خاراگوش

خاراگوش یا آرتمیسیا آبسینتیوم ( Wormwood, Grand Wormwood, Absinthe, Absinthium, Absinthe Wormwood, Mugwort, Wermout, Wermud, Wwormit, Wormod[ ۱] ) گیاهی است علفی، پایا، به ارتفاع ۸۰–۱۲۰ سانتیمتر. گیاهی است دارویی و در طب سنتی برای دفع کرم روده استفاده می شده است. هم چنین یکی از مواد تشکیل دهنده در شراب ورموت است. این گیاه به علت دارا بودن توژون خاصیت روانگردان دارد.
افسنتین، افسنطین[ ۲] ، افسنتین کبیر، مروه، کشوثای رومی، خترق، قورت اودی، سینسوس، مجری، ربل، دسیسه، شیح رومی، افسنتین رومی، اسبسنت، سلیسینوس، افنیثون، کمثوثا، گول هه نگ، واش، افسنتین بحری، شیح، افسنتین صغیر، ابسنتین
خاراگوش یکی از مواد اصلی نوشیدنی ابسنث است و هم چنین برای معطر کردن در نوشیدنی هایی مثل ورموت، شراب و پلینکوواک به کار می رود. در قدیم به عنوان چاشنی در می انگبین استفاده می شده و در مراکش به همراه چای مصرف می کردند.
اندام دارویی این گیاه را سرشاخه های گلدار و برگ ها تشکیل می دهند و مادهٔ مؤثرهٔ آن ماده تلخ ( آبسینتین ) ، اسانس ( آلفا توجون و استات کریزانتنیل ) است.
به صورت دم کرده با آب داغ ( تا ۳ گرم از گیاه خشک در روز ) قبل یا بعد از غذا مصرف می شود. برای مصارف خوراکی می توان از محصولات جامد تهیه شده از خاراگوش، عصاره یا تنتور آن استفاده کرد. [ ۳]
خاراگوش از دیرباز به دلیل خواص تسکین دهندگی درد و ضدالتهاب آن مورد توجه بوده است. به عنوان مثال دیده شده که این گیاه به تسکین آرتروز که یک بیماری دردناک ناشی از التهاب مفاصل است، کمک می کند.
در یک مطالعه 4 هفته ای روی 90 بزرگسال مبتلا به استئوآرتریت زانو، استفاده از پماد پوستی 3٪ افسطنین به صورت 3 بار در روز، به بهبود سطح درد و عملکرد فیزیکی کمک کرد. با این حال گفتنی است که این ترکیب نتوانست خشکی عضلانی را کاهش دهد.
همچنین لازم به ذکر است که خود گیاه به تنهایی هرگز نباید مستقیما روی پوست مالیده شود، زیرا ترکیبات آن بیش از حد غلیظ است و می تواند منجر به سوختگی های دردناک شود.
مصرف این گیاه در بارداری و شیردهی و مبتلایان به خونریزی های داخلی ممنوع می باشد. اگر به مقدار زیاد مصرف شود باعث موارد زیر شود:
• مسمومیت
• تشنج عصبی
• صرع[ ۳]