دوره منع تدوین حدیث

[ویکی فقه] ممانعت از نگارش و تدوین حدیث که از دوران خلفاء آغاز و تا دوران حکومت عمر بن عبدالعزیز (سال ۹۹ هجری) ادامه یافت. از مسلمات تاریخ حدیث است که هیچ پژوهش گری در آن تردید نمی کند. البته بحث از ممانعت از تدوین حدیث تنها به حوزه حدیث اهل تسنن مربوط می شود و حدیث شیعه هیج گاه چنین ممانعتی را نپذیرفته است.
سخن در این است که آیا این ممانعت در زمان پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلّم) نیز وجود داشته است؟ و اگر پاسخ مثبت است چه عوامل و انگیزه هایی در آن نقش داشته است؟ عموم حدیث پژوهان اهل سنت تلاش دارند این ممانعت را تا زمان پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلّم) توسعه دهند و با استناد به روایاتی از آن حضرت به این کار مشروعیت ببخشند.
← آغازگر منع از نگارش
بررسی دلایل ارائه شده برای توجیه ممانعت از تدوین حدیث
← روایات نبوی
انگیزة ممانعت از کتابت و تدوین حدیث از نگاه حدیث پژوهان شیعیآنچه که از سوی دانشوران اهل سنت برای توجیه ممانعت خلفاء از نقل، کتابت و تدوین حدیث ارائه شد، برای هیچ محقق منصفی قانع کننده نیست. حال جای این پرسش است که به راستی چه انگیزه های واقعی برای این کار وجود داشته است؟ از نگاه محققان شیعه جلوگیری از انتشار فضائل اهل بیت (علیهم السّلام)، سرپوش گذاشتن بر زشت کاری های گروهی از اصحاب و اطرافیان پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلّم) و بنیان گذاری رای و اجتهاد در برابر نص، انگیزه هایی است که به استناد شواهد و مدارک تاریخی، زمینه ساز ممانعت خلفاء با کتابت و تدوین حدیث شده است. اینک به اختصار به بررسی این انگیزه ها می پردازیم:
← جلوگیری از انتشار فضائل اهل بیت
...