دلتای نیل

دلتای نیل به ناحیه ای از مصر گفته می شود که در آن رود نیل در انتهای خود به دریای مدیترانه می‍ریزد. این ناحیه خاکی بسیار حاصلخیز دارد و از زمان باستان از لحاظ گیاهان و گل ها بسیار غنی بوده. نزدیک به ۵۰۰۰ سال پیش، دلتای نیل مکانی برای کشت گندم و غلات و در پی آن آغاز یکی از بزرگترین تمدن های بشری شد. پاپیروس های مورد استفاده قرار گرفته در مصر باستان بیشتر در این ناحیه تولید می شدند.
این ناحیه شمالی مصر از شمال دره قاهره در ۱۵۰ کیلومتری جنوب مدیترانه آغاز می شود؛ جایی که مصریان آن را «ناف گاو» ( به عربی: بطن البقره ) می نامیدند. در اینجا نیل پس از گذراندن طولی نزدیک به ۶٫۶۰۰ کیلومتر، به چند شاخه تقسیم می شود و مساحتی برابر با ۲۴٫۰۰۰ کیلومتر مربع را پوشش می دهد.
سیلاب های سالانه ی نیل با خود رسوبات فراوانی را به دلتا می آورند که باعث ایجاد فضایی مناسب برای کشت و کار می شوند. در زمان فرعون ها، هفت شاخه از نیل در مصر سفلی از هم جدا می شدند. به منظور مواجه نشدن با سیلاب و تغییر در ارتفاع آب شاخه ها، شهرهای مصر سفلی بر روی تپه های شنی ساخته می شدند؛ تپه هایی که آثاری از ۱۵٫۰۰۰ سال پیش در آن ها یافت شده. اما از آنجا که پهنا و عمق این رودخانه ها برای گذر مطمئن نیروهای نظامی کافی نبودند، نیروی سیاسی کشور دست به تغییر پایتخت می زد. این شاید دلیل آن باشد که پایتخت از پی رامسس به تانیس تغییر مکان داد.
• اسکندریه
• لئونتوپولیس
• خاسو
• صاالحجر
• تل بسطه
• تل الربع
• اواریس
• پی رامسس
• تانیس
• بوتو
• تل فرما
• نااوکراتیس