خونریزی درون جمجمه ای

خونریزی درون جمجمه ای یا خونریزی درون مغزی ( انگلیسی: Intracerebral hemorrhage ) که با نام های خونریزی مغزی، خونریزی درون پارانشیمی و سکته هموراژیک نیز شناخته می شود، یک خونریزی ناگهانی در بافت های مغز، داخل بطن های آن یا هر دو است. [ ۳] [ ۱] این یک نوع خونریزی در داخل جمجمه[ ۳] و یک نوع سکته است. [ ۴] علائم می تواند شامل سردرد، ضعف یک طرفه، استفراغ، تشنج، کاهش سطح هوشیاری و سفتی گردن باشد. [ ۲] اغلب علائم با گذشت زمان بدتر می شوند. [ ۱] تب نیز شایع است. [ ۱]
علل آن عبارتند از ضربه مغزی، آنوریسم، ناهنجاری های شریانی وریدی، و تومورهای مغزی. [ ۱] بزرگترین عوامل خطر برای خونریزی خود به خود فشار خون بالا و آمیلوئیدوز هستند. [ ۲] سایر عوامل خطر عبارتند از اعتیاد به الکل، کلسترول پایین، ضدانعقادهای خون و مصرف کوکائین. [ ۲] تشخیص معمولاً با سی تی اسکن است. [ ۱] سایر شرایطی که ممکن است به طور مشابه بروز کنند عبارتند از سکته مغزی ایسکمیک. [ ۱]
درمان معمولاً باید در بخش مراقبت های ویژه انجام شود. [ ۱] دستورالعمل ها توصیه می کنند که فشار خون سیستولیک را تا ۱۴۰میلی متر جیوه کاهش دهید. [ ۱] [ ۵] ضدانعقادهای خون باید در صورت امکان معکوس شوند و قند خون در محدوده طبیعی نگه داشته شوند. [ ۱] جراحی برای قرار دادن تخلیه کننده بطنی ممکن است برای درمان هیدروسفالی استفاده شود، اما کورتیکواستروئیدها نباید استفاده شوند. [ ۱] جراحی برای برداشتن خون در موارد خاص مفید است. [ ۱]
خونریزی مغزی حدود ۲٫۵ نفر از هر ۱۰۰۰۰ نفر در سال را تحت تأثیر قرار می دهد. [ ۲] این رخداد بیشتر در مردان و افراد مسن رخ می دهد. [ ۲] حدود ۴۴ درصد از افراد مبتلا در عرض یک ماه می میرند. [ ۲] نتایج خوب در حدود ۲۰٪ از افراد مبتلا رخ می دهد. [ ۲] خونریزی درون جمجمه ای، نوعی سکته هموراژیک، برای نخستین بار در سال ۱۸۲۳ از سکته های ایسکمیک به دلیل جریان ناکافی خون، به نام «نشت و پلاگ» تشخیص داده شد.