راه اهن برلین–بغداد

راه آهن برلین–بغداد. راه آهن برلین–بغداد یا راه آهن بغداد ( آلمانی: Bagdadbahn، ترکی استانبولی: Bağdat Demiryolu ، عربی: سکة حدید بغداد ) خط راه آهنی است که در امپراتوری عثمانی از قونیه تا بغداد، در حدود سه چهارم از طول کلی آن به طول ۱۶۰۰ کیلومتر بین سال های ۱۹۰۳ تا ۱۹۱۸ ساخته شد. آلمانی ها در پی ایجاد بندری در خلیج فارس برای ادامهٔ خط راه آهن با عبور از ترکیه، سوریه و عراق امروزی بودند. پس از فروپاشی عثمانی در ۱۹۱۸ کمتر از نیمی از خط راه آهن در کشور ترکیه باقی ماند. قسمت تکمیل نشده به طول ۴۰۰ کیلومتر در عراق در دههٔ ۱۹۳۰ تکمیل شد و اولین قطار در مسیر استانبول–بغداد در ۱۹۴۰ به حرکت درآمد.
خط آهن حجاز، که از دمشق به جنوب منتهی می شود، در همان زمان برنامه ریزی و ساخته شده و به عنوان بخشی از پروژهٔ راه آهن بغداد به حساب می آید.