حیای زن

[ویکی فقه] حیای زن (قرآن). حیا عبارت است از حالت و خویی نفسانی در انسان که مانع ارتکاب اعمال زشت می شود. حیا برای زن از برجسته ترین کمالات اوست.
حیا، از برجسته ترین کمالات زن، در بینش الهی، محسوب می شود. «فجاءته احدهما تمشی علی استحیاء..؛ ناگهان یکی از آن دو (زن) به سراغ او آمد در حالی که با نهایت حیا گام برمی داشت، گفت: پدرم از تو دعوت می کند تا مزد آب دادن (به گوسفندان) را که برای ما انجام دادی به تو بپردازد. هنگامی که موسی (علیه السّلام) نزد او (شعیب) آمد و سرگذشت خود را شرح داد، گفت: نترس، از قوم ظالم نجات یافتی!»(اختصاص به ذکر یافتن «حیا» برای دختر شعیب، در این مقام، بیانگر مطلب یاد شده است.)
افترا به زنان
افترا به زنان عفیف و پاکدامن، سبب محکوم شدن به هشتاد تازیانه می شود. «والذین یرمون المحصنـت ثم لم یاتوا باربعة شهداء فاجلدوهم ثمـنین جلدة..؛ و کسانی که آنان پاکدامن را متهم می کنند، سپس چهار شاهد (بر مدعای خود) نمی آورند، آنها را هشتاد تازیانه بزنید و شهادتشان را هرگز نپذیرید و آنها همان فاسقانند.»
← مجازات تهمت
افترا به زنان عفیف، سبب عدم پذیرش گواهی شخص افترازننده می شود. «والذین یرمون المحصنـت ثم لم یاتوا باربعة شهداء... ولا تقبلوا لهم شهـدة ابدا..؛ و کسانی که آنان پاکدامن را متهم می کنند، سپس چهار شاهد (بر مدعای خود) نمی آورند، آنها را هشتاد تازیانه بزنید و شهادتشان را هرگز نپذیرید و آنها همان فاسقانند.»
سبب فسق
...