دشت مغاکی

دانشنامه عمومی

دشت مغاکی ( انگلیسی: Abyssal plain ) نوعی دشت زیرآبی است که در بخش های ژرف بستر دریا وجود دارد و اغلب در ژرفای بین ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ متری یافت می شود. دشت های مغاکی در انتهای خیز قاره ای و پشته میانی اقیانوس گسترده شده و حدود ۵۰ درصد از سطح زمین را می پوشانند. این دشت ها جزء هموارترین، صاف ترین و ناشناخته ترین نقاط زمین به شمار می روند. دشت های مغاکی از عناصر زمین شناختی کلیدی در حوضه اقیانوسی به شمار می روند ( پشته های میانی اقیانوس و تپه های مغاکی دیگر عناصر کلیدی هستند ) .
تشکیل دشت مغاکی نتیجه گسترش کف دریا ( زمین ساخت ورقه ای ) و ذوب پوسته اقیانوسی زیرین است. ماگما از استنوسفر ( لایه ای از گوشته فوقانی ) بالا آمده و با رسیدن این مواد بازالتی به سطح در محل پشته های اقیانوسی، پوسته اقیانوسی جدیدی تشکیل می شود که با گسترش کف دریا به طور پیوسته به اطراف کشیده می شود.
دشت های مغاکی به دلیل گسترش و وسعت زیاد دارای تنوع زیستی زیادی هستند و همچنین تأثیر زیادی بر چرخه کربن در اقیانوس ها، انحلال کلسیم کربنات و غلظت کربن دی اکسید در جو زمین در مقیاس زمانی زمین شناسی ( از صدها تا هزاران سال ) دارند.
دشت های مغاکی تا دهه ۱۹۴۰ به عنوان عوارض فیزیوگرافی مشخص در بستر دریا شناخته نمی شدند و تا سال های اخیر هیچ یک از این دشت ها به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته بود. این دشت ها به دلیل پدیده فرورانش و تجدید پیوسته پوسته اقیانوسی، دارای ذخایر و پیشینه رسوبی اندکی هستند.
عکس دشت مغاکیعکس دشت مغاکیعکس دشت مغاکیعکس دشت مغاکیعکس دشت مغاکی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

دشت مُغاکی (abyssal plain)
دشت مُغاکی
(یا: ژرفامون) پهنه های مُسطح و وسیع بستر دریا، در عمق ۳ تا ۶ کیلومتری زیر سطحِ دریا. دشت های مغاکی در همۀ اقیانوس هایِ اصلی یافت می شوند و از خیزهایِ قاره ای تا پشته هایِ بین اقیانوسی گسترده اند. دشت های مغاکی با لایۀ ضخیمی از رسوب پوشیده شده اند و در سطحِ صافشان تپه های مغاکی کم ارتفاع و کوه های دریاییِ بلند، وجود دارد. دشت های مغاکی پوستۀ جدیدِ اقیانوسی اند که از پشته های بین اقیانوسی برآمده و در زیر بستر دریاها، روبه بیرون، گسترده می شوند. این دشت ها در عمق دریا از رسوبات ناشی از شیب های قاره ای و ریزاندام واره های شناورِ دریایی پوشیده شده اند. رشته کوه ها و جزایر آتشفشانی گسترده بر سطح این دشت ها از رویِ نقاطِ داغِ گوشتۀ زمین برآمده اند و کوه هایِ دریایی برآمده در آن ها در نواحیِ پشته ایِ اقیانوسی شکل گرفته، به صورت پوستۀ اقیانوسی به عمق منتقل شده، و نشست کرده اند. جز این مناطق، دشت های مغاکی بسیار هموارند و شیبی کمتر از یک در ۱۰۰۰ دارند.

پیشنهاد کاربران

بپرس