ترس از
خدا به ترس یا احساس خاص احترام، خشوع و تسلیم در برابر خدا گفته می شود. پیروان
ادیان توحیدی ممکن است از قضاوت الهی،
جهنم یا
قدرت مطلق خداوند بترسند.
در عهد جدید، ترس با استفاده از کلمه
یونانی φόβος ( فوبوس، "ترس / وحشت" ) توصیف شده است و تنها در یک مورد θεοσέβεια ( تئوسبیا ) استفاده شده.
این اصطلاح اخیر می تواند به معنای ترس از قضاوت خداوند باشد. با این حال، از دیدگاه الهیات، «ترس از خداوند» چیزی بیش از ترس ساده را در بر می گیرد. رابرت بی استریمپل می گوید: «همگرایی میان هیبت، احترام، پرستش، عزت، پرستش، اعتماد به نفس، شکرگزاری، عشق و البته ترس، وجود دارد. »[ ۱] در برخی ترجمه های جایگزین امروزی، گاه از عبارت «احترام» به جای «ترس» استفاده می شود.
تقوا اصطلاحی اسلامی برای آگاهی و شناخت نسبت به خدا، حقیقت و واقعیت عقلانی است و «تقوا، ترس از خدا» است. [ ۲] [ ۳] این مفهوم غالباً در
قرآن یافت می شود. المتقین به کسانی گفته می شود که تقوی پیشه می کنند یا به قول
ابن عباس «مؤمنانی هستند که از
شرک اجتناب می کنند و مطیع خدا هستند. »[ ۴]
کلمات
عبری יִרְאַ֣ת ( yir'aṯ ) و פחד ( p̄aḥaḏ ) معمولاً برای توصیف ترس از خدا /
ال /
یهوه استفاده می شوند . [ نیازمند منبع]
بهای بن پاقودا دو نوع ترس را نام می برد؛ که "ترس از مجازات" دون تر و "ترس از جلال " باارزش تر، هستند.
ابراهیم بن داود بین "ترس از آسیب" ( مشابه ترس از گزش مار یا مجازات پادشاه ) و "ترس از بزرگی و جلال" تفاوت قائل شده. میمونیدس ترس از خدا را به عنوان یک امر مثبت دسته بندی کرده، به عنوان احساس کم اهمیتی انسان ناشی از تأمل در "اعمال و آفرینش های بزرگ و شگفت آور" خدا. [ ۵] [ ۶]
در آیین بهائی، «قلب باید از هر نوع خودخواهی و شهوت مقدس شود، زیرا سلاح های یگانداران و مقدسین ترس از خدا بوده و هست. »[ ۷]