دلویی

لغت نامه دهخدا

دلویی. [ دِل ْ لو ] ( ص نسبی ) منسوب به دلویه ، که نام اجدادی است. ( از الانساب سمعانی ) ( اللباب فی تهذیب الانساب ).

دانشنامه عمومی

دلویی روستایی است در شهرستان گناباد و نزدیک شهر گناباد که جمعیت آن بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ معادل ۱۷۶۰ نفر بوده است. محصولات آن زعفران، انگور و انواع میوه های درختی می باشد.
دلویی در ۳ کیلومتری شمال گناباد و در ۵ کیلومتری غرب بیدخت واقع شده، متصل به سمویی است و قنات خیبری از وسط آن می گذرد. فرهنگ انجمن آرای ناصری و فرهنگ نوبهار آنرا از روی اشتباه «دولویی» نوشته اند. دلویی از شمال به روستای خیبری وصل است. ولی با وجود وصل بودن این دو روستا، اهالی آن دو لهجه متفاوت دارند. قنات های سه روستای دلویی و خیبری و مند یک «مادر چاه» مشترک دارند که در بین راه از یکدیگر جدا شده و ۴۰ درصد آب به دلویی، ۳۰ درصد به خیبری و بقیه به مند می رود[ ۱] .
مردم آن از طریق کشاورزی و مشاغل آزاد و کارهای دولتی امرار معاش می کنند و مانند اکثر روستاهای گناباد کشت زعفران در آنجا رونق زیادی پیدا کرده است. از اماکن مذهبی آنجا علاوه بر مسجد باید از دارالشفا دلویی نام برد.
دارالشفای دلویی جایی است که امام علی از انجا گذر کرده و در انجا نماز کرده. ( طبق گفته ی پیران دلویی )
عکس هوایی دلویی
عکس دلویی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس