کند. از کلمات شیخ انصاری قدس سره چنین استظهار می کند که دلیلی بر حرمت مطلق غنا نداریم و پس از بیان سازگاری بین نظر مشهور و نظر محدث کاشانی، سخن را در دو مقام (تحقیق موضوع و تحقیق حکم مساله) ادامه داده با نقل اقوال و تحلیل آیات و روایات و بحث دربارۀ غنا در مراثی، رساله را به پایان می برد و سپس چنین نتیجه می گیرد: حرمت غنا خلاف اصل است و خروج از خلاف اصل نیاز به دو چیز دارد: ۱ قطع به وجود مخرج؛ ۲ قطع به تحقق موضوع. و اثبات یکی از این دو بسیار مشکل است چه رسد به اثبات هر دوی آنها، و بدین طریق اشکالی که در مراثی سید الشهداء سلام الله علیه ایراد می شود به طوری که ممکن است اغلب مجالس عزاداری آن حضرت را به تعطیلی بکشاند مندفع می شود.
[ویکی فقه] رساله مساله الغناء (للکشمیری). رسالة مسالة الغناء تألیف، سید مهدی موسوی نجفی کشمیری قدس سره بوده و در مورد مسائل غناء است.
مرحوم کشمیری در این رساله ابتدا اجمالا با پذیرش نظر محدث کاشانی قدس سره در باب غنا، نسبت بین غنا و صوت حسن را عرفا و لغة تساوی می داند و انصراف ادلۀ حرمت را به غنای متعارف در زمان خلفای جور، که مشتمل بر ملاهی و معاصی بوده، تایید می کند. از کلمات شیخ انصاری قدس سره چنین استظهار می کند که دلیلی بر حرمت مطلق غنا نداریم و پس از بیان سازگاری بین نظر مشهور و نظر محدث کاشانی، سخن را در دو مقام (تحقیق موضوع و تحقیق حکم مساله) ادامه داده با نقل اقوال و تحلیل آیات و روایات و بحث دربارۀ غنا در مراثی، رساله را به پایان می برد و سپس چنین نتیجه می گیرد: حرمت غنا خلاف اصل است و خروج از خلاف اصل نیاز به دو چیز دارد: ۱ قطع به وجود مخرج؛ ۲ قطع به تحقق موضوع. و اثبات یکی از این دو بسیار مشکل است چه رسد به اثبات هر دوی آنها، و بدین طریق اشکالی که در مراثی سید الشهداء سلام الله علیه ایراد می شود به طوری که ممکن است اغلب مجالس عزاداری آن حضرت را به تعطیلی بکشاند مندفع می شود.
انگیزه نگارش
احتمالا رساله به همین انگیزه نگارش یافته که شبهۀ وجود غنای حرام در مجالس مرثیه و عزاداری ائمه علیهم السّلام را دفع کند و آنها را بی اشکال بداند. این رساله، نخست بار در سال ۱۴۰۴ ق به همت آقای محمد باقر بن احمد موسوی کشمیری، یکی از احفاد مصنف، در قم به چاپ رسیده، و ما با استفاده از همین چاپ با تصحیح مجدد و تخریج مطالب، آن را برای چاپ آماده کردیم و به نسخه ای دیگر از آن دست نیافتیم. گفتنی است که مؤلف بزرگوار پس از تدوین این مجموعه و عرضه بر اساتید و مشایخ خود، ایشان را متوجه ذکاوت و نایل شدن به درجۀ اجتهاد و فکر صائب خود ساخت و اساتید نیز با اعطای اجازه های اجتهاد وی را به عنوان حاکم شرع و نایب امام علیه السّلام به مردم معرفی کردند.
اجازه اجتهاد
برخی از علما که با مطالعۀ این مجموعه به وی اجازۀ اجتهاد داده یا مقام علمی وی را ستوده اند عبارتند از: ۱- فقیه بزرگوار، سید مهدی حسینی مشهور به قزوینی، که در اجازۀ خود مؤلف و کتابش را بسیار ستوده و اهالی کشمیر و تبت را به وی ارجاع داده است. ۲- فقیه بارع، لطف الله لاهیجی مازندرانی، که ذیل اجازۀ قبلی چنین مرقوم داشته است: «الامر کما قرر و حرر فهو من نواب الامام علیه السّلام بلا کلام». ۳- فقیه فاضل، ملا محمد ایروانی، که در بارۀ کتاب خود نوشته است: لا یخفی ان هذا الکتاب یلیق بان یکتب بسطوره باقلام النور علی صفحات خدود الحور و قد اشتمل علی تحقیقات هی اعذب من عذب الفرات و تدقیقات هی الطف من السحر الحلال.... ۴- فقیه وارسته، محمد حسین یزدی مشهور به فاضل اردکانی که در اول جمادی الاولی ۱۳۰۱ ق در بارۀ مؤلف نوشته اند: و لعمری انه رحمة للعباد و ربیع للبلاد و ینبغی ان یستعطی منه الهدی و یستجلی به العمی و ان یکون اماما لمن اقتدی.... ۵- محقق عالیقدر آخوند ملا محمد ترک مشهور به فاضل شربیانی، که ذیل اجازۀ قبلی نوشته اند: نعم هو، دام مجده السامی، کذلک بل فوق ما هنالک. ۶- فقیه متقی، شیخ عبد النبی مازندرانی، که در بیست و سوم ذی القعده ۱۳۰۱ ق نوشته اند: من اکثر ابواب و فصول این مجموعه را دیدم و آن را به گونه ای یافتم که بر مهارت مؤلف در تمام علوم شرعی دلالت دارد. ۷- عالم عامل شیخ نوح جعفری نجفی. ۸- فقیه کامل، شریف حسینی. ۹- محقق خطیب، علامه شیخ جعفر شوشتری. ۱۰- سید الطائفه سید ابو الحسن موسوی اصفهانی. ۱۱- محقق معاصر سید میر علی حسینی علامۀ فانی اصفهانی. ۱۲- فقیه محقق، رهبر نهضت تحریم تنباکو، سید محمد حسن حسینی مجدد شیرازی نیز اجازه ای برای مؤلف نوشته که مناسب است عین آن درج گردد. ایشان می نویسند: خداوند عالم، جل ذکره ان شاء الله تعالی تایید فرماید کسانی را که هدایت خلق می نمایند، و ایشان را به راه راست راهنمایی می کنند و احکام شریعت مقدسه را چنانچه باید به ایشان می رسانند و مردم باید که قدر آنها را بدانند و وجود ایشان را غنیمت شمارند و شکر این نعمت را چنانچه شایسته است به جا آورند. جناب معظم حاجی سید مهدی، عادل و فاضل و مجتهد وفقه الله تعالی اهتمام در ارشاد خلق و مسائل می نمایند و تصحیح نیت و تخلیص از شوائب را هر وقت بوده و از جاده احتیاط که سبیل نجات است تخطی نخواهند نمود و اقامۀ جماعت و مواظبت به طاعت و ترویج شریعت بر وجهی که موافق رضای خداوند عالم عز اسمه است خواهند نمود ان شاء الله تعالی همه فائز به سعادت خواهند گشت. و السلام علی جمیع المؤمنین و رحمة الله و برکاته.
منبع
...
مرحوم کشمیری در این رساله ابتدا اجمالا با پذیرش نظر محدث کاشانی قدس سره در باب غنا، نسبت بین غنا و صوت حسن را عرفا و لغة تساوی می داند و انصراف ادلۀ حرمت را به غنای متعارف در زمان خلفای جور، که مشتمل بر ملاهی و معاصی بوده، تایید می کند. از کلمات شیخ انصاری قدس سره چنین استظهار می کند که دلیلی بر حرمت مطلق غنا نداریم و پس از بیان سازگاری بین نظر مشهور و نظر محدث کاشانی، سخن را در دو مقام (تحقیق موضوع و تحقیق حکم مساله) ادامه داده با نقل اقوال و تحلیل آیات و روایات و بحث دربارۀ غنا در مراثی، رساله را به پایان می برد و سپس چنین نتیجه می گیرد: حرمت غنا خلاف اصل است و خروج از خلاف اصل نیاز به دو چیز دارد: ۱ قطع به وجود مخرج؛ ۲ قطع به تحقق موضوع. و اثبات یکی از این دو بسیار مشکل است چه رسد به اثبات هر دوی آنها، و بدین طریق اشکالی که در مراثی سید الشهداء سلام الله علیه ایراد می شود به طوری که ممکن است اغلب مجالس عزاداری آن حضرت را به تعطیلی بکشاند مندفع می شود.
انگیزه نگارش
احتمالا رساله به همین انگیزه نگارش یافته که شبهۀ وجود غنای حرام در مجالس مرثیه و عزاداری ائمه علیهم السّلام را دفع کند و آنها را بی اشکال بداند. این رساله، نخست بار در سال ۱۴۰۴ ق به همت آقای محمد باقر بن احمد موسوی کشمیری، یکی از احفاد مصنف، در قم به چاپ رسیده، و ما با استفاده از همین چاپ با تصحیح مجدد و تخریج مطالب، آن را برای چاپ آماده کردیم و به نسخه ای دیگر از آن دست نیافتیم. گفتنی است که مؤلف بزرگوار پس از تدوین این مجموعه و عرضه بر اساتید و مشایخ خود، ایشان را متوجه ذکاوت و نایل شدن به درجۀ اجتهاد و فکر صائب خود ساخت و اساتید نیز با اعطای اجازه های اجتهاد وی را به عنوان حاکم شرع و نایب امام علیه السّلام به مردم معرفی کردند.
اجازه اجتهاد
برخی از علما که با مطالعۀ این مجموعه به وی اجازۀ اجتهاد داده یا مقام علمی وی را ستوده اند عبارتند از: ۱- فقیه بزرگوار، سید مهدی حسینی مشهور به قزوینی، که در اجازۀ خود مؤلف و کتابش را بسیار ستوده و اهالی کشمیر و تبت را به وی ارجاع داده است. ۲- فقیه بارع، لطف الله لاهیجی مازندرانی، که ذیل اجازۀ قبلی چنین مرقوم داشته است: «الامر کما قرر و حرر فهو من نواب الامام علیه السّلام بلا کلام». ۳- فقیه فاضل، ملا محمد ایروانی، که در بارۀ کتاب خود نوشته است: لا یخفی ان هذا الکتاب یلیق بان یکتب بسطوره باقلام النور علی صفحات خدود الحور و قد اشتمل علی تحقیقات هی اعذب من عذب الفرات و تدقیقات هی الطف من السحر الحلال.... ۴- فقیه وارسته، محمد حسین یزدی مشهور به فاضل اردکانی که در اول جمادی الاولی ۱۳۰۱ ق در بارۀ مؤلف نوشته اند: و لعمری انه رحمة للعباد و ربیع للبلاد و ینبغی ان یستعطی منه الهدی و یستجلی به العمی و ان یکون اماما لمن اقتدی.... ۵- محقق عالیقدر آخوند ملا محمد ترک مشهور به فاضل شربیانی، که ذیل اجازۀ قبلی نوشته اند: نعم هو، دام مجده السامی، کذلک بل فوق ما هنالک. ۶- فقیه متقی، شیخ عبد النبی مازندرانی، که در بیست و سوم ذی القعده ۱۳۰۱ ق نوشته اند: من اکثر ابواب و فصول این مجموعه را دیدم و آن را به گونه ای یافتم که بر مهارت مؤلف در تمام علوم شرعی دلالت دارد. ۷- عالم عامل شیخ نوح جعفری نجفی. ۸- فقیه کامل، شریف حسینی. ۹- محقق خطیب، علامه شیخ جعفر شوشتری. ۱۰- سید الطائفه سید ابو الحسن موسوی اصفهانی. ۱۱- محقق معاصر سید میر علی حسینی علامۀ فانی اصفهانی. ۱۲- فقیه محقق، رهبر نهضت تحریم تنباکو، سید محمد حسن حسینی مجدد شیرازی نیز اجازه ای برای مؤلف نوشته که مناسب است عین آن درج گردد. ایشان می نویسند: خداوند عالم، جل ذکره ان شاء الله تعالی تایید فرماید کسانی را که هدایت خلق می نمایند، و ایشان را به راه راست راهنمایی می کنند و احکام شریعت مقدسه را چنانچه باید به ایشان می رسانند و مردم باید که قدر آنها را بدانند و وجود ایشان را غنیمت شمارند و شکر این نعمت را چنانچه شایسته است به جا آورند. جناب معظم حاجی سید مهدی، عادل و فاضل و مجتهد وفقه الله تعالی اهتمام در ارشاد خلق و مسائل می نمایند و تصحیح نیت و تخلیص از شوائب را هر وقت بوده و از جاده احتیاط که سبیل نجات است تخطی نخواهند نمود و اقامۀ جماعت و مواظبت به طاعت و ترویج شریعت بر وجهی که موافق رضای خداوند عالم عز اسمه است خواهند نمود ان شاء الله تعالی همه فائز به سعادت خواهند گشت. و السلام علی جمیع المؤمنین و رحمة الله و برکاته.
منبع
...
wikifeqh: رسالة_مسالة_الغناء_(للکشمیری)