دیوان اشعار دعبل خزاعی

[ویکی اهل البیت] اشعار دعبل را ادیب معروف (ابوبکر محمّد بن یحیی صولی) متوفی به سال 335 هـ.ق گردآوری کرده و در سیصد صفحه بزرگ نوشته بود. دیوان دعبل برای اولین بار در سال 1382هـ.ق./1962م. در بیروت با مقدمه و تحقیقات و تعلیقات ادیب محقق معاصر استاد (عبدالصاحب عمران الدُّجَیْلی) چاپ و منتشر شد و مشتمل بر 1176 بیت در دو بخش است:
هیچ بعید نمی نماید که دست های خیانتکار عباسی یا خودفروختگان و کج اندیشان بی خِرَد، اقدام به این خیانت کرده و اشعار شاعر مجاهد و حماسه آفرین شیعه را از بین برده باشند، چرا که دعبل با سلاح شعر بیش از پنجاه سال علیه خلافت بنی العباس، مبارزه کرد و خلفای غاصب و خونخوار و ظالم آن سلسله را مورد هجو و مذمّت و تحقیر قرار داد و با حمایت از اهل بیت، دشمنان آنان به ویژه حاکمان عباسی را رسوا کرد.
بنابراین طبیعی است عباسیان و هوادارانشان در همه جا دشمن دعبل بوده و در محو آثار و اشعار او کوشیده اند. از طرفی، دیوان دعبل در دوران حکومت عباسیان جمع آوری شد؛ پس بعید نیست بسیاری از اشعار او را که در مدح و منقبت خاندان نبوت و امامت و نشر فرهنگ تشیع و یا در هجو و افشای خلفای بنی عباس بوده، نگذاشته اند.
در دیوانش قرار بگیرد و کسی هم در آن عصر خفقان خلافت عباسیان در سرتاسر کشورهای اسلامی و عربی، جرأت نکرده آن اشعار را در کتب و معاجم ادبی بیاورد و بدین گونه از بین رفته است.