«در اینترنت هیچ کس نمی فهمد تو سگ هستی» ضرب المثلی است دربارهٔ ناشناسی در اینترنت که از شرح کارتونی اثر پیتر استاینر مشتق شده است. در این کارتون، که در نسخهٔ ۵ ژوئیه ۱۹۹۳ هفته نامهٔ نیویورکر منتشر شد، سگی روی صندلی جلوی رایانه ای شخصی نشسته و به سگ دیگری که روی زمین است می گوید «در اینترنت، هیچ کس نمی فهمد تو سگ هستی. » ( به انگلیسی: On the Internet, nobody knows you're a dog ) تا سال ۲۰۱۱، این تصویر بیش از هر کارتون دیگر نیویورکر به چاپ رسیده و از بازنشرهای آن بیش از ۵۰٬۰۰۰ دلار عاید استاینر شده بود.
پیتر استاینرِ کارتونیست، که از سال ۱۹۷۹ با نیویورکر همکاری داشته، [ ۱] می گوید کارتونش بدواً زیاد مورد توجه قرار نگرفت، ولی بعدها موجودیتی از برای خود پیدا کرد. او می گوید احساسش شبیه «احساس کسی بود که اسمایلی را اختراع کرده. »[ ۲] در واقعیت، استاینر در زمان کشیدن کارتون عنایت چندانی به اینترنت نداشت. او از اینترنت باخبر بود و حساب آنلاینی هم داشت ولی قصدش ارائهٔ تفسیری ژرف از روح زمانه نبود. به گفتهٔ استاینر او کارتون را «مثل یکی از اون مسابقه های برای این عکس شرح بنویسید» کشید. [ ۲] استاینر دربارهٔ محبوبیت کارتون می گوید: «نمی تونم کاملاً درک کنم که به طور گسترده ای مشهور و شناخته شده ست. »[ ۲]
به گفتهٔ دبیر وقت بخش کارتون نیویورکر باب منکاف، «این کارتون کمی از زمانهٔ خودش جلوتر بود. چند سال بعد که وب جهان گستر خود را به زندگی مان جوش داد، کارتون استاینر کاملاً از آنِ زمان بود. »[ ۳] چیزی نگذشت که چهره های پیشرو در صنعت فناوری اطلاعات باب ارجاع به این اثر را گشودند. [ ۳] تنها چند ماه پس از چاپ کارتون استاینر، کسانی که دغدغهٔ حریم شخصی در عصر اینترنت را داشتند از آن برای هشدار به دیگران استفاده می بردند. [ ۴] راه اندازی وبگاه بانک کارتون مجلهٔ نیویورکر[ الف] به مدیریت منکاف هم به ترویج اثر دامن زد. [ ۳] جستارها و مقاله های خبری پرشماری عبارت «در اینترنت هیچ کس نمی فهمد تو سگ هستی» را برای عنوان خود وام گرفتند. [ ۲]
در دههٔ ۱۹۹۰ بسیاری از نظریه پردازی ها دربارهٔ آیندهٔ اینترنت اشاره ای به کارتون استاینر داشت. [ ۴] ریک آدامز، [ ب] یکی از توسعه دهندگاه آرپانت، در مصاحبه ای با پی بی اس در سال ۱۹۹۵ می گوید: «اینکه مجله ای مثل نیویورکر می تواند کلمهٔ اینترنت را در پانج لاین کارتونش بگذارد به معنای پذیرفته شدن اینترنت از سوی عوام است. »[ ۲] در همان سال کارتون استاینر الهام بخش نمایشنامه ای در برادوی به قلم آلن دیوید پرکینز شد که تا امروز در شهرهای مختلفی روی صحنه رفته است. [ ۴] کتاب راهنمای فقط جاوا و فراتر از آن ۱٫۱[ پ] هم مثالی دارد که سرور در آن سعی می کند تشخیص دهد که کاربر سگ است یا نه. [ ۵] پیشگام صنعت رایانه گوردون بل هم در سخنرانی ای عنوان می کند که با گسترش قابلیت های ویدئویی، همه خواهند دید شما سگ هستید. [ ۴] جان گل[ ت] در ستونی می نویسد: «کارتون استاینر چقدر خنده دار است؟ از پنج چهار. چقدر واقعیت دارد؟ دو. اینترنت از تماس تلفنی، رمان، یا این ستون ناشناس تر نیست. هر کسی می فهمد که پشت خط تلفن، رمان، یا ستون روزنامه یک سگ نشسته است. »[ ۴] در سال ۱۹۹۶ جان پاستل، از بنیانگذاران آرپانت، می گوید این کارتون دربردارندهٔ آن است که دیگر برای رسانه های چاپی ضرورتی ندارد در هر بار استفاده از کلمهٔ اینترنت آن را تعریف کنند. [ ۲] تا سال ۲۰۰۰ کارتون استاینر چنان اعتباری یافته بود که گلن فلیشمن در روزنامهٔ نیویورک تایمز می نویسد این کارتون «روح اینترنت را ضبط می کند. »[ ۲] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپیتر استاینرِ کارتونیست، که از سال ۱۹۷۹ با نیویورکر همکاری داشته، [ ۱] می گوید کارتونش بدواً زیاد مورد توجه قرار نگرفت، ولی بعدها موجودیتی از برای خود پیدا کرد. او می گوید احساسش شبیه «احساس کسی بود که اسمایلی را اختراع کرده. »[ ۲] در واقعیت، استاینر در زمان کشیدن کارتون عنایت چندانی به اینترنت نداشت. او از اینترنت باخبر بود و حساب آنلاینی هم داشت ولی قصدش ارائهٔ تفسیری ژرف از روح زمانه نبود. به گفتهٔ استاینر او کارتون را «مثل یکی از اون مسابقه های برای این عکس شرح بنویسید» کشید. [ ۲] استاینر دربارهٔ محبوبیت کارتون می گوید: «نمی تونم کاملاً درک کنم که به طور گسترده ای مشهور و شناخته شده ست. »[ ۲]
به گفتهٔ دبیر وقت بخش کارتون نیویورکر باب منکاف، «این کارتون کمی از زمانهٔ خودش جلوتر بود. چند سال بعد که وب جهان گستر خود را به زندگی مان جوش داد، کارتون استاینر کاملاً از آنِ زمان بود. »[ ۳] چیزی نگذشت که چهره های پیشرو در صنعت فناوری اطلاعات باب ارجاع به این اثر را گشودند. [ ۳] تنها چند ماه پس از چاپ کارتون استاینر، کسانی که دغدغهٔ حریم شخصی در عصر اینترنت را داشتند از آن برای هشدار به دیگران استفاده می بردند. [ ۴] راه اندازی وبگاه بانک کارتون مجلهٔ نیویورکر[ الف] به مدیریت منکاف هم به ترویج اثر دامن زد. [ ۳] جستارها و مقاله های خبری پرشماری عبارت «در اینترنت هیچ کس نمی فهمد تو سگ هستی» را برای عنوان خود وام گرفتند. [ ۲]
در دههٔ ۱۹۹۰ بسیاری از نظریه پردازی ها دربارهٔ آیندهٔ اینترنت اشاره ای به کارتون استاینر داشت. [ ۴] ریک آدامز، [ ب] یکی از توسعه دهندگاه آرپانت، در مصاحبه ای با پی بی اس در سال ۱۹۹۵ می گوید: «اینکه مجله ای مثل نیویورکر می تواند کلمهٔ اینترنت را در پانج لاین کارتونش بگذارد به معنای پذیرفته شدن اینترنت از سوی عوام است. »[ ۲] در همان سال کارتون استاینر الهام بخش نمایشنامه ای در برادوی به قلم آلن دیوید پرکینز شد که تا امروز در شهرهای مختلفی روی صحنه رفته است. [ ۴] کتاب راهنمای فقط جاوا و فراتر از آن ۱٫۱[ پ] هم مثالی دارد که سرور در آن سعی می کند تشخیص دهد که کاربر سگ است یا نه. [ ۵] پیشگام صنعت رایانه گوردون بل هم در سخنرانی ای عنوان می کند که با گسترش قابلیت های ویدئویی، همه خواهند دید شما سگ هستید. [ ۴] جان گل[ ت] در ستونی می نویسد: «کارتون استاینر چقدر خنده دار است؟ از پنج چهار. چقدر واقعیت دارد؟ دو. اینترنت از تماس تلفنی، رمان، یا این ستون ناشناس تر نیست. هر کسی می فهمد که پشت خط تلفن، رمان، یا ستون روزنامه یک سگ نشسته است. »[ ۴] در سال ۱۹۹۶ جان پاستل، از بنیانگذاران آرپانت، می گوید این کارتون دربردارندهٔ آن است که دیگر برای رسانه های چاپی ضرورتی ندارد در هر بار استفاده از کلمهٔ اینترنت آن را تعریف کنند. [ ۲] تا سال ۲۰۰۰ کارتون استاینر چنان اعتباری یافته بود که گلن فلیشمن در روزنامهٔ نیویورک تایمز می نویسد این کارتون «روح اینترنت را ضبط می کند. »[ ۲] [ ۴]
