[ویکی فقه] خلقت انگور (قرآن). یکی از نعمات خداوند برای انسانها، آفرینش انگور است. میوه ای که سرشار از انواع ویتامین ها و پروتئین است و میتواند غذای کامل انسان باشد.
آفرینش باغ های انگور و خرما از سوی خداوند به جهت بهره مندی و تغذیه انسان ها است.وجعلنا فیها جنـت من نخیل واعنـب وفجرنا فیها من العیون• لیاکلوا من ثمره وما عملته ایدیهم افلایشکرون (و در آن زمین باغهایی از درختان خرما و تاک قرار دادیم و چشمه ها در آن روان کردیم. •تا از میوه آن و (از) کارکرد دستهای خودشان بخورند آیا باز (هم) سپاس نمی گزارند.)
← بیان تفسیر المیزان
خداوند، پدیدآورنده درخت و میوه انگور است که آن را جهت استفاده همه موجودات خلق نموده است.و هو الذی انزل من السمآء مآء... فاخرجنا منه... وجنت من اعناب...(و اوست کسی که از آسمان آبی فرود آورد پس به وسیله آن از هر گونه گیاه برآوردیم و از آن (گیاه) جوانه سبزی خارج ساختیم که از آن دانه های متراکمی برمی آوریم و از شکوفه درخت خرما خوشه هایی است نزدیک به هم و (نیز) باغهایی از انگور و زیتون و انار همانند و غیر همانند خارج نمودیم به میوه آن چون ثمر دهد و به (طرز) رسیدنش بنگرید قطعا در اینها برای مردمی که ایمان می آورند نشانه هاست.) هو الذی انزل من السمآء مآء... • ینبت لکم به الزرع... والاعنـب...(اوست کسی که از آسمان آبی فرود آورد که آب آشامیدنی شما از آن است و روییدنی(هایی) که (رمه های خود را) در آن می چرانید (نیز) از آن است. •به وسیله آن کشت و زیتون و درختان خرما و انگور و از هر گونه محصولات (دیگر) برای شما می رویاند قطعا در اینها برای مردمی که اندیشه می کنند نشانه ای است.) تفسیر نمونه در ذیل این آیه می فرماید: «((مسلما در آفرینش این میوه های رنگارنگ و پر برکت و این همه محصولات کشاورزی نشانه روشنی است از خدا برای کسانی که اهل تفکرند)) (ان فی ذلک لایة لقوم یتفکرون).((زرع) ) هر گونه زراعتی را شامل می شود، ((زیتون) ) هم نام آن درخت مخصوص است و هم نام میوه آن (ولی به گفته بعضی از مفسران ((زیتون) ) فقط نام درخت است، و ((زیتونه) ) نام میوه آن در حالی که در آیه ۳۵ سوره نور زیتونه به خود درخت اطلاق شده است).((نخیل) ) (درخت خرما) هم به معنی مفرد و هم به معنی جمع استعمال می شود، و اعناب جمع ((عنبه) ) به معنی انگور است.در اینجا این سؤ ال پیش می آید که چرا از میان همه میوه ها، قرآن مجید ، تنها روی این سه میوه تکیه کرده است، زیتون و خرما و انگور، دلیل آنرا به خواست خدا در ذیل همین آیات می خوانید.» وانزلنا من السماء ماء بقدر... • فانشانا لکم به جنت من نخیل و اعنـب لکم فیها فواکه کثیرة...(و از آسمان آبی به اندازه (معین) فرود آوردیم و آن را در زمین جای دادیم و ما برای از بین بردن آن مسلما تواناییم. •پس برای شما به وسیله آن باغهایی از درختان خرما و انگور پدیدار کردیم که در آنها برای شما میوه های فراوان است و از آنها میخورید.) وءایة لهم الارض المیتة احیینـها... • وجعلنا فیها جنت من نخیل واعنـب...(و زمین مرده برهانی است برای ایشان که آن را زنده گردانیدیم و دانه از آن برآوردیم که از آن می خورند. •و در آن (زمین) باغهایی از درختان خرما و تاک قرار دادیم و چشمه ها در آن روان کردیم.) تفسیر المیزان می فرماید: «خدای سبحان در این آیه و دو آیه بعدش یکی از آیات و ادله ربوبیت خدا را، یادآور می شود، و آن آیت عبارت است از تدبیر امر ارزاق مردم، و تغذیه آنان به وسیله حبوبات و میوه ها، از قبیل خرما و انگور و غیره.پس جمله ((و آیه لهم الاءرض المیته احییناها)) هر چند ظاهر در این است که آیت همان زمین است، لیکن این قسمت از آیه زمینه و مقدمه است برای جمله ((و اخرجنا منها حبا..)) و می خواهد اشاره کند به اینکه : این غذاهای نباتی (که شما در اختیار دارید) از آثار زنده کردن زمین مرده است، که خدا حیات در آن می دمد و آن را که زمینی مرده بود مبدل به حبوبات و میوه ها می کند تا شما از آن بخورید.بنابراین به یک نظر آیت خود زمین نیست، بلکه زمین مرده است، از این جهت که مبداء ظهور این خواص است، و تدبیر ارزاق مردم به وسیله آن تمام می شود.((و اخرجنا منها حبا))- یعنی ما از زمین گیاهانی رویاندیم و از آن گیاهان حبوباتی مانند گندم ، جو، برنج ، و سایر دانه های خوراکی در اختیارشان قرار دادیم.و جمله ((فمنه یاءکلون تفریع و نتیجه گیری از بیرون آوردن حبوبات از زمین است، چون با خوردن حبوبات تدبیر تمام می شود، و ضمیر در کلمه)) منه به کلمه ((حب - دانه )) بر می گردد.» ثم شققنا الارض شقا• فانبتنا فیها حبا• وعنبا وقضبا (آنگاه زمین را با شکافتنی (لازم) شکافتیم •پس در آن دانه رویانیدیم •و انگور و سبزی .)
آفرینش باغ های انگور و خرما از سوی خداوند به جهت بهره مندی و تغذیه انسان ها است.وجعلنا فیها جنـت من نخیل واعنـب وفجرنا فیها من العیون• لیاکلوا من ثمره وما عملته ایدیهم افلایشکرون (و در آن زمین باغهایی از درختان خرما و تاک قرار دادیم و چشمه ها در آن روان کردیم. •تا از میوه آن و (از) کارکرد دستهای خودشان بخورند آیا باز (هم) سپاس نمی گزارند.)
← بیان تفسیر المیزان
خداوند، پدیدآورنده درخت و میوه انگور است که آن را جهت استفاده همه موجودات خلق نموده است.و هو الذی انزل من السمآء مآء... فاخرجنا منه... وجنت من اعناب...(و اوست کسی که از آسمان آبی فرود آورد پس به وسیله آن از هر گونه گیاه برآوردیم و از آن (گیاه) جوانه سبزی خارج ساختیم که از آن دانه های متراکمی برمی آوریم و از شکوفه درخت خرما خوشه هایی است نزدیک به هم و (نیز) باغهایی از انگور و زیتون و انار همانند و غیر همانند خارج نمودیم به میوه آن چون ثمر دهد و به (طرز) رسیدنش بنگرید قطعا در اینها برای مردمی که ایمان می آورند نشانه هاست.) هو الذی انزل من السمآء مآء... • ینبت لکم به الزرع... والاعنـب...(اوست کسی که از آسمان آبی فرود آورد که آب آشامیدنی شما از آن است و روییدنی(هایی) که (رمه های خود را) در آن می چرانید (نیز) از آن است. •به وسیله آن کشت و زیتون و درختان خرما و انگور و از هر گونه محصولات (دیگر) برای شما می رویاند قطعا در اینها برای مردمی که اندیشه می کنند نشانه ای است.) تفسیر نمونه در ذیل این آیه می فرماید: «((مسلما در آفرینش این میوه های رنگارنگ و پر برکت و این همه محصولات کشاورزی نشانه روشنی است از خدا برای کسانی که اهل تفکرند)) (ان فی ذلک لایة لقوم یتفکرون).((زرع) ) هر گونه زراعتی را شامل می شود، ((زیتون) ) هم نام آن درخت مخصوص است و هم نام میوه آن (ولی به گفته بعضی از مفسران ((زیتون) ) فقط نام درخت است، و ((زیتونه) ) نام میوه آن در حالی که در آیه ۳۵ سوره نور زیتونه به خود درخت اطلاق شده است).((نخیل) ) (درخت خرما) هم به معنی مفرد و هم به معنی جمع استعمال می شود، و اعناب جمع ((عنبه) ) به معنی انگور است.در اینجا این سؤ ال پیش می آید که چرا از میان همه میوه ها، قرآن مجید ، تنها روی این سه میوه تکیه کرده است، زیتون و خرما و انگور، دلیل آنرا به خواست خدا در ذیل همین آیات می خوانید.» وانزلنا من السماء ماء بقدر... • فانشانا لکم به جنت من نخیل و اعنـب لکم فیها فواکه کثیرة...(و از آسمان آبی به اندازه (معین) فرود آوردیم و آن را در زمین جای دادیم و ما برای از بین بردن آن مسلما تواناییم. •پس برای شما به وسیله آن باغهایی از درختان خرما و انگور پدیدار کردیم که در آنها برای شما میوه های فراوان است و از آنها میخورید.) وءایة لهم الارض المیتة احیینـها... • وجعلنا فیها جنت من نخیل واعنـب...(و زمین مرده برهانی است برای ایشان که آن را زنده گردانیدیم و دانه از آن برآوردیم که از آن می خورند. •و در آن (زمین) باغهایی از درختان خرما و تاک قرار دادیم و چشمه ها در آن روان کردیم.) تفسیر المیزان می فرماید: «خدای سبحان در این آیه و دو آیه بعدش یکی از آیات و ادله ربوبیت خدا را، یادآور می شود، و آن آیت عبارت است از تدبیر امر ارزاق مردم، و تغذیه آنان به وسیله حبوبات و میوه ها، از قبیل خرما و انگور و غیره.پس جمله ((و آیه لهم الاءرض المیته احییناها)) هر چند ظاهر در این است که آیت همان زمین است، لیکن این قسمت از آیه زمینه و مقدمه است برای جمله ((و اخرجنا منها حبا..)) و می خواهد اشاره کند به اینکه : این غذاهای نباتی (که شما در اختیار دارید) از آثار زنده کردن زمین مرده است، که خدا حیات در آن می دمد و آن را که زمینی مرده بود مبدل به حبوبات و میوه ها می کند تا شما از آن بخورید.بنابراین به یک نظر آیت خود زمین نیست، بلکه زمین مرده است، از این جهت که مبداء ظهور این خواص است، و تدبیر ارزاق مردم به وسیله آن تمام می شود.((و اخرجنا منها حبا))- یعنی ما از زمین گیاهانی رویاندیم و از آن گیاهان حبوباتی مانند گندم ، جو، برنج ، و سایر دانه های خوراکی در اختیارشان قرار دادیم.و جمله ((فمنه یاءکلون تفریع و نتیجه گیری از بیرون آوردن حبوبات از زمین است، چون با خوردن حبوبات تدبیر تمام می شود، و ضمیر در کلمه)) منه به کلمه ((حب - دانه )) بر می گردد.» ثم شققنا الارض شقا• فانبتنا فیها حبا• وعنبا وقضبا (آنگاه زمین را با شکافتنی (لازم) شکافتیم •پس در آن دانه رویانیدیم •و انگور و سبزی .)
wikifeqh: خلقت_انگور_(قرآن)