یهوه


معنی انگلیسی:
jehovah, yahwe, yahweh

لغت نامه دهخدا

یهوه. [ ی َ هَُ وَ ] ( اِخ ) نام خدای تعالی نزد یهود. ( یادداشت مؤلف ). یهوه از آغاز نام خدای مطلق قوم موسی نبود بلکه پیش از زمان وی بنی اسرائیل او را در رأس سه گروه نیمه خدایان : کروبیون ( ابرها )، صرافیون ( مارهای بالدار ) و الوهیون ( خدایان گله های ابری ) می دانستند. ( از مزدیسنا و ادب پارسی ص 165 ). یهوه در انگلیسی خدا، رب ترجمه می شود، ولی هیچیک از این دو کلمه معنی دقیق یهوه نیست. یهود در قدیم این کلمه را به سبب مقدس بودن آن به طریق هزوارش «یهوه » می نوشتند و «رب »تلفظ می کردند، اما اینکه معنی درست کلمه چیست ، موضوعی است قابل بحث و نیز اینکه آیا صورت قدیم کلمه «یهوه » یا «یهوه » است پرسشی است که یکی بر دیگری مترتب می شود. در سِفْرِ خروج ( 3/14 ) یهوه «منم که منم » یا«هستم آنکه هستم » معنی می دهد. و شاید «یاهو» مخفف یهوه باشد. ( قاموس کتاب مقدس ). کلمه یهوه در زبان سامی از چهار حرف اصلی ( ی ، هَ ، و، هَ ) ساخته شده و تلفظ اصلی و ابتدایی این واژه «یَهُو» و «یاهو» بوده است و تلفظ یَهْوِه ظاهراًتلفظ بعدی و ساختگی کلمه است ، به معنی ابدیت و سرمدیت. بابلیها از نظر دنیای فانی و فنای کل مخلوقات ازلیت و ابدیت خداوند را با کلمه فوق بیان می کردند، ولی بیان معنی و شرح کامل این کلمه با واژه ها و الفاظ ممکن نیست. لفظ یهوه ( به صورت تلفظ امروزی [ ی َ هَُ وَ ] ) در فرهنگ ها و تداول تحریفی از کلمه فوق است و معنای مجازی «سرور من » و «مولای من » نیز به آن داده اند. صورتهای این کلمه را که به خط لاتین در ذیل این صفحه نقل شده است برخی صورت قدیمی فعل «بودن » به زبان عبری و اسم خاص ذات خداوند می دانند. از کلمه فوق دو معنی «من هستم ذاتی که هست » و «من هستم ذاتی که من هستم » استنباط می شود.

فرهنگ فارسی

اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سر مدیت آن ذات مقدس کند.
نامی که درتورات به خدای متعال اطلاق شده

فرهنگ معین

(یَ هُ وَ ) [ عبر. ] (اِ. ) اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سرمدیت آن ذات مقدس کند.

فرهنگ عمید

نام خدای متعال در تورات.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نام خاص خدا در دین یهود « یَهُوَه » به معنی موجود و باشنده است. این نام در دین یهود بسیار احترام دارد.
اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سرمدیّت آن ذات مقدس دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

یَهُوَه (Jehovah)
در عهد عتیق، نام خدا که بر موسیتجلّی کرد. در متن عبریعهد عتیق با حروف «ی»، «ه»، «و» و «ه» (بدون مصوت های میانی) کتابت می شد؛ زیرا از فرط قداست تلفظ ناشدنی انگاشته می شد. برای پرهیز از ذکر صریح نام خدا از دو اصطلاح «اَدونای» (سرور) و «حَشیم» (اسم) نیز به جای آن استفاده می کردند.

مترادف ها

jahweh (اسم)
یهوه، یهو خدای یهود

پیشنهاد کاربران

Seven names of God in JUDAISM :
YHWH
Adonai
El
Elohim
Shaddai
Tzevaot
Ehyeh
یَهْوه یا یِهُوه ( به عبری: יהוה ) خدای ملی پادشاهی اسرائیل و بعد از سقوط آن، خدای ملی پادشاهی های شمالی اسرائیل و یهودا بود. ریشه های این خدا حداقل به اوایل عصر آهن و اواخر عصر برنز می رسد. یهوه در قدیمی ترین بخش های تنخ خدای جنگ و طوفان است که سپاه آسمانی را در جنگ با دشمنان اسرائیل فرماندهی می کند؛ در آن زمان بنی اسرائیل یهوه را در کنار خدایان و ایزدبانوان کنعانی دیگر، از جمله ال، اشیره و بعل پرستش می کردند اما در قرون نهم تا ششم قبل از میلاد، ال و یهوه با هم ترکیب شدند و القاب ال، مثل ال شدای، تنها به یهوه گفته شد و خدایان دیگر مانند بعل و اشیره در دین پرستش یهوه ادغام شدند.
...
[مشاهده متن کامل]

Ancient Levantine deity from Edom and national god of Israel and Judah
Yahweh was an ancient Levantine deity, and national god of the Israelite kingdoms of Israel and Judah. Though no consensus exists regarding the deity's origins, scholars generally contend that Yahweh emerged as a "divine warrior" associated first with Seir, Edom, Paran and Teman, and later with Canaan. The origins of his worship reach at least to the early Iron Age, and likely to the Late Bronze Age, if not somewhat earlier.

خدای دین یهود
یهودا اسم مرد و یهوه اسم مادر یهودا هست و یهوه یعنی کسی که مادر یهودا است یعنی از نژاد یهوه هست
YHVH به معنای او حضور دارد. یا او آنجاست!
یهوه بدون مصوت است

بپرس