دی ساکارید

دی ساکارید یا قند دوازده کربنه ( به انگلیسی: Disaccharide ) نوعی دی مر ( درشت مولکولی که از دو مونومر تشکیل شده باشد. ) از گروه کربوهیدرات ها است. هر دی ساکارید از دو مونوساکارید ( یا قند ساده ) تشکیل می شود که در دو گروه پنتوز ( قندهای پنج کربنه ) و هگزوزها ( قندهای شش کربنه ) جای گرفته اند. دی ساکارید دو قندی اند و از ترکیب دو مونوساکارید تشکیل شده اند.
دی ساکاریدها طی عمل سنتز آبدهی ( دهیدراتاسیون ) از ترکیب دو قند ساده به وجود می آیند که در این هنگام از یک قند ساده یک گروه هیدروکسیل ( OH - ) و از قند دیگر یک پروتون ( گروه H - ) جدا گردیده و تشکیل یک مولکول آب می دهند.
عکس این عمل یعنی تجزیه دی ساکارید به مونوساکارید را هیدرولیز گویند که طی آن دی ساکارید با جذب یک مولکول آب و تجزیه آن به گروه های هیدروکسیل و هیدروژن به دو مولکول قند ساده تبدیل می گردد. مونوساکاریدها می توانند از محل هر یک از کربنهای دارای OH با مونوساکاریدهای دیگر پیوند برقرار کنند. به همین دلیل ( توانایی برقراری چند پیوند با مونوساکاریدهای دیگر ) رشته های پلی ساکاریدی می توانند دارای انشعاب باشند
• لاکتوز ( قند شیر ) که از ترکیب گالاکتوز و گلوکز تشکیل می شود.
• ساکارز ( شکر ) که از ترکیب فروکتوز و گلوکز تشکیل می شود.
• مالتوز ( قند جوانه گندم ) که از ترکیب دو مولکول گلوکز تشکیل می شود.
ساکارز که از ترکیب قند یا شکر است
قندهای ساده با اتصالات گوناگونی با یکدیگر دی ساکارید ها را ایجاد میکنند. ازاین اتصالات میتوان نوع آلفا و بتا را نام برد . نوع پیوند میتواند قند تشکیل شده ی متفاوتی را ایجاد کند .