رجایی زاده محمود اکرم

دانشنامه عمومی

رجایی زاده محمود اکرم ( به ترکی استانبولی: Recaizade Mahmud Ekrem ) شاعر و نویسندهٔ ترک. رجایی زاده از شاعران و نویسندگان مشهور قرن ۱۹ و ادبیات ترک در دورهٔ عثمانی است.
رجایی زاده محمود اکرم در سال ۱۸۴۷ در استانبول به دنیا آمد. پدرش محمد شاکر رجایی افندی، شاعر، خطاط و تاریخ نگار عصر خود و از اعضای نهادهای علمی - فرهنگی دوره تنظیمات بود. رجایی زاده محمود اکرم زبان های فارسی و عربی را از پدرش آموخت سپس در مدرسه رشدیه بایزید ادامه تحصیل داد. پس از مدتی به علت بی علاقگی به تحصیل در مدرسه نظامی به اداره مکاتبات وزارت خارجه رفت. سپس زبان فرانسه آموخت. در جوانی با فنون ادبیات کلاسیک و شاعران بزرگ عصر خود آشنا شد و به انجمن شعرا راه پیدا کرد. پس از مدتی سردبیری روزنامه تصویر افکار را به دست گرفت. وی در ۱۳ ژانویه سال ۱۹۱۴ در استانبول درگذشت.
گفته می شود که علی اکبر دهخدا مسمط یاد آر ز شمع مرده یاد آر را از شعر ( ( یاد ائت بنی، بیر دقیقه یاد ائت! ) ) محمود اکرم الهام گرفته است.
در آثار منظوم و منثور وی، زبان، هنر و عناصر بیان به سبک دیوان شعر، زبان مردم و جریان محلی گرایی نزدیک است و از ادبیات اروپا و بلاخص ادبیات فرانسه تاثیر گرفته است. رجایی زاده هم مانند نامق کمال و ضیا پاشا قبل از هر چیز به عنوان شاعر دیوان شناخته میشود. [ ۱]
• نغمه سحر
• یادگار شباب
• پژمرده
• تعلیم ادبیات
• نژاد اکرم ( ۲ جلد، همراه خاطرات )
• نفرین
• تقدیر الحان
• تقریظات
• زمزمه
• چند شاعر از اورشلیم ( ۱۸۸۸ )
• عشق ماشین ( اولین رمان واقع گرای ۱۸۹۶ )
• سیم ( ۱۸۸۶ )
• نتیجه مهم شاعری محسن بی یاهوت ( ۱۸۹۰ )
• شمسا ( ۱۸۹۵ )
عکس رجایی زاده محمود اکرم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

رجایی زاده، محمود اکرم (استانبول ۱۸۴۷ـ۱۹۱۴)
شاعر و داستان نویس و دولتمرد ترک. بعد از پایان تحصیل در مدرسۀ عرفان به دانشکدۀ نظام رفت، امّا به سبب بیماری ناچار ترک تحصیل کرد. در وزارت خارجه مشغول کار شد. در کنار نامق کمال شروع به کار در روزنامۀ تصویر افکار کرد و با رفتن نامق کمال به اروپا (۱۸۶۷)، نشر روزنامه را ادامه داد. مدتی عضو «شورای دولت» بود و مدتی نیز در مدارس عالی مُلکیه و غلطه سرای ادبیات ترکی درس می داد (۱۸۸۰ـ۱۸۸۸). در دورۀ صدارت کامل پاشا وزیر معارف، عضو مجلس اعیان و معاون اوقاف نیز بود. او پیرو نامق کمال و ضیا پاشا در دورۀ اوّل ادبیات تنظیمات بود. در دورۀ دوّم نیز به گروه حمید و سزایی پیوست. به عنوان یکی از اعضای این گروه مدافع اصلی هنر برای هنر بود و در اروپایی مآب شدن ادبیات ترکی نقش مهمی داشت و به همین سبب لقب استاد گرفت. شعرهایش مردمی است. در نمایش نامه هایش از وقایع تاریخی استفاده کرده است. در مشاجرات میان کهنه و نو، از نوجوانان نوگرا حمایت کرد و در تأسیس مجلۀ ثروت فنون با جوانان همدلی نشان داد. از آثار اوست: نغمۀ سحر؛ پژمرده؛ یادگار شباب به شعر؛ عشق اتومبیل یا ماجرای عاشقی بهروز بیگ در رمان؛ محسن بیگ یا نتیجۀ غم انگیز شعر و شاعری؛ وصلت؛ بسیار دان بسیار خطا می کند.

پیشنهاد کاربران

بپرس