دین و مدیریت دنیا

[ویکی فقه] خالق هستی، دین و روشی را برای مدیریت در دنیا و رسیدن مخلوقات به هدف، برنامه ریزی و توسط رسولانش (علیهم السلام) ابلاغ کرده است که با تبعیت مردم از دستورات ایشان به سرمنزل مقصود خواهند رسید.
«دین» اگر برای اداره و مدیریت دنیای آدمی، حرفی برای گفتن نداشته باشد، حقیقتا دین نیست. درست است که کمال نهایی انسان در این دنیای فانی و محدود حاصل نمی شود، اما از طریق و در گذر از همین دنیا تامین و تحصیل می گردد. مگر نه این است که: «الدنیا مزرعه الاخرة» «دنیا کشتزار آخرت است»
دنیا مزرعه آخرت
بنابراین آنچه در این دنیا بکاریم در آخرت درو خواهیم کرد. از این رو معقول نیست که خداوند حکیم گام زدن در راستای کمال نهایی اخروی را طلب کند، اما برای مدیریت حیات دنیای بشر که کشتزار حیات و کمال اخروی است، برنامه ای نداشته باشد.
جایگاه دین
سکولاریسم (Secularism) به معنای جدا انگاشتن دین از دنیای آدمی، اساسا چیزی جز انکار دین نیست. «دین» وقتی هادی بشر است که راه زندگی و طریقه زیستن آدمیان در میان انبوهی از گرایشات و تمایلات و تزاحمات حیات مادی و طبیعی را ارائه دهد. از این روست که دین علی الاصول نمی تواند از حقوق، سیاست، جامعه شناسی، روان شناسی، تعلیم و تربیت، اقتصاد، مدیریت و... خالی باشد. ما اگر مثلا سیاست را از دیانت مان جدا بپنداریم، اصلا دیانت هم نداریم و دینی که کاری به مدیریت انسان در زمین و زمان نداشته باشد، اساسا دین نیست.
نفوذ استعمار بین مسلمین
...