رابرت بویس براندوم ( ( به انگلیسی: Robert Boyce Brandom، زاده ۱۳ مارس ۱۹۵۰ ) [ ۵] فیلسوف آمریکایی است که در دانشگاه پیتسبورگ تدریس می کند. او در فلسفه زبان، فلسفه ذهن و منطق فلسفی فعالیت می کند و خروجی دانشگاهی او هم علایق منسجم و هم تاریخی را در این زمینه ها نشان می دهد. کار او «مسلماً اولین تلاش منسجم و دقیق، برای توضیح معنای موارد زبانی بر حسب کاربرد هنجاری اجتماعی آن ها، و گزارش بازنمودگرایانه از غرض ورزی اندیشه و عقلانیت عمل، ارائه کرده است». [ ۶]
براندوم بخشی از سنت پراگماتیسم آمریکایی در فلسفه است. [ ۷] [ ۸] او در سال ۲۰۰۳ برنده جایزه دستاورد برجسته ملون شد.
براندوم مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۹۷۲ از دانشگاه ییل و دکترای خود را در سال ۱۹۷۷، از دانشگاه پرینستون، زیر نظر ریچارد رورتی و دیوید کلوگ لوئیس به دست آورد. [ ۹] عنوان پایان نامه دکتری او «عمل و هدف» بود. [ ۹]
فعالیت براندوم به شدت تحت تأثیر کارهای ویلفرد سلارز، ریچارد رورتی، مایکل دامت و همکارش در پیتسبورگ، و جان مک داول است. او همچنین به شدت از آثار امانوئل کانت، هگل، گوتلوب فرگه و لودویگ ویتگنشتاین بهره برده است.
او بیش تر به دلیل تحقیقاتش دربارهٔ معانی زبانی یا معناشناسی شناخته شده است. او از این دیدگاه حمایت می کند که معنای یک عبارت با نحوه استفاده از آن در استنتاج ها ثابت می شود. این رویکرد در کتاب تأثیرگذار او در سال ۱۹۹۴، «مقدمه ای بر استنتاج گرایی ( ۲۰۰۰ ) » توسعه یافته است. فصلی از این اثر، «استنتاج گرایی معنایی و اکسپرسیویسم منطقی»، مضامین اصلی واقع گرایی مستقیم و غیرمستقیم ( سنت مبتنی بر معناشناسی بر مفهوم بازنمایی ) در مقابل استنتاج گرایی ( اعتقاد به معنادار بودن یک عبارت، که باید بر اساس آن حکم شود ) را تشریح می کند. و نوع خاصی از قواعد استنتاجی و رابطه استنتاج گرایی با بیان گرایی منطقی را بیان می کند ( اعتقاد به این که «منطق بیان گر است؛ به این معنا که جنبه های خاصی از ساختار استنتاجی، پراتیک گفتمانی ما را صریح می کند، یا مدون می کند» ) . [ ۱۰]
براندوم همچنین مجموعه ای از مقاله ها دربارهٔ تاریخ فلسفه به نام «داستان های مردگان توانا»: طرحی انتقادی و تاریخی از آنچه او «فلسفه غرض ورزی» می خواند، منتشر کرده است. او سردبیر مجموعه مقالاتی دربارهٔ فلسفه ریچارد رورتی، با نام «رورتی و منتقدانش ( ۲۰۰۰ ) » است. براندوم در سال ۲۰۰۶ «سخنرانی های جان لاک» را در دانشگاه آکسفورد ایراد کرد، که انتشارات دانشگاه آکسفورد با عنوان «بین گفتن و انجام دادن: به سوی یک عمل گرایی تحلیلی ( ۲۰۰۸ ) » منتشر کرد. در سال ۲۰۱۹ او «روح اعتماد» را منتشر کرد؛ کتابی دربارهٔ پدیدارشناسی روح هگل.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبراندوم بخشی از سنت پراگماتیسم آمریکایی در فلسفه است. [ ۷] [ ۸] او در سال ۲۰۰۳ برنده جایزه دستاورد برجسته ملون شد.
براندوم مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۹۷۲ از دانشگاه ییل و دکترای خود را در سال ۱۹۷۷، از دانشگاه پرینستون، زیر نظر ریچارد رورتی و دیوید کلوگ لوئیس به دست آورد. [ ۹] عنوان پایان نامه دکتری او «عمل و هدف» بود. [ ۹]
فعالیت براندوم به شدت تحت تأثیر کارهای ویلفرد سلارز، ریچارد رورتی، مایکل دامت و همکارش در پیتسبورگ، و جان مک داول است. او همچنین به شدت از آثار امانوئل کانت، هگل، گوتلوب فرگه و لودویگ ویتگنشتاین بهره برده است.
او بیش تر به دلیل تحقیقاتش دربارهٔ معانی زبانی یا معناشناسی شناخته شده است. او از این دیدگاه حمایت می کند که معنای یک عبارت با نحوه استفاده از آن در استنتاج ها ثابت می شود. این رویکرد در کتاب تأثیرگذار او در سال ۱۹۹۴، «مقدمه ای بر استنتاج گرایی ( ۲۰۰۰ ) » توسعه یافته است. فصلی از این اثر، «استنتاج گرایی معنایی و اکسپرسیویسم منطقی»، مضامین اصلی واقع گرایی مستقیم و غیرمستقیم ( سنت مبتنی بر معناشناسی بر مفهوم بازنمایی ) در مقابل استنتاج گرایی ( اعتقاد به معنادار بودن یک عبارت، که باید بر اساس آن حکم شود ) را تشریح می کند. و نوع خاصی از قواعد استنتاجی و رابطه استنتاج گرایی با بیان گرایی منطقی را بیان می کند ( اعتقاد به این که «منطق بیان گر است؛ به این معنا که جنبه های خاصی از ساختار استنتاجی، پراتیک گفتمانی ما را صریح می کند، یا مدون می کند» ) . [ ۱۰]
براندوم همچنین مجموعه ای از مقاله ها دربارهٔ تاریخ فلسفه به نام «داستان های مردگان توانا»: طرحی انتقادی و تاریخی از آنچه او «فلسفه غرض ورزی» می خواند، منتشر کرده است. او سردبیر مجموعه مقالاتی دربارهٔ فلسفه ریچارد رورتی، با نام «رورتی و منتقدانش ( ۲۰۰۰ ) » است. براندوم در سال ۲۰۰۶ «سخنرانی های جان لاک» را در دانشگاه آکسفورد ایراد کرد، که انتشارات دانشگاه آکسفورد با عنوان «بین گفتن و انجام دادن: به سوی یک عمل گرایی تحلیلی ( ۲۰۰۸ ) » منتشر کرد. در سال ۲۰۱۹ او «روح اعتماد» را منتشر کرد؛ کتابی دربارهٔ پدیدارشناسی روح هگل.
wiki: رابرت براندوم