خوارج دوران عمر بن عبدالعزیز

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پس از شکست «قطری» رهبر آخرین قیام خوارج در دوران عبدالملک در سال ۷۷ هجری، شاهد یک فترت و توقف در خصوص این قیام ها هستیم. این جنبش در سال ۱۰۰ هجری هم زمان با خلافت عمر بن عبدالعزیز، از سر گرفته شد، گرچه خوارج به دلیل اتخاذ سیاست تساهل و تسامح از سوی عمر بن عبدالعزیز، در این دوره هیچ حرکت خشونت آمیزی از خود نشان ندادند.
قیام خوارج تا زمانی که عمر بن عبدالعزیز در قید حیات بود، به دلیل شیوه ی مسالمت آمیز وی با همه ی گروه ها و احزاب، به تاخیر افتاد.در دوران خلافت وی، تنها «شوذب» بود که تصمیم به قیام گرفت؛ ولی بنا به دلیلی، منصرف شد. نام او «بسطام بن مری» و از قبیله ی بنی یشکر بود. وی در ایام عمر بن عبدالعزیز در آغاز سال ۱۰۰ هجری، با دویست نفر در «جوخی» خروج کرد. عامل کوفه در آن ایام، عبدالحمید بن عبدالرحمان بن زید بن الخطاب بود. عمر بن عبدالعزیز به او نوشت که متعرض آنان نشود؛ مگر آن که مرتکب قتلی و یا فسادی شوند. عبدالحمید، محمد بن جریر بن عبدالله بجلی را با دو هزار تن به سوی آنان فرستاد. او هم چنان در آن جا ایستاده بود و مترصد دستور بود. در همین حین، عمر بن عبدالعزیز به شوذب نوشت: به من خبر رسیده که به خاطر خدا و پیامبرش خشمگین شده و خروج کرده ای و می پنداری که تو به خلافت اولی تر هستی. بیا با هم مناظره کنیم. اگر حق با ما بود، تو در جماعت ما داخل شو و اگر حق با تو بود، درباره ی کار تو فکر می کنیم.
← مناظره عمر با خوارج
چون عمر بن عبدالعزیز از دنیا رفت، عبدالحمید به محمد بن جریر نوشت که پیش از آن که خبر مرگ عمر به شوذب برسد، باید نبرد را آغاز کنیم. خوارج با خود گفتند: اینان پیش از موعد قصد نبرد نکرده اند؛ مگر این که عمر بن عبدالعزیز مرده باشد و خود نیز آماده نبرد شده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس