[ویکی فقه] خانه های رفیع (قرآن). قرآن کریم آیاتی را به بیان ویژگی برخی خانه ها اختصاص داده و از آنها تعبیر به خانه های رفیع نموده است.
خداوند، بر رفعت و منزلت برخی خانه ها رخصت داده است."فی بیوت اذن الله ان ترفع و یذکر فیها اسمه.. "اذن" در هر چیز، به معنای اعلام این معنا است که مانعی از انجام آن نیست. و مراد از" رفع بیوت" رفع قدر و منزلت و تعظیم آنهاست و چون عظمت و علو خاص خدای تعالی است و احدی شریک او نیست، مگر آنکه باز منتسب به او باشد که به مقدار انتسابش به او، از آن بهره مند می شود، پس اذن خدا به اینکه این بیوت رفیع المقام باشند به خاطر این است که این بیوت منتسب به خود اویند.
علت رفعت
خانه های رفیع و عظمت یافته به اذن خداوند، محل تسبیح شبانه روزی مردمان شایسته است."فی بیوت اذن الله ان ترفع ویذکر فیها اسمه یسبح له فیها بالغدو والاصال. "که علت رفعت این خانه ها همان" یذکر فیها اسمه" است، یعنی همین است که در آن بیوت نام خدا برده می شود. و چون از سیاق بر می آید که این ذکر نام خدا استمراری است، و یا حد اقل آماده آن هست، لذا برگشت معنا به این می شود که: اهل این خانه ها همواره نام خدا را می برند، و در نتیجه قدر و منزلت آن خانه ها بزرگ و رفیع می شود" تسبیح خدا" به معنای تنزیه او از هر چیزی است که لایق به ساحت قدس او نیستو در صبح و شام بودن تسبیح اشاره و کنایه است از استمرار ایشان در این کار، نه اینکه این تسبیح را تنها در این دو هنگام می گویند و در غیر این دو وقت اصلا تسبیح نمی گویند، و اگر تنها نام تسبیح را برد و از تحمید اسمی نبرد، برای اینکه خدا با جمیع صفاتش برای همه روشن است و هیچ پرده و حجابی ندارد، چون نور است و نور چیزی است که ظاهر به ذات و مظهر غیر است، پس خلوص در معرفت تنها محتاج به این است که آدمی نقائص را از او نفی نموده و او را منزه از آنها بداند، یعنی تسبیح او گوید، همین که تسبیح کامل شد دیگر معرفت تمام می شود و چون معرفت خدا تمام شد، آن وقت حمد و ثنا در جای خود واقع می گیرد.
خواستگاه رفعت
خانه های رفیع و عظمت یافته به اذن خداوند، برخاسته از ذکر خدا در آن است."فی بیوت اذن الله ان ترفع ویذکر فیها اسمه یسبح له فیها بالغدو والاصال. "از اینجا معلوم می گردد که علت رفعت این خانه ها همان" یذکر فیها اسمه" است، یعنی همین است که در آن بیوت نام خدا برده می شود. و چون از سیاق بر می آید که این ذکر نام خدا استمراری است، و یا حد اقل آماده آن هست، لذا برگشت معنا به این می شود که: اهل این خانه ها همواره نام خدا را می برند، و در نتیجه قدر و منزلت آن خانه ها بزرگ و رفیع می شود.
نور الهی در خانه های رفیع
...
خداوند، بر رفعت و منزلت برخی خانه ها رخصت داده است."فی بیوت اذن الله ان ترفع و یذکر فیها اسمه.. "اذن" در هر چیز، به معنای اعلام این معنا است که مانعی از انجام آن نیست. و مراد از" رفع بیوت" رفع قدر و منزلت و تعظیم آنهاست و چون عظمت و علو خاص خدای تعالی است و احدی شریک او نیست، مگر آنکه باز منتسب به او باشد که به مقدار انتسابش به او، از آن بهره مند می شود، پس اذن خدا به اینکه این بیوت رفیع المقام باشند به خاطر این است که این بیوت منتسب به خود اویند.
علت رفعت
خانه های رفیع و عظمت یافته به اذن خداوند، محل تسبیح شبانه روزی مردمان شایسته است."فی بیوت اذن الله ان ترفع ویذکر فیها اسمه یسبح له فیها بالغدو والاصال. "که علت رفعت این خانه ها همان" یذکر فیها اسمه" است، یعنی همین است که در آن بیوت نام خدا برده می شود. و چون از سیاق بر می آید که این ذکر نام خدا استمراری است، و یا حد اقل آماده آن هست، لذا برگشت معنا به این می شود که: اهل این خانه ها همواره نام خدا را می برند، و در نتیجه قدر و منزلت آن خانه ها بزرگ و رفیع می شود" تسبیح خدا" به معنای تنزیه او از هر چیزی است که لایق به ساحت قدس او نیستو در صبح و شام بودن تسبیح اشاره و کنایه است از استمرار ایشان در این کار، نه اینکه این تسبیح را تنها در این دو هنگام می گویند و در غیر این دو وقت اصلا تسبیح نمی گویند، و اگر تنها نام تسبیح را برد و از تحمید اسمی نبرد، برای اینکه خدا با جمیع صفاتش برای همه روشن است و هیچ پرده و حجابی ندارد، چون نور است و نور چیزی است که ظاهر به ذات و مظهر غیر است، پس خلوص در معرفت تنها محتاج به این است که آدمی نقائص را از او نفی نموده و او را منزه از آنها بداند، یعنی تسبیح او گوید، همین که تسبیح کامل شد دیگر معرفت تمام می شود و چون معرفت خدا تمام شد، آن وقت حمد و ثنا در جای خود واقع می گیرد.
خواستگاه رفعت
خانه های رفیع و عظمت یافته به اذن خداوند، برخاسته از ذکر خدا در آن است."فی بیوت اذن الله ان ترفع ویذکر فیها اسمه یسبح له فیها بالغدو والاصال. "از اینجا معلوم می گردد که علت رفعت این خانه ها همان" یذکر فیها اسمه" است، یعنی همین است که در آن بیوت نام خدا برده می شود. و چون از سیاق بر می آید که این ذکر نام خدا استمراری است، و یا حد اقل آماده آن هست، لذا برگشت معنا به این می شود که: اهل این خانه ها همواره نام خدا را می برند، و در نتیجه قدر و منزلت آن خانه ها بزرگ و رفیع می شود.
نور الهی در خانه های رفیع
...
wikifeqh: خانه های_رفیع_(قرآن)