رباط طولی پشتی یا خلفی ( به انگلیسی: Posterior longitudinal ligament ) رباطی است که در داخل مجرای نخاعی واقع شده و در طول ستون فقرات از استخوان پس سری تا خاجی ( ساکروم ) امتداد دارد. این رباط به قسمت پشتی ( خلفی ) جسم مهره ها و بخش محیطی دیسک های بین مهره ای اتصال دارد. ثبات ستون مهره ها به سالم بودن رباط ها، مفاصل بین مهره ای پشتی ( فاست ها ) و عضلات آن وابسته است.
ضایعه دیسک بین مهره ای در موارد پارگی بخش محیطی آن ( آنولوس فیبروزوس ) ، یک عامل فشار به رباط طولی خلفی است که از طریق هسته دیسک اعمال می گردد و درصورت شدید بودن می تواند منجربه پارگی رباط و در نتیجه فشار بر روی نخاع یا ریشه های عصبی گردد. رباط طولی پشتی در ناحیه کمری ضخامت کمتری دارد و به همین دلیل مستعد آسیب بیشتری است. تحرک زیاد ستون فقرات کمری و ضعف این رباط در ناحیه کمر، مهم ترین عامل فتق دیسک بین مهره ای به ویژه در سطوح L5 - S1 و L4 - L5 است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفضایعه دیسک بین مهره ای در موارد پارگی بخش محیطی آن ( آنولوس فیبروزوس ) ، یک عامل فشار به رباط طولی خلفی است که از طریق هسته دیسک اعمال می گردد و درصورت شدید بودن می تواند منجربه پارگی رباط و در نتیجه فشار بر روی نخاع یا ریشه های عصبی گردد. رباط طولی پشتی در ناحیه کمری ضخامت کمتری دارد و به همین دلیل مستعد آسیب بیشتری است. تحرک زیاد ستون فقرات کمری و ضعف این رباط در ناحیه کمر، مهم ترین عامل فتق دیسک بین مهره ای به ویژه در سطوح L5 - S1 و L4 - L5 است.
wiki: رباط طولی پشتی