دید ماشینی

دید ماشینی یا بینایی ماشینی ( به انگلیسی: Machine vision ) به استفاده از حسگرها برای دریافت سیگنال هایی که تشکیل دهنده تصویر یک شی هستند که توسط رایانه یا سایر وسایل پردازش سیگنال برای تفسیر و تحلیل سیگنال های دریافت شده از قطعه مورد استفاده قرار می گیرند گفته می شود. دید ماشینی به عنوان یک ابزار مهندسی در ابزارهای دیجیتال و در شبکه های رایانه ای، برای کنترل ابزارهای صنعتی دیگر از قبیل کنترل بازوهای ربات یا خارج کردن تجهیزات معیوب به کار می رود. در حقیقت دید ماشینی شاخه ای از علم مهندسی است که به رشته های علوم رایانه ای و علم نورشناسی و مهندسی مکانیک و خودکارسازی صنعتی ارتباط دارد. یکی از مهم ترین پر استفاده ترین کاربردهای آن در بازبینی و بررسی کالاهای صنعتی از جمله نیمه هادیها، اتومبیل ها، مواد خوراکی و دارو می باشد. همانند نیروی انسانی که با چشم غیر مسلح در خط تولید کالاها را برای تعیین کیفیت و نوع ساخت آن ها بازبینی می کنند، دید ماشینی از دوربین های دیجیتال و دوربین های هوشمند و نرم افزارهای پردازش تصویر برای این کار استفاده می کند. دستگاه های مربوط به دید ماشینی برای انجام دادن وظایفی خاص از جمله شمردن اشیاء در بالابرها، خواندن شماره سریال ها، جستجوی سطح های معیوب به کار می روند. در حال حاضر صنعت استفاده زیادی از سامانه دید ماشین برای آزمون چشمی[ پانویس ۱] اشیاء که نیاز به سرعت بالا و دقت بالا و کار ۲۴ ساعته و تکرار محاسبات بالا دارد، می کند. اگرچه انسان عملکرد بهتر با قابلیت تطبیق دهی بیشتری برای خطاهای تازه در زمان کوتاه دارد ولی با توجه به ویژگی های ذکر شده این دستگاه ها به مرور جای نیروی انسانی را که به دلیل انحراف و شرایط بد دارای خطا می باشند، در صنعت پر می کند. رایانه ها به همان صورتی که انسان می بیند نمی توانند ببینند. در حالی که انسان می تواند بر استنباط و فرضیات اتکا کند، تجهیزات رایانه ای باید به وسیله آزمودن و تجزیه و تحلیل کردن جداگانه پیکسل ها و تلاش برای نتیجه گیری با توجه به پشتوانه اطلاعاتی و روش هایی مانند شناسایی الگو مشاهده کنند. علی رغم اینکه بعضی الگوریتم های دید ماشینی برای تقلید کردن از بینایی انسان توسعه یافته اند، تعداد معدودی روش برای تحلیل و شناسایی ویژگی های مرتبط تصاویر به صورت مؤثر و ثابت توسعه یافته اند. سامانه های دید ماشینی و دید رایانه ای قادر هستند به صورت ثابت تصاویر را تجزیه و تحلیل کنند، ولی پردازش تصویر بر پایهٔ رایانه، به صورت کلی برای انجام کارهای تکراری طراحی می شود و علی رغم پیشرفت های صورت گرفته در این زمینه، هیچ سامانهٔ دید ماشینی و دید رایانه ای قادر نیست با برخی از ویژگی های سامانه بینایی انسان در قالب درک تصویر، تحمل تغییرات نور، تضعیف قدرت تصویر و تغییرات اجزا و… تطبیق پیدا کند.