[ویکی نور] رساله ای در پادشاهی صفوی، اثری است به زبان فارسی در دفاع از سلطنت سلسله صفوی.
نگارش کتاب در محرم سال 1127ه.ق. پایان یافته است.
کتاب؛ مشتمل بر یک پیش گفتار و نیز مقدمه ای مفصل به قلم محققان: رسول جعفریان و فرشته کوشکی و نُه بخش می باشد.
موضوع اصلی این رساله، دفاع از سلطنت صفوی وتلاش برای لزوم اطاعت از آنان به عنوان امرای شیعه و در عین حال تاکید بر رعایت عدالت از سوی آنان است. مؤلف در سرتاسر این رساله تلاش می کند از سلطنت دفاع کند و به توجیه مشروعیت آن بپردازد. به عبارت دیگر هدف اصلی مؤلف دفاع از سلطنت صفوی است. او به عنوان یک شیعه دوازده امامی و به خصوص یک روحانی و عالم دینی بر این نکته واقف است که توجیه سلطنت با اصول شیعه درباره امامت سازگاری ندارد؛ اما تلاش می کند با ارائه استدلال هایی از این دشواری عبور کرده و سلاطین صفویه را حاکمان و امیرانی مشروع نشان دهد. گاه آنان را موعود برخی از روایات دانسته و زمانی بر اساس عمل به امر به معروف و نهی از منکر و گاه با توجیهات دیگر مشروعیت آنان را مورد تاکید قرار می دهد.
این رساله از این زاویه، رساله ای بی مانند و دارای استدلال هایی است که کمتر در جای دیگری می توان یافت. به ویژه به لحاظ ایجاد ارتباط میان برخی از روایات منسوب به اهل بیت و سلاطین صفویه، به عنوان مصداق برخی این روایات پیش گویانه، نباید مشابهی وجود داشته باشد.
نگارش کتاب در محرم سال 1127ه.ق. پایان یافته است.
کتاب؛ مشتمل بر یک پیش گفتار و نیز مقدمه ای مفصل به قلم محققان: رسول جعفریان و فرشته کوشکی و نُه بخش می باشد.
موضوع اصلی این رساله، دفاع از سلطنت صفوی وتلاش برای لزوم اطاعت از آنان به عنوان امرای شیعه و در عین حال تاکید بر رعایت عدالت از سوی آنان است. مؤلف در سرتاسر این رساله تلاش می کند از سلطنت دفاع کند و به توجیه مشروعیت آن بپردازد. به عبارت دیگر هدف اصلی مؤلف دفاع از سلطنت صفوی است. او به عنوان یک شیعه دوازده امامی و به خصوص یک روحانی و عالم دینی بر این نکته واقف است که توجیه سلطنت با اصول شیعه درباره امامت سازگاری ندارد؛ اما تلاش می کند با ارائه استدلال هایی از این دشواری عبور کرده و سلاطین صفویه را حاکمان و امیرانی مشروع نشان دهد. گاه آنان را موعود برخی از روایات دانسته و زمانی بر اساس عمل به امر به معروف و نهی از منکر و گاه با توجیهات دیگر مشروعیت آنان را مورد تاکید قرار می دهد.
این رساله از این زاویه، رساله ای بی مانند و دارای استدلال هایی است که کمتر در جای دیگری می توان یافت. به ویژه به لحاظ ایجاد ارتباط میان برخی از روایات منسوب به اهل بیت و سلاطین صفویه، به عنوان مصداق برخی این روایات پیش گویانه، نباید مشابهی وجود داشته باشد.
wikinoor: رساله_در_پادشاهی_صفوی
[ویکی فقه] رساله در پادشاهی صفوی (کتاب). «رساله ای در پادشاهی صفوی»، اثری است به زبان فارسی در دفاع از سلطنت سلسله صفوی. نگارش کتاب در محرم سال ۱۱۲۷ ه. ق. پایان یافته است.
کتاب؛ مشتمل بر یک پیش گفتار و نیز مقدمه ای مفصل به قلم محققان: رسول جعفریان و فرشته کوشکی و نه بخش می باشد.
گزارش محتوا
موضوع اصلی این رساله، دفاع از سلطنت صفوی وتلاش برای لزوم اطاعت از آنان به عنوان امرای شیعه و در عین حال تاکید بر رعایت عدالت از سوی آنان است. مولف در سرتاسر این رساله تلاش می کند از سلطنت دفاع کند و به توجیه مشروعیت آن بپردازد. به عبارت دیگر هدف اصلی مولف دفاع از سلطنت صفوی است. او به عنوان یک شیعه دوازده امامی و به خصوص یک روحانی و عالم دینی بر این نکته واقف است که توجیه سلطنت با اصول شیعه درباره امامت سازگاری ندارد؛ اما تلاش می کند با ارائه استدلال هایی از این دشواری عبور کرده و سلاطین صفویه را حاکمان و امیرانی مشروع نشان دهد. گاه آنان را موعود برخی از روایات دانسته و زمانی بر اساس عمل به امر به معروف و نهی از منکر و گاه با توجیهات دیگر مشروعیت آنان را مورد تاکید قرار می دهد. این رساله از این زاویه، رساله ای بی مانند و دارای استدلال هایی است که کمتر در جای دیگری می توان یافت. به ویژه به لحاظ ایجاد ارتباط میان برخی از روایات منسوب به اهل بیت و سلاطین صفویه، به عنوان مصداق برخی این روایات پیش گویانه، نباید مشابهی وجود داشته باشد.
← استدل های ارائه شده
کتاب؛ مشتمل بر پاورقی های به قلم محققان و نیز فهرست مطالب در ابتدای کتاب، تصویر نسخه های خطی، نمایه عام و کتاب نامه می باشد.
کتاب؛ مشتمل بر یک پیش گفتار و نیز مقدمه ای مفصل به قلم محققان: رسول جعفریان و فرشته کوشکی و نه بخش می باشد.
گزارش محتوا
موضوع اصلی این رساله، دفاع از سلطنت صفوی وتلاش برای لزوم اطاعت از آنان به عنوان امرای شیعه و در عین حال تاکید بر رعایت عدالت از سوی آنان است. مولف در سرتاسر این رساله تلاش می کند از سلطنت دفاع کند و به توجیه مشروعیت آن بپردازد. به عبارت دیگر هدف اصلی مولف دفاع از سلطنت صفوی است. او به عنوان یک شیعه دوازده امامی و به خصوص یک روحانی و عالم دینی بر این نکته واقف است که توجیه سلطنت با اصول شیعه درباره امامت سازگاری ندارد؛ اما تلاش می کند با ارائه استدلال هایی از این دشواری عبور کرده و سلاطین صفویه را حاکمان و امیرانی مشروع نشان دهد. گاه آنان را موعود برخی از روایات دانسته و زمانی بر اساس عمل به امر به معروف و نهی از منکر و گاه با توجیهات دیگر مشروعیت آنان را مورد تاکید قرار می دهد. این رساله از این زاویه، رساله ای بی مانند و دارای استدلال هایی است که کمتر در جای دیگری می توان یافت. به ویژه به لحاظ ایجاد ارتباط میان برخی از روایات منسوب به اهل بیت و سلاطین صفویه، به عنوان مصداق برخی این روایات پیش گویانه، نباید مشابهی وجود داشته باشد.
← استدل های ارائه شده
کتاب؛ مشتمل بر پاورقی های به قلم محققان و نیز فهرست مطالب در ابتدای کتاب، تصویر نسخه های خطی، نمایه عام و کتاب نامه می باشد.
wikifeqh: رساله_در_پادشاهی_صفوی _(کتاب)