[ویکی فقه] دعای ابوحمزه ثمالی دعایی است که ابوحمزه ثمالی از امام سجاد(ع) نقل کرده است. این دعا دربردارنده مفاهیمی متعالی و تعابیری شیوا و فصیح می باشد که از جمله آن ها می توان به: دشواریهای قبر و قیامت و تاریکی و تنهایی و سنگینی بار گناهان و لزوم اطاعت و پیروی از پیامبر اکرم(ص) و خاندان معصومش اشاره کرد.این دعا در سحرهای ماه رمضان خوانده می شود و طولانی ترین دعای سحرهای ماه رمضان است.
ابوحمزه ثمالی از اصحاب امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، این دعا را از امام سجاد(ع) روایت کرده است لذا به نام او مشهور است.
سند
سید ابن طاووس در کتاب اقبال الاعمال به سند خود از ابو محمد هارون بن موسی تلعکبری به اسناد حسن بن محبوب زراد از ابوحمزه ثمالی روایت کرده است که: «امام زین العابدین(ع) در شب های ماه رمضان بیشتر شب را به نماز می پرداختند و هنگام سحر این دعا را می خواندند ...»این دعا را شیخ طوسی در مصباح المتهجد، کفعمی در البلد الامین و المصباح، مجلسی در زاد المعاد و بحارالانوار و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان نقل کرده اند.
مضامین
این دعا که با جمله «إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ» آغاز و به جمله «وَ رَضِّنِی مِنَ الْعَیْشِ بِمَا قَسَمْتَ لِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ» ختم می شود مشتمل بر معانی بلند و الفاظ فصیح و تعابیر بدیع است. راه توبه و انابه و تضرع و پرهیزکاری را ترسیم کرده و نعمت های بزرگ الهی را برشمرده، و دشواری ها قبر و قیامت و تاریکی و تنهایی و سنگینی بار گناهان را متذکر شده و لزوم اطاعت و پیروی از پیامبر اکرم(ص) و خاندان معصومش را تأکید فرموده است. همچنین وسعت روزی و حج خانه خدا و محفوظ ماندن از شر شیطان و زمامداران و پاک شدن از صفات ناپسند و تنبلی و سرخوردگی و غم و اندوه درخواست شده است. در این دعا گذشته از درس های خداشناسی و معادشناسی و تأکید مقام نبوت و امامت جامع ترین خواسته های هر فرد مؤمن برای سعادت دنیوی و اخروی بیان گردیده است.
زمان قرائت
...
ابوحمزه ثمالی از اصحاب امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، این دعا را از امام سجاد(ع) روایت کرده است لذا به نام او مشهور است.
سند
سید ابن طاووس در کتاب اقبال الاعمال به سند خود از ابو محمد هارون بن موسی تلعکبری به اسناد حسن بن محبوب زراد از ابوحمزه ثمالی روایت کرده است که: «امام زین العابدین(ع) در شب های ماه رمضان بیشتر شب را به نماز می پرداختند و هنگام سحر این دعا را می خواندند ...»این دعا را شیخ طوسی در مصباح المتهجد، کفعمی در البلد الامین و المصباح، مجلسی در زاد المعاد و بحارالانوار و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان نقل کرده اند.
مضامین
این دعا که با جمله «إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ» آغاز و به جمله «وَ رَضِّنِی مِنَ الْعَیْشِ بِمَا قَسَمْتَ لِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ» ختم می شود مشتمل بر معانی بلند و الفاظ فصیح و تعابیر بدیع است. راه توبه و انابه و تضرع و پرهیزکاری را ترسیم کرده و نعمت های بزرگ الهی را برشمرده، و دشواری ها قبر و قیامت و تاریکی و تنهایی و سنگینی بار گناهان را متذکر شده و لزوم اطاعت و پیروی از پیامبر اکرم(ص) و خاندان معصومش را تأکید فرموده است. همچنین وسعت روزی و حج خانه خدا و محفوظ ماندن از شر شیطان و زمامداران و پاک شدن از صفات ناپسند و تنبلی و سرخوردگی و غم و اندوه درخواست شده است. در این دعا گذشته از درس های خداشناسی و معادشناسی و تأکید مقام نبوت و امامت جامع ترین خواسته های هر فرد مؤمن برای سعادت دنیوی و اخروی بیان گردیده است.
زمان قرائت
...
wikifeqh: دعای_ابوحمزه_ثمالی
[ویکی شیعه] دعای ابوحمزه ثمالی دعایی است امام سجاد(ع) آن را در تمام سحرهای ماه رمضان می خواندند. این دعا را ابوحمزه ثمالی از امام سجاد (ع) نقل کرده است. این دعا شامل صفات نیکوی خداوند، اسم اعظم و همچنین دربردارنده مفاهیمی مانند دشواری های قبر و قیامت، سنگینی بار گناهان و لزوم اطاعت و پیروی از پیامبر اکرم(ص) و خاندان معصومش اشاره دارد.
روایت کننده این دعا، ابوحمزه ثمالی از اصحاب امام سجاد (ع)، امام باقر (ع) و امام صادق (ع) است که آن را از امام سجاد(ع) نقل کرده و به همین دلیل این دعا به نام او معروف شده است.
امام خمینی: «دعای ابوحمزه ثمالی از بالاترین مظاهر عبودیت است و دعایی بدین مثابه در لسان عبودیت و ادب بَین یدی الله در بین بشر نیست.»
روایت کننده این دعا، ابوحمزه ثمالی از اصحاب امام سجاد (ع)، امام باقر (ع) و امام صادق (ع) است که آن را از امام سجاد(ع) نقل کرده و به همین دلیل این دعا به نام او معروف شده است.
امام خمینی: «دعای ابوحمزه ثمالی از بالاترین مظاهر عبودیت است و دعایی بدین مثابه در لسان عبودیت و ادب بَین یدی الله در بین بشر نیست.»
wikishia: دعای_ابوحمزه_ثمالی
