[ویکی فقه] حیاة الحیوان الکبری (کتاب). کتاب حیاة الحیوان الکبری اثر کمال الدین دمیری در باره روحیات و حالات حیوانات و به زبان عربی نوشته شده است؛ وی روایات و آیات قرآنی را که در ارتباط با موضوع مورد نظر هستند گرد آورده است.
کمال الدین محمد بن موسی بن عیسی الدمیری (۷۴۲- ۸۰۸ ه) به سال ۷۴۲ هجری در قاهره زاده شد. ابتدا از راه خیاطی امرار معاش می کرد، سپس در جستجوی دانش برآمد. جامع ترندی را نزد مظفر الدین عطار مصری و نیز علی بن احمد عرضی دمشقی و عبد الرحمن بن علی ثعلبی استماع کرد. همچنین کتاب « الخیل » تالیف حافظ شرف الدین دمیاطی و کتاب « العلم » برهبی را از محمد بن علی خزاوی در قاهره استماع نمود. از دیگر اساتید وی می توان از جمال محمد بن احمد بن عبد المعطی، کمال الدین محمد بن عمر بن حبیب حلبی، بهاء الدین احمد بن شیخ تقی الدین سبکی، ابو الفضل کمال الدین نویری، عبد الرحیم اسنائی و برهان الدین قیراطی، نام برد. دمیری در تفسیر و حدیث ، فقه و اصول و ادبیات عرب دارای تالیفاتی است از جمله: الدیباجة ، فی شرح سنن ابن ماجه ، النجم الوهاج ، فی شرح المنهاج للنوادی، حیاة الحیوان الکبری، ارجوزة فی الفقه ، التذکرة ، شعر و نظم و...وی فردی خیر و اهل عبادت و روزه بود. به تدریس و افتاء در بسیاری از اماکن قاهره اشتغال داشت از جمله: جامع الازهر ، قبه خانقاهی در یبرس قاهره.از مهمترین شاگردان وی می توان از تقی فاسی در مصر و امام صلاح الدین خلیل بن اقفهی در مکه مکرمه نام برد. او همچنین به تذکر و موعظه در مدرسه ابن بقری و جامع الظاهر اشتغال داشت چنانکه در مدت اقامتش در مکه مکرمه به کار تدریس و افتاء مشغول بود.
کمال الدین محمد بن موسی بن عیسی الدمیری (۷۴۲- ۸۰۸ ه) به سال ۷۴۲ هجری در قاهره زاده شد. ابتدا از راه خیاطی امرار معاش می کرد، سپس در جستجوی دانش برآمد. جامع ترندی را نزد مظفر الدین عطار مصری و نیز علی بن احمد عرضی دمشقی و عبد الرحمن بن علی ثعلبی استماع کرد. همچنین کتاب « الخیل » تالیف حافظ شرف الدین دمیاطی و کتاب « العلم » برهبی را از محمد بن علی خزاوی در قاهره استماع نمود. از دیگر اساتید وی می توان از جمال محمد بن احمد بن عبد المعطی، کمال الدین محمد بن عمر بن حبیب حلبی، بهاء الدین احمد بن شیخ تقی الدین سبکی، ابو الفضل کمال الدین نویری، عبد الرحیم اسنائی و برهان الدین قیراطی، نام برد. دمیری در تفسیر و حدیث ، فقه و اصول و ادبیات عرب دارای تالیفاتی است از جمله: الدیباجة ، فی شرح سنن ابن ماجه ، النجم الوهاج ، فی شرح المنهاج للنوادی، حیاة الحیوان الکبری، ارجوزة فی الفقه ، التذکرة ، شعر و نظم و...وی فردی خیر و اهل عبادت و روزه بود. به تدریس و افتاء در بسیاری از اماکن قاهره اشتغال داشت از جمله: جامع الازهر ، قبه خانقاهی در یبرس قاهره.از مهمترین شاگردان وی می توان از تقی فاسی در مصر و امام صلاح الدین خلیل بن اقفهی در مکه مکرمه نام برد. او همچنین به تذکر و موعظه در مدرسه ابن بقری و جامع الظاهر اشتغال داشت چنانکه در مدت اقامتش در مکه مکرمه به کار تدریس و افتاء مشغول بود.
[ویکی فقه] حیاه الحیوان الکبری (کتاب). کتاب حیاة الحیوان الکبری اثر کمال الدین دمیری در باره روحیات و حالات حیوانات و به زبان عربی نوشته شده است؛ وی روایات و آیات قرآنی را که در ارتباط با موضوع مورد نظر هستند گرد آورده است.
کمال الدین محمد بن موسی بن عیسی الدمیری (۷۴۲- ۸۰۸ ه) به سال ۷۴۲ هجری در قاهره زاده شد. ابتدا از راه خیاطی امرار معاش می کرد، سپس در جستجوی دانش برآمد. جامع ترندی را نزد مظفر الدین عطار مصری و نیز علی بن احمد عرضی دمشقی و عبد الرحمن بن علی ثعلبی استماع کرد. همچنین کتاب « الخیل » تالیف حافظ شرف الدین دمیاطی و کتاب « العلم » برهبی را از محمد بن علی خزاوی در قاهره استماع نمود. از دیگر اساتید وی می توان از جمال محمد بن احمد بن عبد المعطی، کمال الدین محمد بن عمر بن حبیب حلبی، بهاء الدین احمد بن شیخ تقی الدین سبکی، ابو الفضل کمال الدین نویری، عبد الرحیم اسنائی و برهان الدین قیراطی، نام برد. دمیری در تفسیر و حدیث ، فقه و اصول و ادبیات عرب دارای تالیفاتی است از جمله: الدیباجة ، فی شرح سنن ابن ماجه ، النجم الوهاج ، فی شرح المنهاج للنوادی، حیاة الحیوان الکبری، ارجوزة فی الفقه ، التذکرة ، شعر و نظم و...وی فردی خیر و اهل عبادت و روزه بود. به تدریس و افتاء در بسیاری از اماکن قاهره اشتغال داشت از جمله: جامع الازهر ، قبه خانقاهی در یبرس قاهره.از مهمترین شاگردان وی می توان از تقی فاسی در مصر و امام صلاح الدین خلیل بن اقفهی در مکه مکرمه نام برد. او همچنین به تذکر و موعظه در مدرسه ابن بقری و جامع الظاهر اشتغال داشت چنانکه در مدت اقامتش در مکه مکرمه به کار تدریس و افتاء مشغول بود.
معرفی کتاب
دمیری «حیاة الحیوان الکبری» را طبق حروف معجم مرتب ساخته است. وی در این اثر به ذکر نام حیواناتی که اسامی آنها به گوش وی خورده و یا آنها را در کتب یونانی ها و یا عربهای قدیم و نیز آثاری که درباره طب و حیوانات در زمانهای نزدیک به عصر مؤلف نگاشته شده است، یافته است می پردازد. وی این مطالب را تنقیح نموده و آنچه را که به نظرش غیر قابل قبول بوده به کناری می نهد و بدانچه اجماع علماء بر آن واقع شده اقرار می کند. وی به جهت احتیاط شدیدی که در نقل روایات به خرج می دهد، مضمون آنها را به عهده خود راوی می گذارد از این رو تمام گزارشات و روایات این کتاب، با اسناد آنها به راویانشان مورد تایید قرار می گیرند. در مواردی هم که اشتباهی رخ داده باشد با بی طرفی آن اشتباه را یادآوری می کند. اما روش مؤلف در ارائه اطلاعات به این گونه است: بعد از آنکه نام حیوان را به صورت کامل و دقیق ضبط می کند و اصل لغوی آن را معرفی می نماید، به توصیف حیوان پرداخته و سپس اخبار و روایاتی را که بر طبیعت و سرشت آن حیوان دلالت دارد یادآور می شود. در بخش روایات دسته ای از احادیث شریف نبوی و آیات قرآنی را که در ارتباط با موضوع مورد نظر هستند گرد می آورد و پس از آن اشعار و امثال و حکم متناسب با موضوع را نیز ذکر می کند. در ادامه نظرات فقهاء را درباره حیوان مورد نظر از جهت حلیت و حرمت خوردن آن یادآور شده و در پایان به بیان فوائد و مضار طبی آن می پردازد.
ویژگی ها
این کتاب به عنوان کتابی مختصر درباره تاریخ خلفاء راشدین و بنی امیه در دمشق و بنی عباس و فاطمیان و بنی ایوب و... به حساب می آید. دمیری در جلد اول کتاب «حیاة الحیوان الکبری» تحت عنوان «فائدة اجنبة» به ذکر تاریخ خلفاء و سلاطین مذکور می پردازد. دلیل اینکه مؤلف در کتابی این چنین به ذکر تاریخ ایشان پرداخته اینست که می خواهد ثابت کند هر فرد ششمی که عهده دار امر خلافت و حکومت شده است به مرگ طبیعی نمرده بلکه به قتل رسیده است. ویژگی دیگر این کتاب جنبه طبی و پزشکی آن است چرا که در آن به بیان منافع و مضار گوشت برخی حیوانات پرداخته شده است و از این جهت قابل توجه است.
نسخه شناسی
...
کمال الدین محمد بن موسی بن عیسی الدمیری (۷۴۲- ۸۰۸ ه) به سال ۷۴۲ هجری در قاهره زاده شد. ابتدا از راه خیاطی امرار معاش می کرد، سپس در جستجوی دانش برآمد. جامع ترندی را نزد مظفر الدین عطار مصری و نیز علی بن احمد عرضی دمشقی و عبد الرحمن بن علی ثعلبی استماع کرد. همچنین کتاب « الخیل » تالیف حافظ شرف الدین دمیاطی و کتاب « العلم » برهبی را از محمد بن علی خزاوی در قاهره استماع نمود. از دیگر اساتید وی می توان از جمال محمد بن احمد بن عبد المعطی، کمال الدین محمد بن عمر بن حبیب حلبی، بهاء الدین احمد بن شیخ تقی الدین سبکی، ابو الفضل کمال الدین نویری، عبد الرحیم اسنائی و برهان الدین قیراطی، نام برد. دمیری در تفسیر و حدیث ، فقه و اصول و ادبیات عرب دارای تالیفاتی است از جمله: الدیباجة ، فی شرح سنن ابن ماجه ، النجم الوهاج ، فی شرح المنهاج للنوادی، حیاة الحیوان الکبری، ارجوزة فی الفقه ، التذکرة ، شعر و نظم و...وی فردی خیر و اهل عبادت و روزه بود. به تدریس و افتاء در بسیاری از اماکن قاهره اشتغال داشت از جمله: جامع الازهر ، قبه خانقاهی در یبرس قاهره.از مهمترین شاگردان وی می توان از تقی فاسی در مصر و امام صلاح الدین خلیل بن اقفهی در مکه مکرمه نام برد. او همچنین به تذکر و موعظه در مدرسه ابن بقری و جامع الظاهر اشتغال داشت چنانکه در مدت اقامتش در مکه مکرمه به کار تدریس و افتاء مشغول بود.
معرفی کتاب
دمیری «حیاة الحیوان الکبری» را طبق حروف معجم مرتب ساخته است. وی در این اثر به ذکر نام حیواناتی که اسامی آنها به گوش وی خورده و یا آنها را در کتب یونانی ها و یا عربهای قدیم و نیز آثاری که درباره طب و حیوانات در زمانهای نزدیک به عصر مؤلف نگاشته شده است، یافته است می پردازد. وی این مطالب را تنقیح نموده و آنچه را که به نظرش غیر قابل قبول بوده به کناری می نهد و بدانچه اجماع علماء بر آن واقع شده اقرار می کند. وی به جهت احتیاط شدیدی که در نقل روایات به خرج می دهد، مضمون آنها را به عهده خود راوی می گذارد از این رو تمام گزارشات و روایات این کتاب، با اسناد آنها به راویانشان مورد تایید قرار می گیرند. در مواردی هم که اشتباهی رخ داده باشد با بی طرفی آن اشتباه را یادآوری می کند. اما روش مؤلف در ارائه اطلاعات به این گونه است: بعد از آنکه نام حیوان را به صورت کامل و دقیق ضبط می کند و اصل لغوی آن را معرفی می نماید، به توصیف حیوان پرداخته و سپس اخبار و روایاتی را که بر طبیعت و سرشت آن حیوان دلالت دارد یادآور می شود. در بخش روایات دسته ای از احادیث شریف نبوی و آیات قرآنی را که در ارتباط با موضوع مورد نظر هستند گرد می آورد و پس از آن اشعار و امثال و حکم متناسب با موضوع را نیز ذکر می کند. در ادامه نظرات فقهاء را درباره حیوان مورد نظر از جهت حلیت و حرمت خوردن آن یادآور شده و در پایان به بیان فوائد و مضار طبی آن می پردازد.
ویژگی ها
این کتاب به عنوان کتابی مختصر درباره تاریخ خلفاء راشدین و بنی امیه در دمشق و بنی عباس و فاطمیان و بنی ایوب و... به حساب می آید. دمیری در جلد اول کتاب «حیاة الحیوان الکبری» تحت عنوان «فائدة اجنبة» به ذکر تاریخ خلفاء و سلاطین مذکور می پردازد. دلیل اینکه مؤلف در کتابی این چنین به ذکر تاریخ ایشان پرداخته اینست که می خواهد ثابت کند هر فرد ششمی که عهده دار امر خلافت و حکومت شده است به مرگ طبیعی نمرده بلکه به قتل رسیده است. ویژگی دیگر این کتاب جنبه طبی و پزشکی آن است چرا که در آن به بیان منافع و مضار گوشت برخی حیوانات پرداخته شده است و از این جهت قابل توجه است.
نسخه شناسی
...
wikifeqh: حیاة_الحیوان_الکبری _(کتاب)