خالقی مطلق جلال

[ویکی نور] جلال خالقی مطلق، ادب شناس، پژوهشگر و شاهنامه شناس ایرانی، در 20 شهریور در تهران به دنیا آمد. تحصیلات دبیرستانی را در تهران انجام داد. دوره های تحصیلات دانشگاهی را در آلمان گذراند و در سال 1349(1970) از دانشگاه کلن در رشته های شرق شناسی، مردم شناسی و تاریخ قدیم درجه دکتری گرفت. از سال 1350(1971) در بخش ایران شناسی دانشگاه هامبورگ مشغول به تدریس زبان و ادبیات فارسی و فرهنگ ایران بوده است.
دکتر جلال خالقی مطلق از آغاز دهه 1350 ضمن اقامت و تدریس در کشور آلمان، پژوهش های گسترده ای در زمینه ادبیات حماسی ایران و شاهنامه انجام داد. مقاله های تحقیقی او در مجله سیمرغ (نشریه بنیاد شاهنامه فردوسی)، مجله دانشکده ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی، ایران نامه، ایران شناسی، کلک و نامه ایران باستان انتشار می یافت. دو مجموعه برگزیده از مقاله های او با عنوان های گل رنج های کهن (1372) و سخن های دیرینه (1381) در تهران به چاپ رسیده است.
مهم ترین دستاورد جلال خالقی مطلق، تصحیح شاهنامه فردوسی است. در هشت دفتر که طی سال های 1366 تا 1386 در نیویورک زیر نظر احسان یارشاطر انتشار یافت. تصحیح شاهنامه فردوسی، حاصل بیش از سی سال کار مداوم خالقی در گردآوری و بررسی کهن ترین دست نویس های شاهنامه و مقابله آن ها با پیروی از روش های جدید تصحیح متون است. جلال خالقی در کار مقابله دست نویس ها از همکاری محمود امیدسالار و ابوالفضل خطیبی در دفترهای ششم و هفتم بهره گرفت.
از میان تألیفات او می توان به موارد زیر اشاره کرد: (کتاب، مقاله، ترجمه، سخنرانی)
ایرانیات در کتاب بزم فرزانگان / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
اساس اشتقاق فارسی / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم