راگبی

راگبی یا راگبی فوتبال در مفهوم عام خود همه ورزش هایی را در برمی گیرد که از نوعی فوتبال که در مدرسه راگبی در انگلستان بازی می شد، ریشه گرفته اند. یعنی: راگبی ۱۵ نفره، راگبی ۱۳ نفره، فوتبال آمریکایی، فوتبال استرالیایی، و فوتبال کانادایی.
در داستان های مربوط به پیدایش ورزش راگبی آمده است؛ در سال ۱۸۲۳ ویلیام وب الیس دانش آموز مدرسه راگبی انگلستان در هنگام یک مسابقه فوتبال، توپ را با دست برداشته و شروع به دویدن با آن کرد. پس از آن با تغییر قوانین فوتبال ورزش جدیدی در مدرسه راگبی ایجاد شد. قدیمی ترین نوشته ای که این ماجرا در آن نقل شده گزارشی از جامعه راگبی در سال ۱۸۹۷ دربارهٔ وجه تسمیه این ورزش است. [ ۱]
اسناد موجود در مدرسه راگبی نشان می دهد که ویلیام وب الیس دانش آموز این مدرسه بوده و مدال افتخاری نیز به نام او در این آکادمی موجود است. [ ۲] اما مدرکی وجود ندارد که بر صحت این داستان گواهی بگذارد. هرچند نقش اساسی مدرسه راگبی در شکل گیری و تکامل راگبی غیرقابل انکار است. اولین تیم راگبی در سال ۱۸۴۳ با حضور کارکنان بیمارستان لندن تشکیل شد و اولین مقررات این ورزش در سال ۱۸۴۵ در این مدرسه تهیه شده است.
یکی دیگر از ورزش هایی که در پیدایش راگبی تأثیر داشته، ورزش هارلینگ است که در ولز و کورن وال ( ناحیه ای در جنوب غرب انگلستان ) بازی می شد. در این مسابقه بازیکنان برای رساندن یک توپ به دروازه حریف تلاش می کردند. دروازه ها معمولاً چندین کیلومتر از هم فاصله داشتند و به این ترتیب فرصتی برای مسابقات بزرگ و پرهیجان بین روستاهای هم جوار فراهم می شد. این ورزش در ولز کاناپان یا کاریاپان نامیده می شد.
در سال ۱۸۵۸ شخصی به نام تام ولز در ملبورن اقدام به معرفی فوتبال نمود. ویلز تحصیل کرده انگلستان در مدرسه راگبی بوده و در دانشگاه کمبریج کریکت بازی کرده بود. حدود نفوذ مستقیم بازی های فوتبال انگلیسی و ایرلندی بروی ویلز نامشخص است ولی به هرحال شباهت هائی بین این نوع بازی ها و بازی ابتکاری وی موجود بود. همچنین شباهت هائی بین بازی ولز با فوتبال گیلیک ( به نحوی که در سال ۱۸۸۷ قانونمند گشته بود ) دیده می شد. به نظر می رسد که فوتبال استرالیائی شباهت هائی با بازی «مارن گرووک» بومیان استرالیا نیز داشته است ) .
باشگاه فوتبال ملبورن نیز در سال ۱۸۵۸ تأسیس شد که کهن ترین باشگاه زنده فوتبال در استرالیا بحساب می آید، ولی قواعدی که این باشگاه در اولین فصل بازی های خود مورد استفاده قرار داد نامشخص است. قواعد باشگاه در سال ۱۸۵۹ قدیمی ترین قانون زنده فوتبال استرالیائی بحساب می آیند. این قوانین در هتل پاراد واقع در شرق ملبورن در ۱۷ مه توسط ویلز، دبلیو. جی. هامرسلی، جی. بی. تامپسون و توماس اسمیت ( برخی منابع از شخصی به نام اچ. سی. ای. هریسون نیز نام می برند ) تدوین شد. این مردان سوابقی مشابه ویلز داشته و قواعد آن ها نیز شباهت هائی با قانون شفیلد داشتند، خصوصاً در نبود قاعده «آفساید» ( گرچه شباهت ها نیز به صورت هم متلاقی بودند ) . یک ضربه آزاد در قبال «علامت» ( گرفتن کامل ) . به هرحال اگرچه در قوانین ذکر نشده بود، ولی نگه داشتن و دویدن با توپ آزاد بود. توپ مورد استفاده نیز ( نظیر آنچه بعداً در راگبی مورد استفاده قرار گرفت ) بشکل «بیضی» بود. باشگاه همکاری قوی و دراز مدتی با باشگاه کریکت ملبورن و «کریکت بیضی» داشت که از لحاظ سایز تنوع داشته ولی از زمین های مورد استفاده در انواع دیگر فوتبال بسیار بزرگ تر بوده اند، به عنوان زمین استاندارد فوتبال برگزیده شد. در سال ۱۸۵۹ قوانین هنوز شامل اجزائی که طی مدتی کوتاه به صورتی مهم درآمدند نمی شدند. مانند الزام شوت کردن توپ فقط در حین دویدن.

راگْبی (rugby)
راگْبی
راگْبی
راگْبی
راگْبی
ورزشی پر برخورد. اعتقاد بر این است که در مدرسۀ راگبی در انگلستان در ۱۸۲۳ زمانی که پسری به نام ویلیام وِب اِلیس به هنگام بازی فوتبال توپ بازی را برداشت و شروع به دویدن کرد آغاز شد. در حال حاضر به دو شکل انجام می شود: راگبی لیگ و راگبی اتحادیه. در راگبی لیگ سیزده بازیکن و در راگبی اتحادیه پانزده بازیکن حضور دارند. از ویژگی های آن این است که بازیکنان می توانند توپ بیضی شکل آن را با دست بگیرند و بدوند و توپ باید همیشه به عقب پاس داده شود. مدت مسابقۀ راگبی ۸۰ دقیقه است و به دو نیمۀ ۴۰ دقیقه ای تقسیم می شود و از یک نقطۀ شوت آغاز می شود. هر گل در راگبی اتحادیه پنج امتیاز و در راگبی لیگ چهار امتیاز دارد و زمانی گل به ثمر می رسد که توپ از خط دروازۀ تیم حریف عبور کند.