رزیه الخمیس

[ویکی فقه] طبق روایاتی که شیعه و سنی نقل کرده اند، هنگامی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) از مردم درخواست کرد تا قلم و دواتی بیاورند تا کتابی برای عموم بنویسد که مردم هرگز گمراه نشوند، خلیفه دوم مانع شد و پیام آور خدا را به هذیان گوئی متهم کرد. اما در اینجا این شبهه پیش می آید که چرا پس از خروج مردم و تا چند روز بعد از این قضیه، آن حضرت وصیت نامه را ننوشتند؟ در ادامه پاسخ اجمالی به این شبهه می دهیم.
شیعه و سنی نقل کرده اند که برخی از اصحاب که موافق نوشتن این وصیت نامه عمومی بودند، بعد از خروج اهانت کنندگان خدمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) عرض کردند که آیا کاغذ بیاوریم تا آن کتاب را بنویسید؟ رسول خدا در جواب فرمود: آیا بعد از این که این سخن را گفتید؟ یعنی بعد از آن که مرا متهم به هذیان گوئی کردید، بنویسم؟ در حقیقت حتی اگر رسول خدا این وصیت نامه را می نوشتند، بازهم گروه مخالف نمی پذیرفت و نوشتن وصیت نامه هیچ اثری نداشت؛ چرا که می گفتند پیامبر خدا این مطلب را در زمانی نوشته است که دچار هذیان گوئی شده بود و هذیان های او (چه در سخن و چه در نوشته) اعتبار ندارد.
بیان شیخ مفید
شیخ مفید (رضوان الله تعالی علیه) در کتاب الارشاد می نویسد: فَلَمَّا اَفَاقَ (صلی الله علیه و آله وسلّم) قَالَ بَعْضُهُمْ اَ لَا نَاْتِیکَ بِکَتِفٍ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَدَوَاةٍ؟ فَقَالَ: اَ بَعْدَ الَّذِی قُلْتُمْ؟ لَا وَ لَکِنَّنِی اُوصِیکُمْ بِاَهْلِ بَیْتِی خَیْراً.
شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۴ ۱۸۵، تحقیق:مؤسسة آل البیت (علیهم السّلام) لتحقیق التراث، ناشر:دار المفید للطباعة والنشر والتوزیع - بیروت - لبنان، الطبعة:الثانیة، ۱۴۱۴ه - ۱۹۹۳م.
و از علمای اهل سنت نیز، محمد بن سعد در الطبقات الکبری و شهاب الدین نویری در نهایة الارب می نویسند: عن بن عباس قال: اشتکی النبی (صلی الله علیه وسلم) یوم الخمیس فجعل ـ یعنی بن عباس ـ یبکی ویقول: یوم الخمیس وما یوم الخمیس! اشتد بالنبی صلی الله علیه وسلم وجعه فقال: «ائتونی بدواة وصحیفة اکتب لکم کتابا لا تضلوا بعده ابدا». قال: فقال بعض من کان عنده: ان نبی الله لیهجر. قال: فقیل له: الا ناتیک بما طلبت؟ قال: اوبعد ماذا؟ قال: فلم یدع به.
زهری، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۲، ناشر:دار صادر – بیروت.
...