دویچر ورک بوند

جنبش دویچر ورک بوند ( به آلمانی: Deutscher Werkbund ) ، یا جنبش اتحادیهٔ کارگری آلمان یا ( به انگلیسی: German Association of Craftsmen ) ( انجمن صنعتگران آلمان ) یا جنبش کار آلمان؛ یک انجمن آلمانی از هنرمندان، معماران، طراحان و صنعتگران است که در سال ۱۹۰۷ میلادی تأسیس شد. جنبش ورک بوند به عنصر مهمی در توسعهٔ معماری و طراحی صنعتی مدرن تبدیل شد؛ به ویژه بعداً در ایجاد مکتب طراحی باهاوس ( Bauhaus ) . هدف اولیهٔ آن ایجاد مشارکت میان تولیدکنندگان محصول با متخصصان طراحی برای بهبود رقابت پذیری شرکت های آلمانی در بازارهای جهانی بود. جنبش ورک بوند بیش از این که یک جنبش هنری باشد، یک تلاش دولتی برای ادغام صنایع دستی سنتی و تکنیک های تولید انبوه صنعتی بود، تا آلمان در جایگاه رقابتی با انگلستان و ایالات متحدهٔ آمریکا قرار گیرد. شعار آن ها ( از کوسن مبل گرفته تا شهرسازی ) ( به آلمانی: Vom Sofakissen zum Städtebau ) نشان دهندهٔ دامنهٔ علاقه آن ها است.
دویچر ورک بوند زمانی پدیدار شد که معمار اتریشی یوزف ماریا البریش در سال ۱۸۹۹ میلادی وین را به مقصد دارمشتات آلمان ترک کرد تا به دعوت ارنست لودویگ، دوک بزرگِ هسن، یک مستعمرهٔ هنرمندان تشکیل دهد. [ ۲] جنبش ورک بوند توسط البریش، پیتر بهرنز، ریشارد ریِمِراشمید ( Richard Riemerschmid ) ، برونو پال و دیگران در سال ۱۹۰۷ میلادی[ ۲] در مونیخ به تحریک هِرمَن موتزیوس ( Hermann Muthesius ) تأسیس شد و تا سال ۱۹۳۴ میلادی وجود داشت؛ سپس پس از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۵۰ میلادی دوباره احیاء شد. موتزیوس نویسندهٔ سه جلد جامع کتاب «خانهٔ انگلیسی» ( The English House ) در سال ۱۹۰۵ میلادی بود، کتابی دربارهٔ بررسی دروس عملی جنبش هنر و پیشهٔ انگلیس. موتزیوس به عنوان یک سفیر فرهنگی یا جاسوس صنعتی بین آلمان و انگلیس بود.
این سازمان در ابتدا شامل دوازده معمار و دوازده شرکت تجاری بود. معماران عبارت بودند از: پیتر بهرنز، تئودور فیشر ( که به عنوان اولین رئیس آن خدمت کرد ) ، یوزف هفمان، برونو پال، مکس لایگر و ریشارد ریِمِرشمید. دیگر معماران وابسته به این پروژه عبارتند از: هاینریش تسنو و هانری وان ده ولده بلژیکی. این جنبش تا سال ۱۹۱۴ میلادی دارای ۱۸۷۰ عضو، از جمله روسای موزه ها بود. [ ۳] ورک بوند به وان ده ولده سفارش طراحیِ تئاتری را برای نمایشگاه ورک بوند سال ۱۹۱۴ میلادی در کلن داد. به دلیل وقوع جنگ جهانی اول، نمایشگاه بسته شد و ساختمان ها زودتر از موعد مقرر برچیده شدند. الییل سارینن در سال ۱۹۱۴ میلادی به عضویت متناظر دویچر ورک بوند انتخاب شد و برای شرکت در نمایشگاه کلن از وی دعوت شد. در میان اعضای برجسته تر ورک بوند، لودویگ میس فن در روهه بود که به عنوان مدیر معماری خدمت می کرد.