خلیج باکو خلیجی است به مساحت پنجاه کیلومتر مربع در جمهوری آذربایجان که در کرانه باختری دریای خزر، و در ساحل جنوبی شبه جزیره آب شوران واقع شده است. [ ۱] شهر باکو در کنارهٔ شمالی خلیج باکو و در دشت آب شوران قرار دارد. این شهر امروزه همهٔ کرانه های خلیج باکو را دربر گرفته است و از سوی باختر تا دامنه های کوه شبان ( شبان داغ، ۳۵۴ متر ) ادامه یافته است. [ ۲] خلیج باکو بندرگاه طبیعی شهر باکو است و باشگاه قایق های تفریحی محلی در آن قرار دارد. [ ۳]
خلیج باکو در بخش باختری نسبتاً ژرف و در جنوب خاوری کم عمق و صخره ای است، و چند جزیره به نام های زیره بزرگ ( بیوک زیره ) در جنوب و زیره سنگی ( داش زیره ) در جنوب شرقی و جزیره کاروانسرا در قسمت شمالی دماغه بیل، در شمال باختری آن است. [ ۴] واژهٔ زیره در نام این جزیره ها کوتاه شدهٔ واژهٔ جزیره است. [ ۵] بادهای تندی در پاییز به نام های خَزْری ( از شمال ) و کیلاوار ( از مغرب ) می وزد و باران های شدیدی در آن می بارد. [ ۴]
این خلیج ۴۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲۰ کیلومتر خط ساحلی دارد. خلیج باکو از شرق با دماغه سلطان، از جنوب غربی با دماغه شیخ و از جنوب و جنوب شرق با جزایر قُم، داش زیره و بویوک زیره همسایه است. این جزایر بخشی از مجمع الجزایر باکو هستند که بیشتر در داخل خلیج قرار دارند. این ویژگی ها این خلیج را به مکانی مناسب به عنوان بندر تبدیل کرده است. بلوار باکو در کناره این خلیج قرار دارد. در طوفان های شدید، ارتفاع امواج در خلیج می تواند به ۱ تا ۵ متر برسد.
از قرن اول میلادی تا قرن هفتم خلیج باکو خشک بود و جزایر این خلیج به خشکی پیوند داشتند. در نقشه بطلمیوس باکو دور از دریا توصیف شده است. پس از قرن هفتم، سطح آب دریای خزر تا قرن نهم افزایش یافت و از آن زمان شکل گیری خلیج باکو آغاز شد. [ ۶] تغییرات شدیدی در این محل در اواخر قرن هشتم رخ داد، زمانی که دریای خزر بیش از ده متر بالا آمد. زمین لرزه بزرگی در سال ۱۳۰۶ رخ داد و قصر باییل که در جزیره ای در خلیج باکو ساخته شده بود، زیر آب رفت و برای چندین قرن زیر آب ماند. تنها در اوایل قرن هجدهم، زمانی که دریای خزر عقب نشینی کرد، این جزیره دوباره ظاهر شد. [ ۷] ماریو سانوتو، جغرافی دان ایتالیایی قرن چهاردهم، با تأسف خاطرنشان می کند: «سطح آب دریای خزر هر ساله بالا می رود و بیشتر شهرها دچار سیل شده اند. » و طبق گفته های عبدالرشید باکویِ جغرافی دان، در سال ۱۴۰۳م. دریای خزر قسمتی از باکو را زیر سیل برد و آب دریا تا نزدیکی یک مسجد بالا آمد. در آن زمان دریا در نزدیکی پای قلعه دختر موج می زد و این در اذهان مردم محل افسانه دختری که خود را از بالای برج پرتاب کرده است تقویت کرد. در آن زمان قصر باییل که بر روی صخره ای در خلیج باکو ساخته شده بود، کاملاً در زیر آب قرار داشت. در جریان ۶۰۰ سال پس از آن، سطح آب دریا تا آغاز قرن بیستم کمابیش بالا بود و سپس آغاز به فروکش کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخلیج باکو در بخش باختری نسبتاً ژرف و در جنوب خاوری کم عمق و صخره ای است، و چند جزیره به نام های زیره بزرگ ( بیوک زیره ) در جنوب و زیره سنگی ( داش زیره ) در جنوب شرقی و جزیره کاروانسرا در قسمت شمالی دماغه بیل، در شمال باختری آن است. [ ۴] واژهٔ زیره در نام این جزیره ها کوتاه شدهٔ واژهٔ جزیره است. [ ۵] بادهای تندی در پاییز به نام های خَزْری ( از شمال ) و کیلاوار ( از مغرب ) می وزد و باران های شدیدی در آن می بارد. [ ۴]
این خلیج ۴۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲۰ کیلومتر خط ساحلی دارد. خلیج باکو از شرق با دماغه سلطان، از جنوب غربی با دماغه شیخ و از جنوب و جنوب شرق با جزایر قُم، داش زیره و بویوک زیره همسایه است. این جزایر بخشی از مجمع الجزایر باکو هستند که بیشتر در داخل خلیج قرار دارند. این ویژگی ها این خلیج را به مکانی مناسب به عنوان بندر تبدیل کرده است. بلوار باکو در کناره این خلیج قرار دارد. در طوفان های شدید، ارتفاع امواج در خلیج می تواند به ۱ تا ۵ متر برسد.
از قرن اول میلادی تا قرن هفتم خلیج باکو خشک بود و جزایر این خلیج به خشکی پیوند داشتند. در نقشه بطلمیوس باکو دور از دریا توصیف شده است. پس از قرن هفتم، سطح آب دریای خزر تا قرن نهم افزایش یافت و از آن زمان شکل گیری خلیج باکو آغاز شد. [ ۶] تغییرات شدیدی در این محل در اواخر قرن هشتم رخ داد، زمانی که دریای خزر بیش از ده متر بالا آمد. زمین لرزه بزرگی در سال ۱۳۰۶ رخ داد و قصر باییل که در جزیره ای در خلیج باکو ساخته شده بود، زیر آب رفت و برای چندین قرن زیر آب ماند. تنها در اوایل قرن هجدهم، زمانی که دریای خزر عقب نشینی کرد، این جزیره دوباره ظاهر شد. [ ۷] ماریو سانوتو، جغرافی دان ایتالیایی قرن چهاردهم، با تأسف خاطرنشان می کند: «سطح آب دریای خزر هر ساله بالا می رود و بیشتر شهرها دچار سیل شده اند. » و طبق گفته های عبدالرشید باکویِ جغرافی دان، در سال ۱۴۰۳م. دریای خزر قسمتی از باکو را زیر سیل برد و آب دریا تا نزدیکی یک مسجد بالا آمد. در آن زمان دریا در نزدیکی پای قلعه دختر موج می زد و این در اذهان مردم محل افسانه دختری که خود را از بالای برج پرتاب کرده است تقویت کرد. در آن زمان قصر باییل که بر روی صخره ای در خلیج باکو ساخته شده بود، کاملاً در زیر آب قرار داشت. در جریان ۶۰۰ سال پس از آن، سطح آب دریا تا آغاز قرن بیستم کمابیش بالا بود و سپس آغاز به فروکش کرد.
wiki: خلیج باکو