دادگاه های جنایات جنگی خاباروفسک جلسات استماع دوازده افسر ارتش کوانتونگ ژاپن و کادر پزشکی بود که متهم به ساخت و استفاده از جنگ افزار میکروبی در طول جنگ جهانی دوم بودند. محاکمهٔ مرتکبین این جنایات جنگی در روزهای ۲۵ تا ۳۱ دسامبر ۱۹۴۹ در شهر صنعتی خاباروفسک شوروی ( Хабаровск ) ، بزرگ ترین شهر خاور دور روسیه برگزار شد.
هر دوازده متهم، مجرم شناخته شدند و به مجازات های حبس همراه با کار جزایی از دو تا بیست و پنج سال محکوم شدند. در سال ۱۹۵۶، مجرمینی که همچنان در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند، آزاد شده و به ژاپن بازگردانده شدند.
در طول محاکمه ها، متهمان، از جمله سرلشکر کیوشی کاواشیما، شهادت دادند که در اوایل سال ۱۹۴۱، حدود ۴۰ نفر از اعضای واحد ۷۳۱ کک های آلوده به طاعون را به چانگدی در چین پرتاب کرده و باعث همه گیری طاعون در آن منطقه شدند. [ ۱]
قضات، هر دوازده جنایتکار جنگی را مجرم شناخته و آن ها را به دو تا بیست و پنج سال زندان به همراه کار در اردوگاه های کار محکوم کردند. در سال ۱۹۵۶، مجرمینی که هنوز در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند، آزاد شده و به ژاپن بازگردانده شدند.
جینگ - بائو نی، کارشناس اخلاق زیستی، در مورد وضعیت قضایی کلی این پرونده گفت:
با وجود لحن ایدئولوژیک قوی و بسیاری از کاستی های آشکار، مانند عدم مشارکت بین المللی، این محاکمه ها بدون تردید ثابت کرد که ارتش ژاپن سلاح های باکتریایی تهیه و استفاده کرده است و محققان ژاپنی، آزمایش های بی رحمانه ای را بر روی انسان های زنده انجام داده اند. با این حال، محاکمه، همراه با شواهد ارائه شده به دادگاه و یافته های اصلی آن - که به طور قابل توجهی دقیق ارزیابی شده بودند - در غرب به عنوان "تبلیغات کمونیستی" رد شد و تا دههٔ ۱۹۸۰ در غرب کاملاً نادیده گرفته شد. [ ۲]
تاریخ نویس، شلدون هریس این محاکمه را در کتاب خود با عنوان "تاریخچهٔ واحد ۷۳۱" شرح داده است:
شواهد ارائه شده در جلسات استماع بر اساس هجده جلد بازجویی و موارد مستند جمع آوری شده در تحقیقات چهار سال گذشته بود. برخی از پرونده ها، شامل بیش از چهارصد صفحه از مستندات بود. . . . برخلاف محاکمه های نمایشی مسکو در دههٔ ۱۹۳۰، اعترافات ژاپنی ها در دادگاه خاباروفسک بر اساس واقعیت بود و نه خیالات متصدیان آن. [ ۳]
با این حال، انبوهی از اسناد محاکمه که نشان می داد محاکمه های خاباروفسک صرفاً محاکمه ای نمایشی نبود، باعث شد هریس مجازات نسبتاً سبکی که اعمال می شد را زیر سؤال ببرد. تمامی دوازده متهم، تا سال ۱۹۵۶، تنها هفت سال پس از برگزاری دادگاه، آزاد شده بودند. [ ۴] گئورگی پرمیاکوف، مترجم اصلی این دادگاه، ادعا کرد که ژوزف استالین، رهبر شوروی، ممکن است در ابتدا نگران بوده باشد که در صورت اعدام متهمان خاباروفسک، ژاپن نیز اسیران جنگی شوروی را اعدام کند. [ ۴] اما هریس همچنین این فرضیه را مطرح کرد که "شوروی با ژاپنی ها معامله ای مخفی انجام داده است"[ ۴] :
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهر دوازده متهم، مجرم شناخته شدند و به مجازات های حبس همراه با کار جزایی از دو تا بیست و پنج سال محکوم شدند. در سال ۱۹۵۶، مجرمینی که همچنان در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند، آزاد شده و به ژاپن بازگردانده شدند.
در طول محاکمه ها، متهمان، از جمله سرلشکر کیوشی کاواشیما، شهادت دادند که در اوایل سال ۱۹۴۱، حدود ۴۰ نفر از اعضای واحد ۷۳۱ کک های آلوده به طاعون را به چانگدی در چین پرتاب کرده و باعث همه گیری طاعون در آن منطقه شدند. [ ۱]
قضات، هر دوازده جنایتکار جنگی را مجرم شناخته و آن ها را به دو تا بیست و پنج سال زندان به همراه کار در اردوگاه های کار محکوم کردند. در سال ۱۹۵۶، مجرمینی که هنوز در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند، آزاد شده و به ژاپن بازگردانده شدند.
جینگ - بائو نی، کارشناس اخلاق زیستی، در مورد وضعیت قضایی کلی این پرونده گفت:
با وجود لحن ایدئولوژیک قوی و بسیاری از کاستی های آشکار، مانند عدم مشارکت بین المللی، این محاکمه ها بدون تردید ثابت کرد که ارتش ژاپن سلاح های باکتریایی تهیه و استفاده کرده است و محققان ژاپنی، آزمایش های بی رحمانه ای را بر روی انسان های زنده انجام داده اند. با این حال، محاکمه، همراه با شواهد ارائه شده به دادگاه و یافته های اصلی آن - که به طور قابل توجهی دقیق ارزیابی شده بودند - در غرب به عنوان "تبلیغات کمونیستی" رد شد و تا دههٔ ۱۹۸۰ در غرب کاملاً نادیده گرفته شد. [ ۲]
تاریخ نویس، شلدون هریس این محاکمه را در کتاب خود با عنوان "تاریخچهٔ واحد ۷۳۱" شرح داده است:
شواهد ارائه شده در جلسات استماع بر اساس هجده جلد بازجویی و موارد مستند جمع آوری شده در تحقیقات چهار سال گذشته بود. برخی از پرونده ها، شامل بیش از چهارصد صفحه از مستندات بود. . . . برخلاف محاکمه های نمایشی مسکو در دههٔ ۱۹۳۰، اعترافات ژاپنی ها در دادگاه خاباروفسک بر اساس واقعیت بود و نه خیالات متصدیان آن. [ ۳]
با این حال، انبوهی از اسناد محاکمه که نشان می داد محاکمه های خاباروفسک صرفاً محاکمه ای نمایشی نبود، باعث شد هریس مجازات نسبتاً سبکی که اعمال می شد را زیر سؤال ببرد. تمامی دوازده متهم، تا سال ۱۹۵۶، تنها هفت سال پس از برگزاری دادگاه، آزاد شده بودند. [ ۴] گئورگی پرمیاکوف، مترجم اصلی این دادگاه، ادعا کرد که ژوزف استالین، رهبر شوروی، ممکن است در ابتدا نگران بوده باشد که در صورت اعدام متهمان خاباروفسک، ژاپن نیز اسیران جنگی شوروی را اعدام کند. [ ۴] اما هریس همچنین این فرضیه را مطرح کرد که "شوروی با ژاپنی ها معامله ای مخفی انجام داده است"[ ۴] :
