خط انتقال

یک خط انتقال ( به انگلیسی: transmission line ) در مهندسی مخابرات و مهندسی الکترونیک یک کابل بخصوص یا ساختار دیگر است که برای هدایت امواج الکترومغناطیسی به شیوه حفاظت شده طراحی شده است. این اصطلاح همچنین در موقعی که هادی ها به اندازه کافی بلند هستند که باید طبیعت موجی انتقال را در نظر گرفت، هم به کار می رود. خطوط انتقال برای اهدافی چون:اتصال فرستنده و گیرندهٔ رادیویی با آنتن شان توزیع سیگنال تلویزیون کابلی ترانک مسیریابی تماس های بین مراکز سوئیچینگ تلفن، اتصال به شبکه کامپیوتری، و کامپیوتر با سرعت بالا گذرگاههای داده.
کابل های برق معمولی برای حمل فرکانس پایین جریان متناوب ( AC ) ، مانند برق قدرت، که ۱۰۰ تا ۱۲۰ بار در ثانیه تغییر جهت می دهند، و سیگنال های صوتی مناسب است. ولی نمی تواند به عنوان حامل جریان در محدودهٔ فرکانس رادیویی یا بالاتر باشد. [ ۱] که در ثانیه میلیون ها تا میلیاردها بار تغییر جهت می دهد. , به این دلیل که انرژی تمایل دارد از خود پرتو ساطع کند استفاده از کابل به عنوان حامل امواج رادیویی، باعث تلفات توان می شود. جریان های فرکانس رادیویی نیز تمایل به منعکس شدن از ناپیوستگی ها در کابل مانند اتصالات الکتریکی و مفاصل، وحرکت در کابل به سمت منبع دارد. [ ۱] [ ۲] این بازتاب ها به عنوان گلوگاه ها عمل می کنند، مانع از رسیدن قدرت سیگنال به مقصد می شود. خطوط انتقال به صورت مخصوص ساخته می شود، و از تطبیق امپدانس استفاده می شود، تا حمل سیگنال الکترومغناطیسی با حداقل بازتاب و تلفات توان انجام شود. از بارزترین ویژگی های خطوط انتقال این است که آن ها ابعاد مقطعی یکنواختی در طول خط دارند، نتیجتاً امپدانس الکتریکی یکنواختی، امپدانس مشخصهدارند. , [ ۲] [ ۳] [ ۴] تا از بازتاب پیشگیری شود. از انواع خطوط انتقال می توان به خطوط موازی ( خط نردبانی, زوج به هم تابیده ) , کابل کواکسیال, استریپ لاین، و میکرو استریپ اشاره کرد. [ ۵] [ ۶]