[ویکی فقه] بدرخانی، خاندان کرد، از اعقاب بدرخان بیک، از رهبران مبارزات کردهای ترکیه اواخر قرن سیزدهم /نوزده و اوایل سده چهاردهم /بیستم.
با شکست بدرخان بیک، جدّ خاندان بدرخانی (بدرخان بیک)، مبارزه در راه استقلال کردستان ترکیه توسط این خاندان ادامه یافت، لیکن اشکال آن با توجه به موقعیت بدرخانیها متفاوت بود.تا زمانیکه بدرخانیها به عنوان امرای (فئودالهای) منطقه در سرزمینهای کردی حضور داشتند و رهبری روستاییان برعهده ایشان بود، شیوه مبارزه شان به همان نحو سنتی و نظیر بدرخان بیک انجام می شد (بدرخان بیک) اما از اوایل قرن بیستم که بدرخانیها به اشراف شهری (آریستوکرات) تبدیل شدند، روش آن ها تغییر کرد و ملی گرایی و استقلال طلبی شان، شکل مبارزه سیاسی، حزبی و فرهنگی به خود گرفت.
← خیانت امیر عزالدین شیر
در کشمکش کردها و دولت عثمانی، روسیه تزاری همواره سعی داشت تا کردها را به سوی خود جلب کند، و به این ترتیب از شورش آنان به نفع خود بهره برداری کرد.به دنبال این سیاست، پس از آن که در ۱۲۹۴/۱۸۷۷ جنگ روس و عثمانی از سر گرفته شد و حکومت عثمانی عده زیادی از کردها را به رهبری پسران بدرخان، عثمان پاشا و کنعان پاشا، به جنگ روسیه برد، به تشویق افسران روسی، که در ارز روم مستقر بودند، عثمان پاشا و کنعان پاشا فرار کردند و بر جزیره مسلط شدند و تا جَوْلَه مَریک، ز'اخو، عمادیه و نصیبین پیش رفتند. سپس اعلام استقلال کردند و عثمان پاشا تاج فرمانروایی برسر نهاد و خطبه به نامش خوانده شد. دولت عثمانی با چندین بار جنگ و گریز با آنان سرانجام در ۱۳۰۷/۱۸۸۹ استقلال داخلی کردستان را پذیرفت و دستور داد تا تمام خاندان بدرخانی که زندانی بودند، آزاد شوند.در پی آن، با عثمان پاشا مکاتبه کرد و از او خواست تا کشتار نیروهای طرفین متوقف شود و او را برای مذاکره به استانبول فراخواند.مأموران حکومتی در استانبول عثمان پاشا و همراهانش را زندانی کردند. در پی دستگیری عثمان پاشا، امین عالی (علی) بیک و مدحت بیک بدرخانی، در همان سال به استانبول رفتند و از امرای کرد دعوت کردند تا برای احقاق حقوق خود در طرابوزان به امین علی بپیوندند.ولی سپاه عثمانی آنان را محاصره کردند و امین علی و برادرش به کوه پناه بردند و پس از چند بار جنگ و گریز در کمینگاه خود غافلگیر و دستگیر شدند. امین علی بعدها در ۱۳۲۸ به اتفاق شیخ عبیدالله و عبدالقادر افندی. حزب «کردستان» را ایجاد کرد.
اقدامات سلطان عثمانی
با ادامه درگیریهای دولت عثمانی و کردها، سلطان عثمانی در پی جذب کردهای مخالف برآمد.به این جهت، برخی از افراد خاندان بدرخانی، از آن میان نجیب محمد پاشا و بحری بیک و مصطفی پاشا، در دربار سلطان عبدالحمید مناصبی یافتند.
← حضور کشورهای بیگانه در منطقه
...
با شکست بدرخان بیک، جدّ خاندان بدرخانی (بدرخان بیک)، مبارزه در راه استقلال کردستان ترکیه توسط این خاندان ادامه یافت، لیکن اشکال آن با توجه به موقعیت بدرخانیها متفاوت بود.تا زمانیکه بدرخانیها به عنوان امرای (فئودالهای) منطقه در سرزمینهای کردی حضور داشتند و رهبری روستاییان برعهده ایشان بود، شیوه مبارزه شان به همان نحو سنتی و نظیر بدرخان بیک انجام می شد (بدرخان بیک) اما از اوایل قرن بیستم که بدرخانیها به اشراف شهری (آریستوکرات) تبدیل شدند، روش آن ها تغییر کرد و ملی گرایی و استقلال طلبی شان، شکل مبارزه سیاسی، حزبی و فرهنگی به خود گرفت.
← خیانت امیر عزالدین شیر
در کشمکش کردها و دولت عثمانی، روسیه تزاری همواره سعی داشت تا کردها را به سوی خود جلب کند، و به این ترتیب از شورش آنان به نفع خود بهره برداری کرد.به دنبال این سیاست، پس از آن که در ۱۲۹۴/۱۸۷۷ جنگ روس و عثمانی از سر گرفته شد و حکومت عثمانی عده زیادی از کردها را به رهبری پسران بدرخان، عثمان پاشا و کنعان پاشا، به جنگ روسیه برد، به تشویق افسران روسی، که در ارز روم مستقر بودند، عثمان پاشا و کنعان پاشا فرار کردند و بر جزیره مسلط شدند و تا جَوْلَه مَریک، ز'اخو، عمادیه و نصیبین پیش رفتند. سپس اعلام استقلال کردند و عثمان پاشا تاج فرمانروایی برسر نهاد و خطبه به نامش خوانده شد. دولت عثمانی با چندین بار جنگ و گریز با آنان سرانجام در ۱۳۰۷/۱۸۸۹ استقلال داخلی کردستان را پذیرفت و دستور داد تا تمام خاندان بدرخانی که زندانی بودند، آزاد شوند.در پی آن، با عثمان پاشا مکاتبه کرد و از او خواست تا کشتار نیروهای طرفین متوقف شود و او را برای مذاکره به استانبول فراخواند.مأموران حکومتی در استانبول عثمان پاشا و همراهانش را زندانی کردند. در پی دستگیری عثمان پاشا، امین عالی (علی) بیک و مدحت بیک بدرخانی، در همان سال به استانبول رفتند و از امرای کرد دعوت کردند تا برای احقاق حقوق خود در طرابوزان به امین علی بپیوندند.ولی سپاه عثمانی آنان را محاصره کردند و امین علی و برادرش به کوه پناه بردند و پس از چند بار جنگ و گریز در کمینگاه خود غافلگیر و دستگیر شدند. امین علی بعدها در ۱۳۲۸ به اتفاق شیخ عبیدالله و عبدالقادر افندی. حزب «کردستان» را ایجاد کرد.
اقدامات سلطان عثمانی
با ادامه درگیریهای دولت عثمانی و کردها، سلطان عثمانی در پی جذب کردهای مخالف برآمد.به این جهت، برخی از افراد خاندان بدرخانی، از آن میان نجیب محمد پاشا و بحری بیک و مصطفی پاشا، در دربار سلطان عبدالحمید مناصبی یافتند.
← حضور کشورهای بیگانه در منطقه
...
wikifeqh: خاندان_بدرخانی