[ویکی شیعه] دایکُندی شاخه بزرگی از قوم هَزاره در افغانستان است که همگی شیعه و فارس زبان با گویش هزارگی هستند. سرزمین بومی این قبیله در دره ها و کوهپایه های کوهستان مرکزی افغانستان، بخشی از هزارستان است که با قبایل دای زَنگی (بامیان)، دای چوپان(اُرُزگان و هِلمند) و اَیماق(غور) همسایه اند. پیش از کشتار هزاره ها توسط عبدالرحمن، میرها و بیگ ها این منطقه را نیمه مستقل اداره می کردند. دولت بیگ مشهورترین حاکم دایکندی، هم زمان با شاه عباس صفوی بوده است. دایکندی پس از آن بسیاری از افراد و زمین های خود را از دست داد. دایکندی سپس تحت تقسیمات حکومت کلان دای زنگی قرار گرفت و مدتی را نیز در قالب یک وُلُسوالی در ولایت ارزگان قرار گرفت. در ۱۳۸۴ش دایکندی به عنوان یک ولایت، مستقل شد.
اولین فعالیت مدارس علمیه در منطقه سنگ تخت در اوایل قرن حاضر (چهاردهم) توسط روحانیون درس خوانده در مشهد و نجف آغاز گشت. خُسروی، صادقی نیلی، یوسف واعظی و سَرور دانش از مشهورترین روحانیون این منطقه هستند.
در گذشته، نظام ارباب و رعیتی در این قبیله حاکم بود. کشاورزی و مال داری شغل بیشتر مردم دایکندی است. زمین های حاصل خیز و منابع آبی اندک است. اکنون ولایت دایکندی دچار فقر، بیکاری و پایین بودن امکانات بهداشتی، تحصیلی و امنیت است.
اولین فعالیت مدارس علمیه در منطقه سنگ تخت در اوایل قرن حاضر (چهاردهم) توسط روحانیون درس خوانده در مشهد و نجف آغاز گشت. خُسروی، صادقی نیلی، یوسف واعظی و سَرور دانش از مشهورترین روحانیون این منطقه هستند.
در گذشته، نظام ارباب و رعیتی در این قبیله حاکم بود. کشاورزی و مال داری شغل بیشتر مردم دایکندی است. زمین های حاصل خیز و منابع آبی اندک است. اکنون ولایت دایکندی دچار فقر، بیکاری و پایین بودن امکانات بهداشتی، تحصیلی و امنیت است.
wikishia: دایکندی