پَرپَهَن ( پرپین ) ( نام علمی: Portulaca oleracea ) گیاهی است از سرده خُرفِه یک ساله با برگهای ضخیم آبدار سبز با ساقههای قرمز و گل های زرد یا سفید کوچک و تخم های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
• نوع وحشی پرپهن گیاهی است خزنده با ساقه های خوابیدهٔ قرمز رنگ و برگ های دایره ای گوشتی و گل های کوچک زرد رنگ.
• نوع پرورشی پرپهن ساقه های کلفت آبدار سرخ رنگی با بلندی ده الی چهل سانتی متر دارد.
پرپهن وحشی علف هرزی است آبدار که در شرایط گرم و خشک به خوبی رشد می کند و توسط بذر و نیز در صورت مرطوب بودن خاک توسط قطعات ساقه تکثیر می یابد.
پرپهن خاک های شل و غنی شنی را ترجیح می دهد، اما می تواند در دامنه گسترده ای از خاک ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که می تواند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
تکثیر پرپهن از طریق کاشت بذر آن صورت می گیرد. بذر را مستقیماً در مزرعهٔ اصلی در ماه های اردیبهشت تا تیر ماه می کارند. خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیادی دارد، آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
در ایران معمولاً پرپهن را می کارند، ولی نوع وحشی اش نیز در مناطق شمالی ایران، در اطراف رشت، لاهیجان، تهران، تفرش و اراک به طور خودرو می روید و در استان های جنوبی از جمله استان بوشهر بعنوان یک سبزی بسیار پرکاربرد کاشته و با انواع غذاها از جمله نوعی ماهی حشینه شور آب نمکآوری شده یا ماهی نمک سود استفاده می شود. نکته جالب نام این گیاه است که در استان خوزستان بسیار کاشت میشود و تیغنی ها به آن پرپین نیز می گویند
در فارسی و عربی: بخله، بخیله، بقلة فاطمه، بقلةالزهراء، بقلةالمبارکه، بقلهٔ لینه، بَلبن، بوخِل، بوخِله، بیخله، بیخیله، تورک، چَکوک، ختفرج، خرفه، خسیب، خفرج، دندان سا، رجله، زریرا، عرفج، عرفجین، فرفحیز، فرفخیز، فَرفَه، فَرفَهن، فرفین، فرفینه، فرفیه، قینا، کف، کلنک، کلنکک، گیاه نمناک، مویز آب، وَشفنگ، وَشینَگ، فرفخ، قرفه، غرفه، قلفه، غلفه، پرگو، دگان تِیژکَره ( کردی کلهری )
خرفه نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است. گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلةالحمقاء خوانده اند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• نوع وحشی پرپهن گیاهی است خزنده با ساقه های خوابیدهٔ قرمز رنگ و برگ های دایره ای گوشتی و گل های کوچک زرد رنگ.
• نوع پرورشی پرپهن ساقه های کلفت آبدار سرخ رنگی با بلندی ده الی چهل سانتی متر دارد.
پرپهن وحشی علف هرزی است آبدار که در شرایط گرم و خشک به خوبی رشد می کند و توسط بذر و نیز در صورت مرطوب بودن خاک توسط قطعات ساقه تکثیر می یابد.
پرپهن خاک های شل و غنی شنی را ترجیح می دهد، اما می تواند در دامنه گسترده ای از خاک ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که می تواند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
تکثیر پرپهن از طریق کاشت بذر آن صورت می گیرد. بذر را مستقیماً در مزرعهٔ اصلی در ماه های اردیبهشت تا تیر ماه می کارند. خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیادی دارد، آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
در ایران معمولاً پرپهن را می کارند، ولی نوع وحشی اش نیز در مناطق شمالی ایران، در اطراف رشت، لاهیجان، تهران، تفرش و اراک به طور خودرو می روید و در استان های جنوبی از جمله استان بوشهر بعنوان یک سبزی بسیار پرکاربرد کاشته و با انواع غذاها از جمله نوعی ماهی حشینه شور آب نمکآوری شده یا ماهی نمک سود استفاده می شود. نکته جالب نام این گیاه است که در استان خوزستان بسیار کاشت میشود و تیغنی ها به آن پرپین نیز می گویند
در فارسی و عربی: بخله، بخیله، بقلة فاطمه، بقلةالزهراء، بقلةالمبارکه، بقلهٔ لینه، بَلبن، بوخِل، بوخِله، بیخله، بیخیله، تورک، چَکوک، ختفرج، خرفه، خسیب، خفرج، دندان سا، رجله، زریرا، عرفج، عرفجین، فرفحیز، فرفخیز، فَرفَه، فَرفَهن، فرفین، فرفینه، فرفیه، قینا، کف، کلنک، کلنکک، گیاه نمناک، مویز آب، وَشفنگ، وَشینَگ، فرفخ، قرفه، غرفه، قلفه، غلفه، پرگو، دگان تِیژکَره ( کردی کلهری )
خرفه نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است. گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلةالحمقاء خوانده اند. [ ۱]
wiki: خرفه پرپهن