رساله فی طلاق الغائب

[ویکی فقه] رسالة فی طلاق الغائب (محقق کرکی). رسالة فی طلاق الغائب نوشته بسیار مختصری در حدود صد خط است که محقق حلی در آن احکام طلاق زنی که شوهر او غائب است و شوهرش در زمان پاکی با وی عمل زناشویی انجام داده است، بیان شده است.
سبک نگارش آن فقه استدلالی است و در عین مختصر بودن نظریات بزرگانی از فقهای اسلام همچون شیخ طوسی در النهایة و استبصار، شیخ مفید، سلار، ابن ابی عقیل، ابن جنید، علی بن بابویه، ابن ادریس، علامه حلی در القواعد، التحریر، المختلف، محقق حلی در الشرایع، و فخر المحققین در آن ذکر شده است.

[ویکی نور] رسالة فی طلاق الغائب تألیف شیخ على بن حسین کرکى، معروف به محقق کرکى، محقق ثانى (م 940 ه‍ ق)
نوشته بسیار مختصرى در حدود صد خط است که در آن احکام طلاق زنى که شوهر او غائب است و شوهرش در زمان پاکى با وى عمل زناشویى انجام داده است، بیان شده است.
سبک نگارش آن فقه استدلالى است و در عین مختصر بودن نظریات بزرگانى از فقهاى اسلام همچون شیخ طوسى در النهایة و استبصار، شیخ مفید، سلاّر، ابن ابى عقیل، ابن جنید، على بن بابویه، ابن ادریس، علامه حلّى در القواعد، التحریر، المختلف، محقق حلى در الشرایع، و فخر المحققین در آن ذکر شده است.
وى در بین اقوال مطرح شده نظریه شیخ طوسى در استبصار را مى پذیرد و مى نویسد:
و الّذى یقتضیه النظر الصحیح و الوقوف مع القوانین الاصولیة هو مختار الشیخ فى الاستبصار. نظر شیخ در استبصار تفصیل است به این معنى که زنانى که در هر ماه حیض مى شوند جائز است پس از ماه طلاق داده شود و زنانى که در مدتى بیش از یک ماه حیض مى شوند در این صورت باید منتظر شد که آن زمان زیادتر از یک ماه سپرى شود و پس از آن او طلاق داده شود (استبصار ج 295/3 ذیل حدیث 1043) در الذریعة ج 176/5 به نسخه به خط مولى درویش محمد بن درویش سمنانى مربوط به 958 ق و همینطور نسخه به خط سید حسین بن حسن حسینى مربوط به 949 ق در کتابخانه آیت الله شیرازى بزرگ در سامراء اشاره شده است.
در مقدمه ناشر نیز نسخه هاى کتابخانه آیت الله مرعشى مربوط به 964 ق و کتابخانه مسجد جامع گوهرشاد و کتابخانه سپهسالار در تهران ذکر شده اند.

[ویکی فقه] رساله فی طلاق الغائب (محقق کرکی). رسالة فی طلاق الغائب نوشته بسیار مختصری در حدود صد خط است که محقق حلی در آن احکام طلاق زنی که شوهر او غائب است و شوهرش در زمان پاکی با وی عمل زناشویی انجام داده است، بیان شده است.
سبک نگارش آن فقه استدلالی است و در عین مختصر بودن نظریات بزرگانی از فقهای اسلام همچون شیخ طوسی در النهایة و استبصار، شیخ مفید، سلار، ابن ابی عقیل، ابن جنید، علی بن بابویه، ابن ادریس، علامه حلی در القواعد، التحریر، المختلف، محقق حلی در الشرایع، و فخر المحققین در آن ذکر شده است.
گزینش نظر علامه
وی در بین اقوال مطرح شده نظریه شیخ طوسی در استبصار را می پذیرد و می نویسد: و الذی یقتضیه النظر الصحیح و الوقوف مع القوانین الاصولیة هو مختار الشیخ فی الاستبصار. نظر شیخ در استبصار تفصیل است به این معنی که زنانی که در هر ماه حیض می شوند جائز است پس از ماه طلاق داده شود و زنانی که در مدتی بیش از یک ماه حیض می شوند در این صورت باید منتظر شد که آن زمان زیادتر از یک ماه سپری شود و پس از آن او طلاق داده شود
نسخ مرتبطه
در الذریعة به نسخه به خط مولی درویش محمد بن درویش سمنانی مربوط به ۹۵۸ ه ق و همین طور نسخه به خط سید حسین بن حسن حسینی مربوط به ۹۴۹ ه ق در کتابخانه آیة الله شیرازی بزرگ در سامراء اشاره شده است. در مقدمه ناشر نیز نسخه های کتابخانه آیة الله مرعشی مربوط به ۹۶۴ ه ق و کتابخانه مسجد جامع گوهرشاد و کتابخانه سپهسالار در تهران ذکر شده اند.
تاریخ تالیف
...