[ویکی فقه] رسالة فی تقلید الاعلم (کتاب). «رسالة فی تقلید الاعلم»، از جمله آثار اصولی، به قلم میرزا حبیب الله رشتی، از شاگردان شیخ انصاری، به زبان عربی است. آنچه این اثر را حائز اهمیت می کند، پرداخت عالمانه و موشکافانه به موضوع « تقلید از اعلم » است که در موضوع خود کم نظیر بوده است.
کتاب، همانند آثار پیشینیان دارای تبویب و فصل بندی خاصی نیست و نوع دسته بندی و ارائه مطالب با دیگر آثار اصولی قبل از مؤلف، تفاوت چندانی ندارد. سبک نگارشی نویسنده نیز همانند شیوه رایج، همراه با ارائه دلایل مخالفین و نقد آنها و ذکر دیدگاه خود انجام گرفته است. به شبهات و اشکالات مطرح شده نیز با «ان قلت: ... قلت: ...» ، پاسخ داده است.
کتاب، همانند آثار پیشینیان دارای تبویب و فصل بندی خاصی نیست و نوع دسته بندی و ارائه مطالب با دیگر آثار اصولی قبل از مؤلف، تفاوت چندانی ندارد. سبک نگارشی نویسنده نیز همانند شیوه رایج، همراه با ارائه دلایل مخالفین و نقد آنها و ذکر دیدگاه خود انجام گرفته است. به شبهات و اشکالات مطرح شده نیز با «ان قلت: ... قلت: ...» ، پاسخ داده است.
[ویکی نور] «رسالة فی تقلید الأعلم»، از جمله آثار اصولی، به قلم میرزا حبیب الله رشتی، از شاگردان شیخ انصاری، به زبان عربی است. آنچه این اثر را حائز اهمیت می کند، پرداخت عالمانه و موشکافانه به موضوع«تقلید از اعلم» است که در موضوع خود کم نظیر بوده است.
کتاب، همانند آثار پیشینیان دارای تبویب و فصل بندی خاصی نیست و نوع دسته بندی و ارائه مطالب با دیگر آثار اصولی قبل از مؤلف، تفاوت چندانی ندارد. سبک نگارشی نویسنده نیز همانند شیوه رایج، همراه با ارائه دلایل مخالفین و نقد آنها و ذکر دیدگاه خود انجام گرفته است. به شبهات و اشکالات مطرح شده نیز با«ان قلت:... قلت:...»، پاسخ داده است.
نویسنده، از شاگردان مبرز حوزه درس شیخ انصاری بوده که با کمال جدیت نزد او به تعلم فقه و اصول پرداخته است. وی، دارای تحقیقاتی عالی و بیانی رسا و افکاری نیکو و بکر می باشد که اثر حاضر شاهدی بر این مدعاست.
کتاب، با حمد خدواند و صلوات بر پیامبر اسلام(ص) و خاندان طاهرینش آغاز شده است. پس از آن، نویسنده، به بیان آراء علما در مورد تقلید از اعلم پرداخته است. دو دیدگاه اصلی در این زمینه وجود دارد:
2. تخییر و عدم لزوم تقلید اعلم.
کتاب، همانند آثار پیشینیان دارای تبویب و فصل بندی خاصی نیست و نوع دسته بندی و ارائه مطالب با دیگر آثار اصولی قبل از مؤلف، تفاوت چندانی ندارد. سبک نگارشی نویسنده نیز همانند شیوه رایج، همراه با ارائه دلایل مخالفین و نقد آنها و ذکر دیدگاه خود انجام گرفته است. به شبهات و اشکالات مطرح شده نیز با«ان قلت:... قلت:...»، پاسخ داده است.
نویسنده، از شاگردان مبرز حوزه درس شیخ انصاری بوده که با کمال جدیت نزد او به تعلم فقه و اصول پرداخته است. وی، دارای تحقیقاتی عالی و بیانی رسا و افکاری نیکو و بکر می باشد که اثر حاضر شاهدی بر این مدعاست.
کتاب، با حمد خدواند و صلوات بر پیامبر اسلام(ص) و خاندان طاهرینش آغاز شده است. پس از آن، نویسنده، به بیان آراء علما در مورد تقلید از اعلم پرداخته است. دو دیدگاه اصلی در این زمینه وجود دارد:
2. تخییر و عدم لزوم تقلید اعلم.
wikinoor: رسالة_فی_تقلید_الأعلم
[ویکی فقه] رساله فی تقلید الاعلم (کتاب). «رسالة فی تقلید الاعلم»، از جمله آثار اصولی، به قلم میرزا حبیب الله رشتی، از شاگردان شیخ انصاری، به زبان عربی است. آنچه این اثر را حائز اهمیت می کند، پرداخت عالمانه و موشکافانه به موضوع « تقلید از اعلم » است که در موضوع خود کم نظیر بوده است.
کتاب، همانند آثار پیشینیان دارای تبویب و فصل بندی خاصی نیست و نوع دسته بندی و ارائه مطالب با دیگر آثار اصولی قبل از مؤلف، تفاوت چندانی ندارد. سبک نگارشی نویسنده نیز همانند شیوه رایج، همراه با ارائه دلایل مخالفین و نقد آنها و ذکر دیدگاه خود انجام گرفته است. به شبهات و اشکالات مطرح شده نیز با «ان قلت: ... قلت: ...» ، پاسخ داده است.
گزارش محتوا
نویسنده، از شاگردان مبرز حوزه درس شیخ انصاری بوده که با کمال جدیت نزد او به تعلم فقه و اصول پرداخته است. وی، دارای تحقیقاتی عالی و بیانی رسا و افکاری نیکو و بکر می باشد که اثر حاضر شاهدی بر این مدعاست.کتاب، با حمد خدواند و صلوات بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم و خاندان طاهرینش آغاز شده است. پس از آن، نویسنده، به بیان آراء علما در مورد تقلید از اعلم پرداخته است. دو دیدگاه اصلی در این زمینه وجود دارد:۱. لزوم تقلید اعلم ؛۲. تخییر و عدم لزوم تقلید اعلم. مشهور بین علمای امامیه دیدگاه اول است، بلکه محقق ثانی بر آن، ادعای اجماع کرده است و از عبارات سید مرتضی در « الذریعة » استفاده می شود که این دیدگاه، از مسلمات در نزد شیعه امامیه است. در « مستمسک»، این دیدگاه، به جماعتی از متاخران ازجمله شهید ثانی نسبت داده شده است.نویسنده، سپس، به تبیین مسئله می پردازد و در ادامه، به دلایل قائلین به تخییر اشاره می کند که یکی از آنها عبارت است از « اصل » که به صورت های زیر تقریر شده است:۱. استصحاب تخییر : در صورتی که دو مجتهد در علم مساوی باشند و سپس یکی بر دیگری برتری یابد که در این صورت، زوال تخییر با حدوث فضل یکی بر دیگری محرز نیست، پس استصحاب جاری است. ۲. شک در مسئله، دایر بین تخییر و تعیین است و علم اجمالی به وجوب تقلید داریم، پس در این جا به اصالة البرائة رجوع می شود. این مورد، همانند موردی است که وجوب عتق رقبه ، فی الجمله ثابت است و شک در وجوب عتق مؤمن یا تخییر بین آن و کافر است.۳. مرجحیت ، امری توقیفی است و ثبوتش نیاز به قیام دلیل شرعی دارد، لذا مقتضای اصل، عدم وجوب تقلید از اعلم است.نویسنده، تقریرهای فوق را ناکافی دانسته و در ادامه رساله، با دلایل متقن به مناقشه در آنها می پردازد.
← بررسی مقبوله عمر بن حنظله
کتاب، به خط شیخ احمد شیرازی، بدون فهرست و حواشی، در بیش از یک صد صفحه نگارش شده است.
کتاب، همانند آثار پیشینیان دارای تبویب و فصل بندی خاصی نیست و نوع دسته بندی و ارائه مطالب با دیگر آثار اصولی قبل از مؤلف، تفاوت چندانی ندارد. سبک نگارشی نویسنده نیز همانند شیوه رایج، همراه با ارائه دلایل مخالفین و نقد آنها و ذکر دیدگاه خود انجام گرفته است. به شبهات و اشکالات مطرح شده نیز با «ان قلت: ... قلت: ...» ، پاسخ داده است.
گزارش محتوا
نویسنده، از شاگردان مبرز حوزه درس شیخ انصاری بوده که با کمال جدیت نزد او به تعلم فقه و اصول پرداخته است. وی، دارای تحقیقاتی عالی و بیانی رسا و افکاری نیکو و بکر می باشد که اثر حاضر شاهدی بر این مدعاست.کتاب، با حمد خدواند و صلوات بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم و خاندان طاهرینش آغاز شده است. پس از آن، نویسنده، به بیان آراء علما در مورد تقلید از اعلم پرداخته است. دو دیدگاه اصلی در این زمینه وجود دارد:۱. لزوم تقلید اعلم ؛۲. تخییر و عدم لزوم تقلید اعلم. مشهور بین علمای امامیه دیدگاه اول است، بلکه محقق ثانی بر آن، ادعای اجماع کرده است و از عبارات سید مرتضی در « الذریعة » استفاده می شود که این دیدگاه، از مسلمات در نزد شیعه امامیه است. در « مستمسک»، این دیدگاه، به جماعتی از متاخران ازجمله شهید ثانی نسبت داده شده است.نویسنده، سپس، به تبیین مسئله می پردازد و در ادامه، به دلایل قائلین به تخییر اشاره می کند که یکی از آنها عبارت است از « اصل » که به صورت های زیر تقریر شده است:۱. استصحاب تخییر : در صورتی که دو مجتهد در علم مساوی باشند و سپس یکی بر دیگری برتری یابد که در این صورت، زوال تخییر با حدوث فضل یکی بر دیگری محرز نیست، پس استصحاب جاری است. ۲. شک در مسئله، دایر بین تخییر و تعیین است و علم اجمالی به وجوب تقلید داریم، پس در این جا به اصالة البرائة رجوع می شود. این مورد، همانند موردی است که وجوب عتق رقبه ، فی الجمله ثابت است و شک در وجوب عتق مؤمن یا تخییر بین آن و کافر است.۳. مرجحیت ، امری توقیفی است و ثبوتش نیاز به قیام دلیل شرعی دارد، لذا مقتضای اصل، عدم وجوب تقلید از اعلم است.نویسنده، تقریرهای فوق را ناکافی دانسته و در ادامه رساله، با دلایل متقن به مناقشه در آنها می پردازد.
← بررسی مقبوله عمر بن حنظله
کتاب، به خط شیخ احمد شیرازی، بدون فهرست و حواشی، در بیش از یک صد صفحه نگارش شده است.
wikifeqh: رسالة_فی_تقلید_الاعلم_(کتاب)