حیای مجردان

[ویکی فقه] حیای مجردان (قرآن). حیا عبارت است از حالت و خویی نفسانی در انسان که مانع ارتکاب اعمال زشت می شود. مردان و زنان غیر متاهل و ناتوان از ازدواج، باید عفت و حیای خود را حفظ کنند.
حفظ عفت و حیا از ناحیه مردان و زنان غیر متاهل و ناتوان از ازدواج، تا فراهم شدن امکانات زندگی، لازم است. «وانکحوا الایـمی منکم والصــلحین من عبادکم وامائکم... • ولیستعفف الذین لایجدون نکاحـا حتی یغنیهم الله من فضله..؛ مردان و زنان بی همسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بی نیاز می سازد خداوند گشایش دهنده و آگاه است! • و کسانی که امکانی برای ازدواج نمی یابند، باید پاکدامنی پیشه کنند تا خداوند از فضل خود آنان را بی نیاز گرداند! و آن بردگانتان که خواستار مکاتبه (قرار داد مخصوص برای آزاد شدن) هستند، با آنان قرار داد ببندید اگر رشد و صلاح در آنان احساس می کنید (که بعد از آزادی، توانایی زندگی مستقل را دارند) و چیزی از مال خدا را که به شما داده است به آنان بدهید! و کنیزان خود را برای دستیابی متاع ناپایدار زندگی دنیا مجبور به خود فروشی نکنید اگر خودشان می خواهند پاک بمانند! و هر کس آنها را (بر این کار) اجبار کند، (سپس پشیمان گردد،) خداوند بعد از این اجبار آنها غفور و رحیم است! (توبه کنید و بازگردید، تا خدا شما را ببخشد!)»
← لزوم احتراز از زنا
۱. ↑ نور/سوره۲۴، آیه۳۲.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حیای مجردان».
...