حیای دختر شعیب

[ویکی فقه] حیای دختر شعیب (قرآن). حیا عبارت است از حالت و خویی نفسانی در انسان که مانع ارتکاب اعمال زشت می شود. از جمله افراد با حیا و دارای عزت نفس که قرآن از او یاد کرده دختر شعیب (علیه السّلام) است.
دختر شعیب (علیه السّلام)، هنگام بازگشت نزد موسی (علیه السّلام) و گفتگو با وی، حرکت توام با حیا و آزرم داشت.«فجاءته احدهما تمشی علی استحیاء قالت ان ابی یدعوک لیجزیک اجر ما سقیت لنا..؛ ناگهان یکی از آن دو (زن) به سراغ او آمد در حالی که با نهایت حیا گام برمی داشت، گفت: پدرم از تو دعوت می کند تا مزد آب دادن (به گوسفندان) را که برای ما انجام دادی به تو بپردازد. هنگامی که موسی نزد او (شعیب) آمد و سرگذشت خود را شرح داد، گفت: نترس، از قوم ظالم نجات یافتی!»
← عفت در راه رفتن
۱. ↑ قصص/سوره۲۸، آیه۲۵.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حیای دختر شعیب».
...