درختزارهای خشک بلوچستان

درختزارهای خشک بلوچستان ( انگلیسی: Baluchistan xeric woodlands ) ارتفاعات میانی مجموعه ای از رشته کوه های غرب پاکستان و شمال شرقی افغانستان را پوشش می دهد که به ۱۲۰۰ کیلومتر ( ۷۵۰ مایل ) از دریای عرب در جنوب تا کوه های هندوکش و هیمالیا در شمال می رسد. پوشش گیاهی مشخصه درختزارهای خشک درختچه ای و پوشش علفی است. این منطقه دارای تنوع زیستی غنی اما گونه های بومی نسبتا کمی است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
در جنوب، منطقه اکو از رشته های ساحلی به رشته ساحلی مکران و کوه های کیرتار منتهی می شود و از طریق بیابان خشک استان بلوچستان پاکستان در امتداد مرز غربی پاکستان، از جمله رشته کوه زرغون غر، رشته کوه سلیمان و سفید کوه به سمت ایالت خیبر پختونخوا به سمت شمال پیش می رود و در نهایت به هندوکش و هیمالیا می رسد. این رشته کوه ها توسط گذرگاه ها و دره هایی از جمله دره بولان در نزدیکی کویته و تنکه خیبر بر فراز دره پیشاور قطع می شوند. [ ۴] ارتفاعات از سطح دریا تا ارتفاع ۴۵۷۵ متر ( ۱۵۰۱۰ فوت ) متغیر است. [ ۳]
در امتداد ضلع جنوب غربی منطقه بوم گردی، مناطق بیابان و نیمه بیابان نوبی–سندی جنوب ایران بسیار خشک و بوم گردی های بیابانی ماسه ای ریگستان–شمال پاکستان در شرق ایران قرار دارند. در شمال افغانستان، منطقه بوم جنگلی زریک کوه های مرکزی افغانستان است. در امتداد ضلع شرقی، جنگل های بوته ای خار شمال غربی قرار دارد. در وسط منطقه بوم گردی، در امتداد بالای بلندترین خط الراس، تکه های جدا شده از دو منطقه بوم گردی مرطوب تر - جنگل های مخروطی کوهستانی شرق افغانستان و علفزارهای کوهستانی رشته سلیمان - وجود دارد.
خاک های این منطقه حاوی سنگ گچ هستند و به عنوان خاک های پدوکال ( دارای کربنات کلسیم زیاد و مواد آلی کم ) طبقه بندی می شوند. در شمال منطقه خاک هایش حاوی سنگ آهک، رسی، شن و سنگ است. [ ۴]
آب و هوای منطقه بوم گردی نیمه خشک است ( سامانه طبقه بندی اقلیمی کوپن ( BSh ) ) . این آب و هوا از ویژگی های استپ ها با تابستان های گرم و زمستان های خنک یا معتدل و کم بارش است. میانگین سردترین ماه بالاتر از ۰ درجه سانتیگراد ( ۳۲ درجه فارنهایت ) است. [ ۵] میانگین بارندگی ۱۵۰ میلی متر در سال است.
وزش بادهای گرم از شمال در تابستان رخ می دهد و طوفان های گرد و غبار را در جنوب با سرعت ۱۱۰ مایل در ساعت افزایش می دهد. [ ۴]